Wirtualne biuro jako przeszkoda w zdobyciu NIP

Z uzasadnienia: Postępowanie w sprawie nadania NIP powinno sprowadzać się jedynie do sprawdzenia spełnienia warunków formalnych. W toku tego postępowania organy nie są uprawnione do badania, czy pod wskazanym adresem wykonywane są (lub mogą być wykonywane) funkcje zarządcze spółki. Również okoliczność, że pod wskazanym przez stronę skarżącą adresem mają siedzibę także inne spółki nie może mieć wpływu na kwestię nadania numeru NIP. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy pozostaje także podnoszona przez Dyrektora Izby Skarbowej okoliczność, że mogą występować trudności z doręczaniem pism spółce.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Claudia Kozłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi „A” Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy nadania numeru identyfikacji podatkowej:

1. uchyla zaskarżoną decyzję;
2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana;
3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

I.

Dyrektor Izby Skarbowej [...] decyzją z [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z [...] odmawiającą stronie skarżącej "A", sp. z o.o. nadania Numeru Identyfikacji Podatkowej (NIP).

II.

Stan sprawy jest następujący: dnia 20.03.2013 r. do Urzędu Skarbowego [...] wpłynęło zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 skarżącej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] stwierdził, że złożone przez skarżącą zgłoszenie identyfikacyjne nie spełnia wymogów określonych dla tego zgłoszenia i pismem z 22.03.2013 r. wezwał skarżącą do uzupełnienia jego braków poprzez uzupełnienie danych w: poz. 11 dot. numeru REGON, poz.15-16 dot. daty rejestracji i numeru w Krajowym Rejestrze Sądowym, poz. 36 dot. sporządzania bilansu, poz. 33 dot. formy organizacyjno-prawnej oraz poz. 35 dot. szczegółowej formy prawnej.

Dnia 8.04.2013 r. do Urzędu Skarbowego wpłynęło uzupełnione zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 skarżącej.

Naczelnik US, po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, decyzją z [...], nr [...] odmówił skarżącej nadania NIP.

Zdaniem organu pierwszej instancji, w świetle zgromadzonych dokumentów, brak było przesłanek do uznania, że skarżąca spełniła warunek właściwego ustanowienia siedziby. Uzasadniając swoje stanowisko Naczelnik US podkreślił, że podany przez skarżącą jako siedziba spółki adres [...] został wskazany jako siedziby swoich spółek przez ponad 20 innych podmiotów gospodarczych. Wobec dokonanych ustaleń organ pierwszej instancji uznał, że wskazana przez skarżącą w dokumentach rejestracyjnych siedziba spółki jest nierzeczywista (wirtualna) i nie wiąże się z faktyczną jej działalnością. Stwierdził, że niemożliwym jest, aby ponad 20 podmiotów prowadziło swoja działalność w jednym pomieszczeniu.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem skarżąca wniosła odwołanie. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie art. 8c ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.; dalej jako ustawa o NIP) poprzez odmowę nadania NIP mimo braku wystąpienia ustawowych przesłanek odmowy jego nadania. Podniosła, że przywołane przez Naczelnika US okoliczności nie świadczą o braku możliwości potwierdzenia tożsamości lub istnienia wnioskodawcy. Wyjaśniła przy tym, że tożsamość i istnienie podmiotu będącego spółką prawa handlowego skarżąca potwierdziła dokumentem urzędowym w postaci postanowienia sądu o wpisie do KRS.

Zaskarżoną decyzją z [...] Dyrektor Izby Skarbowej [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W swoim uzasadnieniu organ odwoławczy przywołał brzmienie przepisów regulujących zasady i tryb nadawania NIP zawartych w ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, tj. art. 2, art. 4 pkt 3 lit. a), art. 5 ust. 1 i ust. 3 oraz art. 8b ustawy o NIP. Zacytował także przepis zawarty w art. 19b ust. 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 168, poz. 1186 ze zm.), art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.) oraz art. 41 K.c. Odwołał się także do uregulowań zawartych w prawie europejskim - art. 10 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Rady Unii Europejskiej Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz stanowiska TSUE przedstawionego w wyroku z 28.06.2007 r. w sprawie Planzer Luxembourg Sari v. Bundeszentralamt für Steuern (C-73/06).

Następnie Dyrektor Izby Skarbowej przedstawił ustalenia stanu faktycznego, w świetle których skarżąca spółka zawiązana została aktem notarialnym z 21 stycznia 2013 r., Repertorium [...]. Kapitał zakładowy spółki wynosił 5.000 zł i dzielił się na 10 równych i niepodzielnych udziałów po 500 zł każdy, które objęte zostały przez jedynego wspólnika O. B.-R. Zarząd spółki był jednoosobowy i stanowił go Prezes Zarządu M. J. B.

Postanowieniem z 13.03.2013 r. Sąd Rejonowy wpisał skarżącą do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem [...]. W rubryce 2 Działu 1 postanowienia jako siedziba spółki wskazana została miejscowość [...]. Takie też dane ujawnione zostały w akcie założycielskim spółki w złożonym przez nią zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-2, przy czym w uzupełnionym NIP-2 skarżąca dodatkowo podała prowadzenie działalności na terenie całego kraju jako adres nietypowy. W pozycji dotyczącej rodzaju przeważającej działalności skarżąca wskazała wytwarzanie energii elektrycznej.

Z załączonej do akt sprawy umowy użyczenia lokalu z 22 stycznia 2013 r. zawartej na czas nieokreślony pomiędzy "B" Sp.j. z siedzibą [...] a skarżącą wynika, że przedmiotem umowy jest użyczenie i oddanie w bezpłatne użytkowanie skarżącej przestrzeni biurowej w lokalu przy [...] na cele prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, przy czym skarżąca nie może oddawać przedmiotu umowy do korzystania innym osobom bez uprzedniej pisemnej zgody użyczającego.

Oględziny ww. lokalu, przeprowadzone 27.03.2013 r. wykazały, że w pomieszczeniu znajdowały się dwa biurka, jeden fotel, komputer z monitorem oraz regał z półkami; na biurkach i regale leżały segregatory i dokumenty. Jednocześnie w lokalu nie zastano nikogo ze strony skarżącej, obecny był jedynie pracownik "B" Sp.j. L. D., która oświadczyła, że spółka "B" wynajęła przedmiotowy lokal również sześciu innym spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością.

W piśmie z 9 kwietnia 2013 r. Prezes Zarządu skarżącej, będący także Prezesem Zarządu pozostałych sześciu spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, tj. "C", "D", "E", "F", "G" i "H", złożył wyjaśnienia, z których wyni...