WDT: Nie każdy magazyn jest magazynem konsygnacyjnym

Magazyn (odpowiadający magazynowi konsygnacyjnemu) nie może być prowadzony przez podmiot trzeci, lecz wyłącznie przez ostatecznego nabywcę towarów przechowywanych w magazynie. W sytuacji gdy magazyn nie będzie prowadzony przez nabywcę towarów przechowywanych w magazynie, lecz specjalizujący się w zarządzaniu towarami podmiot trzeci, wówczas nie jest spełniony warunek do zastosowania uproszczenia, wynikający z art. 20a ustawy VAT. To skutkuje koniecznością rozpoznania realizowanej dostawy towarów na zasadach ogólnych - jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie własnych towarów, a następnie jako dostawę dokonaną w państwie, w którym znajduje się magazyn.

Zdarzenie przyszłe

Spółka jawna (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka produkuje opakowania z tworzyw sztucznych.

Spółka zamierza zawrzeć umowę z francuskim podatnikiem podatku od wartości dodanej, zarejestrowanym dla celów obrotu wewnątrzwspólnotowego (dalej „Nabywca”). Spółka nie jest zarejestrowana dla celów podatku od wartości dodanej we Francji.

Przedmiotem Umowy ma być dokonywanie przez Spółkę dostaw towarów dla Nabywcy w ten sposób, że Spółka - na podstawie zamówień składanych przez Nabywcę - będzie przemieszczać własne towary do Francji, do magazynu. Następnie towar w zależności od szczegółowych zamówień będzie odbierany przez Nabywcę z Magazynu we Francji.

W tym celu Spółka wynajmie magazyn położony we Francji od innej firmy, która jest odrębnym od Nabywcy podmiotem gospodarczym i niebędącym odbiorcą towarów (dalej: Firma logistyczna). Magazyn prowadzony będzie przez Firmę logistyczną, przy czym prawo do dysponowania towarami jak właściciel przejdzie na Nabywcę z chwilą pobrania tych towarów z magazynu konsygnacyjnego we Francji.

Przemieszczeniu będą podlegały towary, do których prawo własności przejdzie na terytorium Francji, z chwilą pobrania ich z magazynu. Towar z Polski do Magazynu we Francji będzie przewożony na koszt i ryzyko Spółki. Transport i przyjęcie Towaru na Magazyn będzie odbywał się na podstawie następujących dokumentów: Międzynarodowy list przewozowy (CMR), Dowód Dostawy (Delivery Note), Dowód wydania towaru z magazynu w Polsce (WZ).

Spółka będzie prowadzić ewidencję, na podstawie raportów otrzymywanych od Firmy logistycznej, która pozwoli na szczegółową identyfikację przemieszczanych towarów, datę ich wywozu z Polski do Magazynu we Francji oraz datę ich pobrania z Magazynu przez Nabywcę.

Czas składowania towaru w magazynie we Francji będzie krótszy niż 3 miesiące.

Towar będzie wydawany z Magazynu na podstawie następujących dokumentów: Dyspozycja Nabywcy.

Kontrolę nad przechowywanymi towarami będzie miała Spółka jak i Nabywca.

Pytania Wnioskodawcy

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, iż przemieszczenie własnych towarów z Polski do magazynu zlokalizowanego na terenie Francji (kraju członkowskiego Unii Europejskiej) oraz ich późniejsza dostawa dokonywana do Nabywcy posiadającego siedzibę w kraju położenia opisanego powyżej Magazynu będzie jedną transakcją, stanowiącą w świetle ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa VAT) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 i w art. 20a ust. 1 ustawy o VAT?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że dla przemieszczenia towarów określonego w art. 13 ust. 3 ustawy VAT do magazynu opisanego we wniosku w celu ich późniejszej dostawy Nabywcy - podatnikowi podatku od wartości dodanej, zastosowanie będzie miał przepis art. 20a ust. 1 ustawy VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że nie jest zobligowana do rozpoznawania przedmiotowych transakcji jako dwóch następujących po sobie odrębnych czynności opodatkowanych:

• WDT z tytułu przemieszczenia własnych towarów do magazynu zlokalizowanego w kraju członkowskim UE (Francja) oraz

• dostawy na rzecz kontrahenta posiadającego siedzibę w kraju położenia magazynu (Francji), jako dostawy opodatkowanej poza terytorium Polski?

