WSA: Nie każdy pobyt w sanatorium do odliczenia w PIT

Z uzasadnienia: Ustawodawca w art. 26 ust. 7a pkt 5 i 6 ustawy o PIT wyraźnie określił, rodzaje zakładów, w których pobyt i związane z nim wydatki poniesione przez osobę niepełnosprawną lub osobę mającą na utrzymaniu osobę niepełnosprawną można uznać za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne. Podatnikowi przysługuje zatem uprawnienie do odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wydatków poniesionych wyłącznie za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego (szpitalu uzdrowiskowym, sanatorium) lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Jarosław Szaro Sędziowie WSA Grzegorz Panek / spr./ WSA Kazimierz Włoch Protokolant sekr. sąd. Eliza Kaplita-Wójcik po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi K S.-J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 rok oddala skargę.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2014 r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania K. S.(dalej: podatnik/skarżąca) od decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2014 r. [...] odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r., utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że w dniu 25 marca 2010 r. K. S. złożyła w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w zeznanie podatkowe PIT-37 o wysokości dochodów za 2009 rok, w którym wykazała nadpłatę w kwocie 1.123 zł. Na skutek weryfikacji zeznania skarżącej przez organ podatkowy, w ramach wydatków na cele rehabilitacyjne, zakwestionowano odliczenie dokonane na podstawie faktury z dnia 2 lipca 2009 r., nr 574/07/2009, wystawionej przez "A" w R. na kwotę 2.100 zł, za "Wczasy [...]" w terminie 8-19.08.2009 dla 1 osoby". W związku z tym skarżąca skorygowała zeznanie za 2009 r., wykazując wydatki rehabilitacyjne (niezakwestionowane przez organ I instancji) w łącznej kwocie 4.038,83 zł. W dniu 24 czerwca 2010 r. zwrócono skarżącej nadpłatę w kwocie 727 zł.

Dnia 7 kwietnia 2014 r. do Pierwszego Urzędu Skarbowego wpłynęło pismo K. S. zawierające żądanie zwrotu niesłusznie pobranych pieniędzy, które organ potraktował jako wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 rok.

W wyniku rozpoznania tego wniosku, decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego odmówił skarżącej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. Organ I instancji uznał, że opłata za wczasy (2.100 zł), potwierdzona fakturą wystawioną przez "A", nie jest wydatkiem za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym ani za pobyt w żadnym z zakładów wymienionych przez ustawodawcę, w związku z tym wydatek ten nie może być odliczony od dochodu jako ulga rehabilitacyjna.

W odwołaniu od tej decyzji skarżąca podniosła, że poniesiony przez nią wydatek w kwocie 2.100 zł za pobyt na wczasach w Ośrodku Wczasowo-Sanatoryjnym "[...]" w Ś. powinien być traktowany jako wydatek na cele rehabilitacyjne. Brak było zatem podstaw do zakwestionowania tego wydatku przez organ podatkowy. Podniosła, że ma słaby wzrok, słabe nerwy, jest chora i samotna, przyznano jej I grupę inwalidzką, w związku z czym leczyła się we wskazanym ośrodku, co potwierdza przedstawiona faktura.

Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] września 2014 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2014 r.

Organ odwoławczy podtrzymał wyrażone w zaskarżonej decyzji stanowisko o braku podstaw do odliczenia spornego wydatku od dochodu. Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - określanej dalej jako u.p.d.o.f.), od dochodu odlicza się wydatki na cele rehabilitacyjne, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną: odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym oraz za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych (ust. 7a pkt 5 i 6 u.p.d.o.f.). Wysokość tych wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (ust. 7c), a warunkiem odliczenia jest posiadanie orzeczenia o niepełnosprawności (ust. 7d pkt 1).

Skarżąca w 2009 r. posiadała orzeczenie o niepełnosprawności oraz potwierdzenie opłacenia pobytu w Ośrodku "[...]" - fakturę wystawioną przez "A" za "Wczasy [...]" w terminie 8-19.08.2009 dla 1 osoby". Zdaniem organu odwoławczego podatnik potwierdził poniesienie wydatku, jednak nie był to wydatek na cele rehabilitacyjne w rozumieniu u.p.d.o.f.

Z faktury nie wynika, że skarżąca zapłaciła za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym lub za pobyt w jednym z zakładów wymienionych w ustawie, lecz za wczasy w ośrodku wczasowo-sanatoryjnym. Wydatek ten nie może być więc odliczony w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał przy tym, że nie kwestionuje, że skarżąca w tym ośrodku "leczyła się" - dążyła do poprawy stanu zdrowia, jednakże poniesiony przez nią wydatek za pobyt na wczasach nie uprawnia do ulgi rehabilitacyjnej (faktura nie dokumentuje wydatku, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 5 lub 6 ustawy - za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, ani za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych).

Na powyższą decyzję K. S. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie.

W skardze podniosła, że nie zgadza się z decyzją Dyrektora Izby Skarbowej odmawiającą zwrotu kwoty 378 zł. Podkreśliła, że jest inwalidą I grupy, a przebywając w ośrodku wczasowo-sanatoryjnym leczyła się co uprawnia ją do skorzystania z ul...