Uzasadnienie do projektu ustawy z 13.02.2018 r.

Na stronach rządowego centrum legislacyjnego pojawił się projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw z 13.02.2018 r., wraz z uzasadnieniem i oceną skutków regulacji. Publikujemy uzasadnienie do tego projektu.

Projekt z dnia 13 lutego 2018 r.

UZASADNIENIE

I. Wprowadzenie

W ramach tego projektu proponuje się zmiany w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 i 2491 oraz z 2018 r. poz. 62 i 86) – zwanej dalej: „ustawą o VAT”, w ustawie – Ordynacja podatkowa, w ustawie – Prawo upadłościowe oraz zmiany w tzw. pakiecie paliwowym.

Zmiany proponowane w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług polegają zasadniczo na:

  1. modyfikacji przesłanek stosowania zwolnienia dla dostaw budynków, budowli i ich części, poprzez likwidację warunku, że ich zasiedlenie nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu – zmiana ta stanowi realizację wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection Sp. z o.o.;
  2. wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT importu towarów w przypadku zawarcia umów między Rzecząpospolitą Polską a państwem trzecim dotyczących budowy lub utrzymania mostów transgranicznych lub wspólnych odcinków dróg (jeżeli w odniesieniu do tej umowy została wydana stosowna decyzja derogacyjna);
  3. dostosowaniu przepisów dotyczących transakcji z podmiotami powiązanymi do zmian wprowadzonych w odpowiednich przepisach dotyczących podatków dochodowych;
  4. dostosowaniu niektórych przepisów do wprowadzanego od 1 stycznia 2018 r. obowiązku składania deklaracji podatkowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej i braku możliwości składania w tej formie wraz z deklaracją innych dokumentów;
  5. umożliwieniu podatnikowi obliczenia i wykazania kwoty podatku VAT z tytułu importu towarów w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.);
  6. dostosowaniu zwolnienia dla gier hazardowych do nowych przepisów ustawy o grach hazardowych (obowiązujących od 1 kwietnia 2017 r.);
  7. doprecyzowaniu zapisów dotyczących przesłanek wykreślania z urzędu z rejestru podatników VAT oraz rejestru podatników VAT UE;
  8. wykluczeniu stosowania kaucji gwarancyjnej przez podmioty nowo powstałe;
  9. obniżeniu wysokości dodatkowego zobowiązania podatkowego do 15% w przypadku, gdy podatnik złoży korektę deklaracji podatkowej w trakcie kontroli celno-skarbowej;
  10. dostosowaniu przepisów dotyczących odpowiedzialności solidarnej do zmian w tzw. pakiecie paliwowym poprzez objęcie tą odpowiedzialnością podmiotów nabywających paliwa ciekłe;
  11. wyłączeniu możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego w VAT (do 200 tys. zł rocznego obrotu) przez niektóre grupy podatników;
  12. zmianie warunków odliczenia kwoty zryczałtowanego zwrotu podatku zapłaconego za nabyte od rolnika ryczałtowego produkty rolne i usługi rolnicze;
  13. uzależnieniu możliwości wystawienia dla nabywcy (podatnika podatku VAT) faktury VAT z tytułu sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej od wymienienia na paragonie dokumentującym tę sprzedaż numeru NIP nabywcy (numeru, za pomocą którego jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej);
  14. uproszczeniu dla podatników polegającym na zmianie zakresu danych umieszczanych na dokumencie wystawianym przy nabyciu produktów rolnych i usług rolniczych od rolników ryczałtowych (fakturze VAT RR) oraz wprowadzeniu możliwości wystawiania i przesyłania tych dokumentów w formie elektronicznej.

Zmiany w tzw. pakiecie paliwowym polegają zasadniczo na wprowadzeniu odesłania do nowej definicji paliw ciekłych, określonej w tzw. „Pakiecie energetycznym”, co zapobiegnie wątpliwościom co do zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku akcyzowym i ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do produktów ropopochodnych, które mogą być stosowane zarówno do napędu pojazdów, jak i stanowić surowiec do produkcji innych wyrobów.

