Właściwa nazwa na fakturze warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów

Wydatki udokumentowane refakturą z pozycją „koszty dodatkowe zgodnie z umową z dnia...” nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej - stwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2017 r. (data wpływu do Organu 25 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wydatki udokumentowane przez Wnioskodawcę we wskazany sposób, będzie można zaliczyć do kosztów podatkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wydatki udokumentowane przez Wnioskodawcę we wskazany sposób, będzie można zaliczyć do kosztów podatkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) planuje podpisać umowę marketingową z osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą. Zadaniem takiej firmy będzie między innymi pozyskiwanie klientów za granicą. Poza stałym wynagrodzeniem miesięcznym zleceniobiorcy będzie przysługiwał również zwrot kosztów związanych z realizacją przez niego umowy. Z umowy między Wnioskodawcą a firmą marketingową będzie wynikało, że podwykonawca ma przesyłać Spółce skany wszelkich wydatków jakie poniósł a Spółka będzie za te wydatki dodatkowo płaciła. Wnioskodawca zakłada, że wśród wydatków jakie będzie musiał ponieść podwykonawca będą takie, które u niego stanowią koszty uzyskania przychodów jak również takie, które u niego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów – w szczególności wydatki na alkohol. Spółka będzie otrzymywała refakturę od podwykonawcy obejmującą wszystkie koszty, w tym alkohol. Wnioskodawca za tą fakturę zapłaci podwykonawcy w całości.

Istotne elementy opisu zdarzenia przyszłego zawarto również we własnym stanowisku Wnioskodawcy w sprawie, gdzie wskazano, że Spółce będą okazywane do wglądu dokumenty źródłowe, ale będą one wystawiane na podwykonawcę i spółka, poza analizą ich z punktu widzenia celowości nie będzie miała obowiązku dzielenia ich na stanowiące i niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Spółka otrzyma od podwykonawcy fakturę z pozycją "koszty dodatkowe zgodnie z umową z dnia ...".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia takiej pozycji na fakturze, jak zwrot kosztów w całości, czy też powinien interesować się czy ww. koszty są również kosztami uzyskania przychodów u podwykonawcy i jeżeli podwykonawca nie może ich uznać za koszty uzyskania przychodów to spółka również nie powinna ich uznawać za koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całość refaktury kosztów podwykonawcy bez względu na to, czy u podwykonawcy są one kosztami uzyskania przychodów czy nie. Spółka będzie miała co prawda okazywane do wglądu dokumenty źródłowe ale będą one wystawiane na podwykonawcę i spółka, poza analizą ich z punktu widzenia celowości nie będzie miała obowiązku dzielenia ich na stanowiące i niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Spółka otrzyma od podwykonawcy fakturę z pozycją "koszty dodatkowe zgodnie z umową z dnia ..." i całość zaliczy do swoich kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest, aby wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki: