Ulga na złe długi po upływie dwóch lat

Spółka z o. o. świadczyła usługi ochrony na rzecz firmy X. Wystawione faktury za usługi nie zostały zapłacone. Nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona. Firma jest w upadłości. Od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Czy po wyroku TSUE (C-335/19) spółka ma prawo do skorzystania z ulgi na złe długi w sytuacji gdy od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność upłynęły 2 lata?

Aby podatnik mógł dokonać korekty na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, warunki określone w art. 89a ust. 1a i ust. 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z warunków stanowi przesłankę do braku tego prawa. Co istotne, korekta podatku musi zawsze dotyczyć okresu, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną.

Zgodnie z treścią art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, jednakże od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelności nie mogą upłynąć 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona.

Zatem należy uznać, że skoro w analizowanym przypadku od daty wystawienia faktur dokumentujących wierzytelność upłynęły ponad dwa lata, licząc od końca roku, w którym faktury zostały wystawione, to z uwagi na przepis art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy nie zostanie spełniony jeden z warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy kwalifikujący do dokonania korekty podatku należnego w trybie przewidzianym w art. 89a ust. 1 ustawy. Tym samym spółce nie przysługuje prawo do skorzystania z korekty, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, gdyż warunki określone ww. przepisach muszą być spełnione łącznie. Niespełnienie zaś któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do stwierdzenia braku prawa do skorzystania z uprawnienia przewidzianego przepisem art. 89a ust. 1 ustawy.

Niemniej jednak spółka powołała się na wyrok TSUE z dnia 15 października 2020 r. w sprawie C-335/19, zgodnie z którym może przysługiwać jej prawo do skorzystania z ulgi opisanej w art. 89a ustawy o podatku VAT.

W wyroku TSUE z dnia 15 października 2020 r. w sprawie C-335/19 Reduction de la base d’imposition, Trybunał rozstrzygał, czy art. 90 Dyrektywy 112 stoi na przeszkodzie przepisom krajowym, które uzależniają obniżenie podstawy opodatkowania VAT od warunku, by w dniu dostawy towaru lub świadczenia usług, a także w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej mającej na celu skorzystanie z tego obniżenia dłużnik był zarejestrowany jako podatnik VAT i nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji, zaś wierzyciel był w dniu poprzedzającym dzień złożenia korekty deklaracji podatkowej nadal zarejestrowany jako podatnik VAT.

Zdaniem TSUE, w pierwszej kolejności, jeśli chodzi o warunek uzależniający obniżenie podstawy opodatkowania VAT od okolicznośc...