Zmiana w Ordynacji podatkowej polega na doprecyzowaniu, że przepisu o nadpłacie (art. 72 §1 pkt 1 tej ustawy ) nie stosuje się, jeżeli zwrot nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku, którego ciężar został przerzucony na nabywcę (lub na osoby trzecie) skutkowałby nieuzasadnionym wzbogaceniem podatnika – w tym zakresie regulacje Ordynacji podatkowej zostały również uzupełnione stosownymi zmianami przepisów ustawy o VAT (dotyczącymi braku możliwości pomniejszenia podatku należnego VAT o kwotę nadwyżki podatku naliczonego z poprzednich okresów rozliczeniowych).

Dodatkowo proponuje się dołączenie Prezesa URE do katalogu podmiotów, którym mogą być udostępniane informacje z akt objętych tajemnicą skarbową, w zakresie, w jakim to jest konieczne do realizacji zadań związanych z procesem koncesyjnym.

Natomiast zmiana w ustawie – Prawo upadłościowe polega na wyłączeniu z masy upadłości kaucji gwarancyjnej, o której mowa w art. 105b ust. 1 ustawy o VAT złożonej w formie depozytu pieniężnego lub pisemnego nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, do wyłącznego dysponowania, do wysokości składanej kaucji gwarancyjnej, środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku prowadzonym w tym banku lub w tej kasie.

II.    Zmiany w ustawie o podatku od towarów i usług

Zmiana w art. 2 pkt 14

Aktualnie przepis art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection Sp. z o.o., TSUE w kontekście analizy ww. przepisu orzekł: „Artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”. Dostosowując przepisy do ww. orzeczenia TSUE odstąpiono w art. 2 pkt 14 od warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie budynków, budowli lub ich części następuje w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Ponadto doprecyzowano, że pierwsze zasiedlenie poza oddaniem do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, obejmuje również rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne tych budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, które spełnia warunki określone w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy.

Projektowana ustawa nie wprowadza zmian w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT. Należy wskazać, że w wyroku w sprawie C-308/16, TSUE nie zakwestionował istniejącego w art. 2 pkt 14 lit. b ustawy o VAT warunku wiążącego istnienie ulepszenia z poniesieniem wydatków stanowiących 30% wartości początkowej. Dodatkowo należy zauważyć, że obecna definicja poprzez zawarcie wskazanego warunku umożliwia w sposób jednoznaczny określenie kiedy dochodzi do ulepszenia, a przez to zapewnia podatnikom pewność prawa.

Zmiana w art. 5

Dodanie ust. 6 do art. 5 ustawy związane jest z zawieraną umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o utrzymaniu drogowych granicznych obiektów mostowych na polsko-ukraińskiej granicy państwowej oraz otrzymaną decyzją wykonawczą Rady upoważniającą Rzeczpospolitą Polską do zawarcia z Republiką Ukrainy ww. umowy obejmującej środki stanowiące odstępstwo od art. 2 ust. 1 lit. d) oraz art. 5 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) – dalej: „dyrektywa 2006/112/WE”, w odniesieniu do utrzymania mostów drogowych na granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy.

Proponowana zmiana ma na celu wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT importu towarów w przypadku zawarcia umów między Rzecząpospolitą Polską a państwem trzecim, dotyczących budowy lub utrzymania mostów transgranicznych lub wspólnych odcinków dróg oraz uzyskania stosownych decyzji Rady upoważniających do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 2 ust. 1 lit. d dyrektywy 2006/112/WE.

Powyższa zmiana uwzględnia postanowienia decyzji wykonawczej Rady upoważniającej Rzeczpospolitą Polską do zawarcia z Republiką Ukrainy umowy obejmującej środki stanowiące odstępstwo od art. 2 ust. 1 lit. d) oraz art. 5 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do utrzymania mostów drogowych na granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy. Wprowadzana zmiana umożliwia również realizację postanowień innych umów dotyczących budowy i utrzymania mostów transgranicznych lub wspólnych obiektów drogowych, które mogą zostać zawarte w przyszłości z państwami trzecimi.

Zmiana w art. 14 ust. 5, 9b i 9e

Z dniem 1 styczna 2018 r. wszedł w życie obowiązek składania deklaracji podatkowych wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Brak jest jednak możliwości złożenia tą drogą, wraz z deklaracją podatkową, innych dokumentów. Proponowane zmiany stanowią dostosowanie do powyższych okoliczności. Zmiany w art. 14 ust. 5 i 9b zdanie drugie polegają na doprecyzowaniu, że dokumenty, o których mowa w tych przepisach, powinny być złożone nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej. Natomiast w art. 14 ust. 9e w zdaniu drugim zrezygnowano z doprecyzowania, w którym momencie mają być składane dokumenty, o których mowa w tym przepisie, bowiem wynika to z art. 14 ust. 9b.

