WSA. Pomiędzy wydatkiem a rodzajem niepełnosprawności musi istnieć związek

Z przepisów ustawy o PIT nie można wywodzić, iż ulga rehabilitacyjna przysługuje z samego faktu niepełnosprawności. Wydatki muszą być faktycznie poniesione przez osobę niepełnosprawną na określone cele, przy spełnieniu określonych w nich warunków. Organ podatkowy ma prawo kwestionowania wydatku w takim samym stopniu jak w wypadku wykorzystywania przez każdego z podatników ulgi podatkowej, a podatnik musi uwiarygodnić swoje twierdzenie - orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

Podatniczka złożyła w urzędzie skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego w 2017 r. dochodu (PIT-37). W załączniku PIT/O dołączonym do zeznania podatniczka wykazała odliczenia od dochodu z tytułu wydatków na cele rehabilitacyjne. W związku z tym, że przedłożona w toku czynności sprawdzających dokumentacja nie uzasadniała, w ocenie organu pierwszej instancji, dokonania odliczeń od dochodu kwoty wykazanej w PIT-37, Naczelnik postanowieniem wszczął postępowanie podatkowe, a następnie określił podatniczce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2017 r. w kwocie odmiennej od deklarowanej.

Dyrektor, po rozpatrzeniu przedmiotowej sprawy w postępowaniu odwoławczym, stwierdził, że:

• brak jest podstaw do uznania zakupu elementów wykończenia, m.in. podłóg, urządzenia grzewczego, kafli i pozostałych akcesoriów łazienkowych, dekoracji ścian dokonanych przez podatniczkę. Potrzeby wynikające z niepełnosprawności powinny pozostawać z jej stanem w adekwatnym związku przyczynowo-skutkowym, muszą być normalnymi następstwami niepełnosprawności. Poczynione wydatki nie kwalifikują się do udzielenia ulgi, albowiem nie zostały poczynione na cele rehabilitacyjne, ani nie są związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych w takim zakresie, w jakim te czynności utrudniła niepełnosprawność;
• materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowej sprawie nie uzasadnia prawa do skorzystania przez podatniczkę z odliczeń od dochodu z tytułu zakupu leków, albowiem pomimo wezwań organu pierwszej instancji w toku prowadzonego postępowania podatkowego podatniczka nie przedłożyła żadnego dokumentu potwierdzającego, iż lekarz specjalista zalecił jej stosowanie określonych leków stale lub czasowo;
• wydatki poniesione na wypoczynek dzieci nie stanowią wydatków uprawniających podatniczkę do odliczenia ich od dochodu w myśl art. 26 ust. 7a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.f.). Wydatki te wprawdzie zostały poniesione przez ojca dzieci, jednakże z uwagi na fakt, że rodziców nie łączy związek małżeński, nie można tym samym uznać, że wydatki te zostały poniesione przez podatniczkę - osobę niepełnosprawną.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który przyznał rację fiskusowi.

WSA stwierdził, że za podlegające odliczeniu uznaje się tylko wydatki wywołane niepełnosprawnością, nie zaś wynikające z potrzeb od tej niepełnosprawności niezależnych. Tytułem przykładu wskazuje się, że nie każdy wydatek poniesiony przez niepełnosprawnego lub na rzecz niepełnosprawnego na adaptację i wyposażenie mieszkania lub budynku mieszkalnego, jest wydatkiem na cele rehabilitacyjne, lecz tylko taki, który odpowiada potrzebom niepełnosprawnego, wynikającym z jego niepełnosprawności i zmierza do osiągnięcia możliwie najwyższego poziomu jego funkcjonowania i umożliwi...