WSA. Organizator akcji promocyjnej jako płatnik PIT

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych zakreślając krąg płatników nie posługuje się kategorią podmiotu, na którym spoczywa ciężar ekonomiczny świadczenia, lecz wyraźnie wskazuje, że płatnikiem jest podmiot, który dokonuje świadczeń. Nie ma przy tym znaczenia, że wartość ekonomiczna dokonywanych przez ten podmiot świadczeń (wypłat) jest rekompensowana przez inny podmiot w ramach odrębnego stosunku prawnego. Istotne jest to, że podmiot dokonujący świadczenia (wypłaty) działa w imieniu własnym i na własny rachunek.

Przedsiębiorca jest podmiotem profesjonalnie zajmującym się organizacją oraz zarządzaniem programami lojalnościowymi. W związku z prowadzoną działalnością świadczy na rzecz swoich klientów usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej, loterii i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek. Obecnie przedsiębiorca świadczy na rzecz klienta/sponsora usługę polegającą na organizacji programu motywacyjnego dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą lub zawodową oraz kupujących w ramach tejże działalności produkty AGD wybranych marek u klienta oraz dla podmiotów współpracujących w tymi podmiotami gospodarczymi w ramach działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą (Program).

Zgodnie z regulaminem PRogramu, klient jest wyłącznie podmiotem, który zlecił przedsiębiorcy jego organizację i finansuje jego przeprowadzenie. Program jest w całości finansowany przez sponsora co oznacza, że sponsor ponosi koszt jego organizacji przez przedsiębiorcę (koszt usługi marketingowej) oraz koszt związany z zakupem przez przedsiębiorcę oraz wydaniem na rzecz uczestników nagród w Programie (koszt nabycia towarów i usług). Nagrody w Programie nabywa, a następnie wydaje przedsiębiorca. Przedsiębiorca zawarł z klientem umowę o świadczenie usług marketingowych, w której treści strony postanowiły, że jego wynagrodzenie składa się z dwóch elementów kalkulacyjnych: jednego w postaci wynagrodzenia za obsługę Programu (poprowadzenia Programu), drugiego w postaci wynagrodzenia przewidzianego w celu nabycia i wydania nagród w Programie.

W związku z powyższym, we wniosku o interpretację, przedsiębiorca zadał następujące pytania:

1. czy nagrody przyznawane przez niego uczestnikom programu (nieprowadzącym pozarolniczej działalności gospodarczej), będą stanowić dla nich przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.), w związku z czym, jako podmiot wydający nagrodę, nie jest zobowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, a jedynie do sporządzenia i przekazania uczestnikom programu i właściwemu urzędowi skarbowemu informacji o uzyskanym przez uczestnika programu przychodzie z tego tytułu,
2. czy nagrody przyznawane przez niego uczestnikom programu (prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą), będą stanowić dla nich przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (pozarolnicza działalność gospodarcza) i w związku z czym na nim nie będą spoczywać obowiązki płatnika.

Zdaniem przedsiębiorcy, odpowiedź na pierwsze i drugie pytanie powinna brzmieć: tak.

Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko przedsiębiorcy za nieprawidłowe. Powołując się na treść przepisów art. 41 ust. 1, ust. 4 i ust. 7 pkt 1 u.p.d.o.f. organ stwierdził, że żaden z przepisów u.p.d.o.f. nie stanowi, że dokonanie świadczenia, postawienie pieniędzy lub wartości pieniężnych do dyspozycji określonej osobie powinno nastąpić bezpośrednio przez podmiot, który jest płatnikiem. Płatnikiem jest podmiot, który zleca zorganizowanie danego przedsięwzięcia i ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych nagród. W przedmiotowej sprawie, ekonomiczny (finansowy) ciężar organizacji Programu będzie ponosił sponsor - klient przeds...