Zmiana w art. 32 ust. 4

W związku ze zmianą progu powiązań kapitałowych w ustawach dotyczących podatków dochodowych i podniesieniem ich z 5% do 25%, proponowane jest wprowadzenie analogicznej zmiany w ustawie o VAT. Pozostawienie dotychczasowego progu powiązań (tj. 5%) nie ma uzasadnienia, stanowi natomiast dodatkowe obciążenie dla podatników. Podatnicy bowiem muszą oddzielnie analizować wysokości progów powiązań dla podatku VAT oraz na potrzeby podatków dochodowych. W tym zakresie obniżenie wspomnianego progu stanowi pewne ułatwienie w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zmiany w art. 33, art. 33a i art. 37

Proponowana zmiana ma na celu umożliwienie podatnikowi obliczenia i wykazania kwoty podatku VAT z tytułu importu towarów w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2446”, w przypadkach określonych w art. 324 i art. 325 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2447”. Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami podatnicy zobowiązani są do obliczenia i wykazania podatku VAT z tytułu importu towarów co do zasady w zgłoszeniu celnym. W przypadku, gdy kwota podatku nie została wykazana w zgłoszeniu celnym lub wykazana została nieprawidłowo, podatek w prawidłowej wysokości jest określany w decyzji wydanej przez naczelnika urzędu celno-skarbowego. Określenie należnego podatku VAT w drodze decyzji wiąże się z koniecznością zapłaty odsetek na podstawie art. 37 ust. 1a-1ab ustawy o VAT.

Zgodnie z regulacjami celnymi, w niektórych sytuacjach nie występuje zgłoszenie celne zamykające procedurę celną, natomiast na importera nałożony jest obowiązek przedstawienia rozliczenia zamknięcia. Dotyczy to towarów objętych procedurą uszlachetniania czynnego w sytuacji, gdy następuje uproszczone zakończenie tej procedury, zgodnie z przepisami art. 324 i art. 325 rozporządzenia 2015/2447. Ponieważ przepisy ustawy o VAT nie wymieniają rozliczenia zamknięcia jako dokumentu, w którym może być obliczony i wykazany podatek VAT z tytułu importu towarów, podatek VAT określany jest przez naczelnika urzędu celno-skarbowego w decyzji. W konsekwencji podatnik musi zapłacić podatek wraz z odsetkami.

W związku z powyższym, proponuje się uznać rozliczenie zamknięcia, o którym w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, jako dokument, w którym podatnik obowiązany będzie do obliczenia i wykazania kwoty podatku VAT z tytułu importu towarów w przypadkach określonych w art. 324 i art. 325 rozporządzenia 2015/2447. Rozwiązanie to znacznie uprości rozliczanie podatku VAT z tytułu importu towarów bez konieczności wydawania każdorazowo decyzji określającej ten podatek i zapłaty odsetek. Proponuje się zatem dokonanie następujących zmian:

Art. 33 ust. 1-3

Proponuje się zobowiązać podatników do obliczenia i wykazania kwoty podatku VAT z tytułu importu towarów również w rozliczeniu zamknięcia (art. 33 ust. 1 ustawy o VAT). Rozliczenie zamknięcia nie jest obecnie wskazane w przepisach ustawy o VAT jako dokument celny, w którym ma być obliczony i wykazany podatek VAT z tytułu importu towarów, jak to ma miejsce w przypadku zgłoszenia celnego, dlatego proponuje się umożliwić podatnikom obliczanie i wykazanie kwoty podatku VAT z tytułu importu towarów również w rozliczeniu zamknięcia.

Propozycje zmian art. 33 ust. 2 i 3 ustawy o VAT są konsekwencją zmiany ust. 1, umożliwiają one wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości przez naczelnika urzędu celno-skarbowego w sytuacji, gdy organ celny stwierdzi, że w rozliczeniu zamknięcia kwota tego podatku została wykazana nieprawidłowo oraz umożliwiają podatnikowi wystąpienie do naczelnika urzędu celno-skarbowego o korektę kwoty podatku VAT z tytułu importu towarów również po przyjęciu rozliczenia zamknięcia.

Art. 33 ust. 7a pkt 2

Proponowana zmiana wykorzystuje zastosowanie skrótu zawartego w art. 33 w ust. 1 ustawy o VAT. Jest to zmiana techniczna.

