Ulga technologiczna przy nabyciu środka trwałego

Z uzasadnienia: Premiując, poprzez zmniejszenie obciążenia podatkiem dochodowym, wprowadzanie przez przedsiębiorców nowych technologii, ustawodawca objął ulgą specyficzną kategorię wydatków ponoszonych w celu zapewnienia sobie możliwości skorzystania z tych technologii, a mianowicie te wydatki, które - najogólniej rzecz ujmując - wiążą się z uzyskaniem dostępu oraz praw do wiedzy i rezultatów badań. Zatem, nie jest możliwe zaliczenie do kategorii wydatków na nowe technologie kosztów nabycia urządzeń umożliwiających wykorzystanie wiedzy technologicznej.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent stażysta Agata Próchniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2012 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. oddala skargę

UZASADNIENIE

Skarżący - P. 24 września 2010 r. złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedstawił następujący stan faktyczny: w związku z działalnością finansową i charakterem świadczonych usług, obejmujących obrót i zarządzanie środkami pieniężnymi, Skarżący korzysta z wyspecjalizowanych urządzeń kasjerskich, których najnowszą ewolucją są dyspensery kasjerskie z zamkniętym obiegiem gotówki, tzw. recyklery gotówki. Zastosowano w nich technologię recyclingu, która umożliwia ponowne wykorzystanie środków pochodzących od klientów. Skarżący eksploatuje następujące modele recyklerów produkowane przez Wincor-Nixdorf: ProCash 6000, ProCash 6100, ProCash 6000xe, ProCash 6100xe. Pierwsze urządzenie tego typu Skarżący wdrożył na początku 2005 r., kolejne zaś w latach następnych.

Skarżący uzyskał opinię Instytutu Maszyn Matematycznych ("IMM") z 10 sierpnia 2010 r., z której wynikało, że technologię recyclingu, stanowiącą integralny element ww. modeli dyspenserów, należy uznać za innowacyjną, gdyż poprawia ona poziom bezpieczeństwa gotówki, efektywność jej zarządzaniem i tym samym wpływa na podwyższenie świadczonych przez Skarżącego usług oraz zwiększenie jego konkurencyjności na rynku usług finansowych. Produkcyjne wdrożenie technologii recyclingu, z uwagi na jej skomplikowanie, miało miejsce na początku 2005 r.

Zgodnie z tą opinią i odpisem KRS, podmiot certyfikujący jest jednostką badawczo-rozwojową wskazaną w ustawie z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki. O jej niezależności od Skarżącego świadczy oświadczenie o bezstronności i niezależności. Jednostka ta potwierdziła, iż wdrożenie technologii recyklingu skutkowało znaczną poprawą obrotu gotówką w bankach, zmniejszeniem stopnia zaangażowania kasjera w czynności powtarzalne oraz usprawnieniem mechanizmów obrotu rozliczania gotówki. Wskazała, że technologia recyclingu służy ponownemu wykorzystaniu środków pochodzących z wpłat klientów, umożliwiając nadto wypłatę tych samych wcześniej wpłaconych banknotów, optymalizację procesu obsługi klienta, monitorowanie stanu gotówki w oddziałach z jednego miejsca na świecie, dynamiczne zarządzanie gotówką, zmniejszenie kosztów przechowywania gotówki, wydłużenie czasu pracowników na efektywną obsługę klientów, zapewnienie pełnego bezpieczeństwa obrotu i przechowywania gotówki.

W przypadku Skarżącego wydatkiem na nabycie nowych technologii jest cena zakupu recyklera, którego integralną częścią jest zaawansowane oprogramowanie sterujące procesem recyclingu oraz monitorowaniem i zarządzaniem stanem znajdujących się w nim środków pieniężnych. Innowacyjna wiedza technologiczna zaimplementowana została w dyspenserach kasjerskich, które jako integralny obrót materialny wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Analizowane rozwiązanie technologiczne stanowi nieodłączny element dyspenserów kasjerskich i nie może funkcjonować niezależnie.

Skarżący zadał pytanie, czy może skorzystać odliczenia, o którym mowa w art. 18b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej "u.p.d.o.p."; tj. z prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków związanych z nabyciem nowej technologii zawartej w recyklerach gotówki w wysokości nie wyższej niż 50% ich wartości?

Powołał się na art. 18b u.p.d.o.p., ustanawiający odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie nowych technologii, tj. wiedzy technologicznej w postaci wartości niematerialnych i prawnych. Zdaniem Skarżącego jest on podmiotem uprawnionym do skorzystania z tego odliczenia, ponieważ dysponuje opinią IMM, będącego niezależną jednostką badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki, która to opinia jednoznacznie potwierdza, że: technologię recyclingu należy uznać za innowacyjną, umożliwiającą świadczenie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług oraz że technologię tę w dyspenserach z zamkniętym obiegiem gotówki wdrożono na rynkach światowych w 2005 r.; a ponadto Skarżący zakupił technologię recyclingu zawartą w dyspenserach kasjerskich ze środków własnych i wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej; nie zostały spełnione przesłanki negatywne wskazane w art. 18b ust. 8 u.p.d.o.p. Na poparcie swojego stanowiska Skarżący wskazał interpretację indywidualną wydaną w tożsamym stanie faktycznym.