Stanowisko i uzasadnienie Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, planowane dostawy towarów będą stanowiły wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (dalej także „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1-3 ustawy VAT oraz 20a ustawy VAT, opodatkowane stawką 0%. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonywania tych dostaw będzie powstawał w dniu pobrania towarów z Magazynu przez Nabywcę.

W ocenie Spółki, dla dostawy towarów, o których mowa w art. 13 ust. 3 ustawy VAT, tj. towarów własnych przemieszczonych z terytorium Polski do miejsca odpowiadającego magazynowi w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi od wartości dodanej, zastosowanie będzie miał przepis art. 20a ust. 1 ustawy VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy z tytułu przemieszczenia towarów określonego w art. 13 ust. 3 ustawy VAT do magazynu konsygnacyjnego powstanie z chwilą dokonania dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej.

W opinii Spółki, przedstawiona transakcja nie stanowi dwóch odrębnych czynności opodatkowanych VAT:

• WDT z tytułu przemieszczenia własnych towarów,

• następującej po niej dostawy opodatkowanej VAT poza terytorium Polski.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy VAT, opodatkowaniu VAT podlega również WDT.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy VAT, przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W art. 7 ust. 1 i 3 ustawy VAT ustawodawca wymienił m.in. czynności takie jak przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, przepis art. 13 ust. 1 ustawy VAT stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest m.in. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (Nabywca spełnia warunki przewidziane dla nabywcy w przywołanym przepisie).

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy VAT, za WDT uznaje się również przemieszczenie przez podatnika w rozumieniu przepisów ustawy VAT towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach WNT, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Przepis ten rozszerza WDT na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanej tam przez podatnika działalności gospodarczej. Przemieszczenie, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy nie uznaje się za WDT w przypadku gdy występuje chociaż jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ustawy, ale nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zgodnie z art. 20a ust. 1 ustawy VAT, w przypadku przemieszczenia towarów określonego w art. 13 ust. 3, do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu w celu ich późniejszej dostawy podatnikowi podatku od wartości dodanej, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury potwierdzającej tę dostawę podatnikowi podatku od wartości dodanej, pod warunkiem że podatnik podatku od wartości dodanej jest obowiązany wykazać dokonane przemieszczenie towarów w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki oraz dostawę towarów jako WNT towarów w miesiącu, w którym u podatnika powstał obowiązek podatkowy z tytułu tej dostawy.

Stosownie do przepisu art. 20a ust. 2 ustawy VAT, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli:

• przemieszczenia towarów dokonuje podatnik, który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w państwie członkowskim zakończenia transportu lub wysyłki;

• podatnik, który przemieszcza towary do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu, prowadzi ewidencję towarów przemieszczanych do tego miejsca zawierającą datę ich przemieszczenia, datę dostawy towarów podatnikowi podatku od wartości dodanej, dane pozwalające na identyfikację towarów, a w przypadku, o którym mowa w ust. 3 - także dane dotyczące powrotnego przemieszczenia towarów; przepis art. 109 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

W świetle art. 20a ust. 3 ustawy VAT, w przypadku powrotnego przemieszczenia towarów przez podatnika, który pierwotnie dokonał ich przemieszczenia, lub na jego rzecz, które nie były przedmiotem dostawy zgodnie z ust. 1 nie powstaje obowiązek podatkowy w WDT i WNT w odniesieniu do tych towarów.

Francuskie przepisy podatku VAT dotyczące magazynów konsygnacyjnych (punkty 210 i 220 BOI-TVA-CHAMP- 10-10-40-20) zezwalają na uproszczenie, które polega na tym, że dostawca towarów nie wykazuje wewnątrzwspólnotowego nabycia własnych towarów w dniu ich przybycia do Francji, o ile są spełnione poniższe wymogi:

• Towary są wysyłane z innego unijnego państwa członkowskiego do Francji;

• Dostawca, który nie posiada miejsca prowadzenia działalności dla potrzeb podatku VAT we Francji, sprzedaje towary swojemu francuskiemu klientowi, który potem pobierze je z magazynu;

-->