Art. 33a ust. 4

Proponowana zmiana ma na celu zniesienie obowiązku zawiadomienia naczelnika urzędu celno-skarbowego i naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozliczania podatku na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 oraz o rezygnacji z rozliczania podatku w deklaracji podatkowej (art. 33a ust. 4). Powyższy obowiązek zawiadamiania naczelnika urzędu skarbowego ma jedynie charakter informacyjny, a w przypadku naczelnika urzędu celno-skarbowego podatnik chcąc skorzystać z ułatwienia wynikającego z art. 33a musi i tak przedstawić stosowne dokumenty przed dokonaniem importu towarów, który miałby być rozliczony w deklaracji. Zatem urząd celno-skarbowy będzie wiedział, że podatnik chce korzystać z art. 33a.

Również zgłoszenia celne zawierają stosowne informacje, z których wynika, czy dane zgłoszenie rozliczane jest zgodnie z art. 33a czy też na ogólnych zasadach.

Natomiast konieczność zawiadamiania o zamiarze i rezygnacji z rozliczania podatku w deklaracji podatkowej powoduje, że podatnik, który korzysta z tego ułatwienia nie może w tym samym okresie rozliczeniowym zastosować do części towarów objętych uproszczeniem, o którym mowa w art. 166 lub art. 182 UKC, rozliczenia bezpośrednio w deklaracji podatkowej, a do części zasad ogólnych. Zmiana ta zatem umożliwi stosowanie, w przypadku wyboru rozliczenia podatku bezpośrednio w deklaracji podatkowej, również zasad ogólnych obowiązujących. Sam podatnik będzie decydował, czy podatek od konkretnego importu towarów rozliczy w deklaracji, czy też podatek zapłaci do naczelnika urzędu skarbowego właściwego do poboru należności celnych. Dotyczyć to będzie również podatników, o których mowa w art. 33a ust. 12.

Zmiana treści art. 33a ust. 5 oraz ust. 12 stanowi konsekwencję uchylenia ust. 4. Jest to zmiana techniczna.

Art. 33b ust. 5 pkt 2

Zmiana w art. 33b ust. 5 ma charakter porządkujący. Od 20 sierpnia 2016 r. przepisy art. 33b dotyczą odprawy scentralizowanej, która w związku ze zmianą unijnych przepisów celnych zastąpiła dotychczasowe pojedyncze pozwolenia. Należy zatem pojedyncze pozwolenia zastąpić odprawą scentralizowaną, tak jak to już jest w ust. 1 tego artykułu.

Zmiana ta nie powoduje konieczności wydania nowego rozporządzenia, ponieważ nie wpływa na zmianę zakresu obowiązującego rozporządzenia. Po zmianie wytycznej obowiązujące rozporządzenie nie stanie się w żaden sposób sprzeczne z upoważnieniem ustawowym. Nie zachodzi tu więc przypadek określony w § 32 ust. 1 Zasad Techniki Prawodawczej, stanowiących załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej” (Dz. U. z 2016 r. poz. 283).

Art. 37 ust. 1aa pkt 1 lit. a i b i pkt 2

Określenie należnego podatku VAT w drodze decyzji wiązać się będzie z koniecznością zapłaty różnicy między podatkiem wynikającym z tej decyzji a podatkiem należnym z tytułu importu towarów wykazanym przez podatnika również w rozliczeniu zamknięcia, jak również z koniecznością naliczenia i zapłacenia odsetek.

Zmiany w art. 43

Obowiązujący od 1 kwietnia 2017 r. nowy przepis art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 471, z późn. zm.) wprowadził definicję gier hazardowych którymi są: gry losowe, zakłady wzajemne, gry w karty, gry na automatach.

Jednocześnie przepisy nowelizujące ww. ustawę (ustawa z dnia 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o grach hazardowych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2017 r. poz. 88) wyłączyły z zakresu gier losowych gry w karty – black jack, poker, baccarat (do dnia 31 marca 2017 r. objęte tą kategorią gier) oraz ustanowiły odrębną kategorię tego rodzaju gier hazardowych.

Sytuacja ta wymaga odpowiedniego dostosowania przepisów dotyczących podatku VAT w zakresie ustanowionego w przepisach ustawy o VAT zwolnienia dla gier hazardowych.

Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy zwolniona od podatku jest działalność w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie.