W interpretacji indywidualnej z [...] grudnia 2010 r. Minister Finansów, z upoważnienia którego działał Dyrektor Izby Skarbowej w W., stanowisko Skarżącego uznał za nieprawidłowe.

Powołał się na definicję pojęcia "nowe technologie" określoną w art. 18b ust. 2 u.p.d.o.p., do których przepis ten zalicza wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która to wiedza umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat. Okres ten, czyli swoisty wyznacznik nowości, a także przydatność "produkcyjną" technologii potwierdzać ma opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej. Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw.

Zdaniem Ministra Finansów, przez wartość niematerialną i prawną rozumieć należy składniki majątkowe enumeratywnie wymienione w art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p. (podlegające amortyzacji nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa własności przemysłowej, know-how - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok)

Natomiast dyspenser kasjerski z zamkniętym obiegiem gotówki (recykler gotówki) stanowi środek trwały, nie zaś wartości niematerialne i prawne, o których mowa w powyższym przepisie. Dlatego też wydatki na zakup recyklerów nie spełniają przesłanek pozwalających uznać je za wydatki poniesione na nabycie nowych technologii. Skarżącemu nie przysługuje zatem prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na nabycie recyklerów, których częścią jest zaawansowane oprogramowanie.

Pismem z 23 grudnia 2010 r. Skarżący wezwał Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na to wezwanie, udzielonej pismem z 2 lutego 2011 r., Minister Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany powyższej interpretacji indywidualnej.

W skardze złożonej na interpretację indywidualną Skarżący wniósł o jej uchylenie. Zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 18b u.p.d.o.p., a także przepisów prawa procesowego przez naruszenie art. 14a, art. 14b, art. 14h w zw. z art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zdaniem Skarżącego, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym spełnił on wszystkie przesłanki warunkujące skorzystanie z prawa do pomniejszenia podstawy opodatkowania o wydatki na nabycie nowej technologii w formie dyspenserów kasjerskich. Skarżący powtórzył w tym zakresie argumentację wniosku o wydanie interpretacji.

Podniósł, iż Minister Finansów zakwestionował jego stanowisko bazując na tezie, że przedmiotem nowej technologii mogą być wyłącznie składniki majątkowe wskazane w art. 16b u.p.d.o.p.

W opinii Skarżącego, oznacza to, że każda inna technologia może być negatywnie zweryfikowana chociaż posiadałaby przymiot innowacyjności i spełniała pozostałe warunki odliczenia. Podejście tego typu było wadliwe, ponieważ wynikało z wykładni ograniczonej do wykładni językowej (gramatycznej), co skutkowało bezpodstawnym zawężeniem dyspozycji art. 18b u.p.d.o.p. Wnioski z wykładni językowej mogą być mylące oraz prowadzić do rezultatów merytorycznie błędnych i niezgodnych z intencjami ustawodawcy, a czasami do rezultatów niesprawiedliwych i krzywdzących stronę. Dlatego też interpretując normę zwartą w tym przepisie należy uwzględnić wykładnię systemową, funkcjonalną, logiczną oraz celowościową, która w odniesieniu do indywidualnych spraw uznana jest za najodpowiedniejszą i najlepiej prowadzącą do odtworzenia intencji i celów ustawodawcy.

Skarżący podniósł, że zasadniczym celem wprowadzenia ulgi na nowe technologie było wspieranie działalności innowacyjnej i stworzenie przedsiębiorcom zachęty do podejmowania aktywności przez zwiększanie wydatków na takie właśnie technologie, które znajdą zastosowanie w praktyce gospodarczej. Skarżący powołał się przy tym na uzasadnienie do ustawy z dnia 12 maja 2006 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej oraz o zmianie innych ustaw (Dz.U. Nr 107, poz. 723), która wprowadziła omawianą ulgę. Celem art. 18b u.p.d.o.p. było uzależnienie wysokości dokonywanego przez przedsiębiorcę odliczenia od ceny nowej technologii, rozumianej jako pewna całość, nie zaś od wartości środków trwałych kupionych w celu realizacji danej inwestycji. W przypadku, gdy ulga z tyt...

DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU WWW.PODATKI.BIZ JEST BEZPŁATNY
WYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO SERWISU.
UŻYTKOWNICY ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE.

Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego.

REJESTRACJA

dla nowych użytkowników

LOGOWANIE

dla użytkowników podatki.biz

Zapomniałem hasła | Problemy z logowaniem

DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU PODATKI.BIZ?

Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do:

  • ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza)
  • narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach
  • kalkulatorów i baz danych
  • działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania
  • strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji
  • newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą

Czas rejestracji - ok. 1 min

Uwaga

Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem »