WSA. Zapłata zaległych składek ZUS przez płatnika a przychód pracownika

Z uzasadnienia: Płatnik, działając w zwłoce, uiszczając zaległe składki w ramach swoich publicznoprawnych obowiązków, nie dokonuje żadnego przysporzenia majątkowego z tego tytułu pracownikom i byłym pracownikom. Przyjęcie za prawidłowe stanowiska Dyrektora prowadziłoby do zakłócenia podstawowych zasad opodatkowania, również w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, a mianowicie zakazu podwójnego opodatkowywania.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz / spr./ Sędzia WSA Jarosław Szaro NSA Stanisław Śliwa Protokolant sekr. sąd. Aleksandra Baczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2018 r. sprawy ze skargi Szpitala "A" w B. - [...] na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych:

1. uchyla zaskarżoną interpretację,
2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącego Szpitala "A" w B. - [...] kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

1. Przedmiotem skargi jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej / dalej: Dyrektor / z dnia [...] kwietnia 2018 r. - nr. [...], którą wymieniony organ stwierdził, że stanowisko Szpitala Specjalistycznego w B. - [...] Ośrodek Onkologiczny im. [...] / dalej: Szpital / przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego - podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zapłaty przez pracodawcę za pracowników składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne - jest nieprawidłowe.

2. Szpital składając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wskazał, że występuje jako płatnik; interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i wykładni art. 9 ust. 1 oraz art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. - o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.; dalej: ustawa).

Przedstawiając zaistniały stan faktyczny Szpital wskazał, że został ustanowiony płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu świadczenia pracy na rzecz Szpitala na podstawie umów zlecenia zawartych z podmiotem trzecim - "B". W związku z tym zostały sporządzone korekty deklaracji DRA za lata 2005 - 2010 i w okresie od 22 września 2015 r. do 11 sierpnia 2016 r. zostały uregulowane zaległe składki na ubezpieczenia: społeczne i zdrowotne. Składki na ubezpieczenie społeczne finansowane są w części ze środków pracownika, a składka na ubezpieczenie zdrowotne jest finansowana w całości ze środków pracownika. Szpital podjął decyzję o dochodzeniu ich zwrotu - w zakresie finansowanym przez pracownika - od pracowników oraz byłych pracowników. Szpital wystawił noty odciążeniowe, które zostały zaksięgowane na koncie - rozrachunki z pracownikami - jako należność po stronie Szpitala i zobowiązanie po stronie pracowników, a w związku z tym nie były traktowane jako przychód z tytułu świadczeń poniesionych za pracownika i od tych kwot nie były pobrane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Część pracowników uregulowała należności; kwota zapłaconych składek została ujęta w informacji PIT-11, w roku dokonania wpłaty, zmniejszając podstawę obniżenia podatku (art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy) i obniżając kwotę samego podatku (art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy); część pracowników uregulowała wyłącznie składki na ubezpieczenie społeczne; kwota została wykazana w informacji PIT-11, zmniejszając podstawę obliczenia podatku. Część pracowników odmówiła dobrowolnej zapłaty, nie reagując na wezwania; w stosunku do tych pracowników Szpital wystąpił na drogę sądową, w celu dochodzenia należności. W pierwszym postępowaniu, przeciwko byłemu pracownikowi Szpitala, Szpital uzyskał prawomocny korzystny dla siebie wyrok, zaś w drugim postępowaniu uzyskał niekorzystny wyrok.

Szpital sformułował następujące pytanie, na tle przedstawionego stanu faktycznego: "Czy składki przekazane przez Szpital do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w części dotyczącej pracownika, a niezwrócone przez pracowników oraz byłych pracowników Wnioskodawcy, są przychodem dla pracowników oraz byłych pracowników, który rodzi obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy i wykazania go w informacji PIT-8C ?".

Szpital przedstawiając własne stanowisko podał, że takie składki przekazane przez Szpital do ZUS, w części dotyczącej pracownika, a nie zwrócone przez pracowników oraz byłych pracowników - nie są przychodem dla pracownika i tym samym brak jest obowiązku po stronie Szpitala naliczenia zaliczki na podatek dochodowy i wykazania go w informacji PIT-8C. Odprowadzenie zaległej składki na ubezpieczenie społeczne nie stanowi świadczenia na rzecz pracownika, lecz stanowi realizację obowiązku publicznoprawnego Szpitala, jako płatnika. Szpital odwołał się do treści przepisów art. 9 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy i podkreślił, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, którymi może on rozporządzać. Po stronie podatnika musi powstać korzyść, którą można wyrazić w wartości pieniężnej, taka sytuacja w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji nie zachodzi. Dodatkowo Szpital wskazał na szereg wyroków sądów administracyjnych, cytując fragmenty niektórych z nich i podnosząc, że zostały one wydane w analogicznym stanie faktycznym do przedstawionego we wniosku, jak też w stanie prawnym i wykładnia przedstawiona w tych wyrokach przez Naczelny Sąd Administracyjny i wojewódzkie sądy administracyjne potwierdza prawidłowość stanowiska Szpitala.

Szpital powołał się na wyroki: Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2015 r. - II FSK 1891/13, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 22 czerwca 2017 r. - I SA/Ke 289/17, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 6 marca 2013 r. - I SA/Wr 1/13, z 20 grudnia 2016 r. - I SA/Wr 1092/16, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 30 listopada 2016 r. - I SA/Lu 549/16, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 9 lutego 2017 r. - I SA/Łd 1107/16 i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 1 lutego 2017 r. - I SA/Gd 781/160.

3. Dyrektor, opisaną w pkt 1 interpretacją indywidualną, uznał stanowisko Szpitala za nieprawidłowe.

Dyrektor przytoczył przepisy art. 9 ust. 1 oraz art. 11 ust. 1 ustawy i wywiódł, odwołując się również do znaczenia słów w języku etnicznym, że do przychodów należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby; takim świadczeniem, jest m.in. wykonanie zobowiązania danej osoby przez inny podmiot - np. zapłacenie składki przez pracodawcę środkami z jego majątku w sytuacji, gdy powinna być ona sfinansowana środkami pracownika. Dyrektor przedstawił przepisy i rozważania odnośnie do katalogu źródeł przychodu (art. 10, art. 12 i art. 20...