Zmiana przepisu w zaproponowanym brzmieniu ma charakter dostosowawczy przez generalne odwołanie się do wszystkich rodzajów gier hazardowych objętych ustawą o grach hazardowych. Jednocześnie projektowany przepis, w sposób niebudzący wątpliwości, zapewnia realizację zasady dychotomicznego podziału na sferę działalności objętą przepisami ograch hazardowych oraz opodatkowaną podatkiem VAT.

Zmiany w art. 87

Projektowana w art. 87 ust. 1a regulacja ma na celu uniemożliwienie nieuzasadnionego wzbogacenia podatnika przez obniżenie kwoty podatku należnego w następnych okresach rozliczeniowych następujących po okresie, w którym powstała nadwyżka kwoty podatku naliczonego nad kwotą podatku należnego, w sytuacji w której np. skutkujące zwiększeniem nadwyżki kwoty podatku naliczonego nad kwotą podatku należnego obniżenie podatku należnego ma związek z przerzuceniem na nabywcę towaru lub usług lub osobę trzecią ciężaru podatku. Projektowana regulacja stanowi uzupełnienie zmian proponowanych w art. 72 § 3, art. 76b § 1 oraz art. 274d-274e ustawy - Ordynacja podatkowa (ze względu na to, że różnica kwoty podatku naliczonego nad kwotą podatku należnego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy nie stanowi nadpłaty w rozumieniu ustawy – Ordynacja podatkowa).

Natomiast zmiana projektowana w art. 87 ust. 6 pkt 3 ustawy o VAT doprecyzowuje jeden z warunków uzyskania zwrotu różnicy podatku w terminie przyśpieszonym 25 dni. Zmiana polega na wskazaniu, że podatnik, aby uzyskać zwrot w terminie 25-dniowym, musi złożyć w urzędzie skarbowym, w odniesieniu do faktur ujętych w deklaracji podatkowej, potwierdzenie zapłaty wynikających z tych faktur należności w całości za pośrednictwem rachunku bankowego podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju albo rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazanego w zgłoszeniu indentyfikacyjnym. Potwierdzenie zapłaty tych należności podatnik musi złożyć nie później niż w dniu złożenia deklaracji.

Zmiany w art. 96 i art. 97

Od dnia 1 stycznia 2017 r. naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu z rejestru podatników VAT podatników, którzy m.in. składali przez 6 kolejnych miesięcy lub 2 kolejne kwartały deklaracje, w których nie wykazali sprzedaży lub nabycia towarów lub usług z kwotami podatku do odliczenia (art. 96 ust. 9a pkt 3 ustawy o VAT).

Analogicznie sytuacja wygląda z wykreślaniem z urzędu z rejestru jako podatnika VAT UE. Wykreślenie z rejestru następuje w przypadku, gdy podmiot złoży za 3 kolejne miesiące lub kwartał deklaracje, w których nie wykazał sprzedaży lub nabycia towarów lub usług z kwotami podatku do odliczenia (art. 97 ust. 15 ustawy o VAT).

W związku z pojawiającymi się wątpliwościami czy wykreślenie z ww. rejestrów następuje w wyniku złożenia tzw. deklaracji „zerowych”, czy wystarczającym jest, że w składanych deklaracjach odpowiednio za 6 miesięcy/2 kwartały lub 3 miesiące/kwartał podatnik nie wykaże np. podatku z tytułu nabycia towarów (mimo wykazania sprzedaży), proponuje się zastosowanie w ww. przepisach spójnika „ani” celem wyeliminowania wątpliwości, że wykreślenie powinno dotyczyć podatników składających „zerowe” deklaracje (czyli takie, w których nie została wykazana ani sprzedaż, ani zakupy).

Proponowana zmiana treści zapisu art. 96 ust. 9h ustawy o VAT jest konsekwencją wątpliwości i...

DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU WWW.PODATKI.BIZ JEST BEZPŁATNY
WYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO SERWISU.
UŻYTKOWNICY ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE.

Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego.

REJESTRACJA

dla nowych użytkowników

LOGOWANIE

dla użytkowników podatki.biz

Zapomniałem hasła | Problemy z logowaniem

DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU PODATKI.BIZ?

Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do:

  • ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza)
  • narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach
  • kalkulatorów i baz danych
  • działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania
  • strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji
  • newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą

Czas rejestracji - ok. 1 min

Uwaga

Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem »