Termin płatności podatku, sposób zapłaty, data zaliczenia wpłaty

Z uwagi na fakt, iż zobowiązanie podatkowe może powstać na dwa sposoby, analogiczne określono w regulacjach Ordynacji podatkowej dwa terminy płatności.

 

Z treści art. 47 Ordynacji wynika bowiem, że termin płatności podatku wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego. Tak będzie przykładowo w zakresie decyzji ustalającej wysokość podatku od spadków i darowizn.

Natomiast jeżeli podatnik jest obowiązany sam obliczyć i wpłacić podatek, za termin płatności uważa się ostatni dzień, w którym, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, wpłata powinna nastąpić. W tym zakresie klasycznym przykładem jest podatek PIT, gdzie termin płatności to 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Także i sama zapłata podatku może odbyć się na dwa sposoby ponieważ w myśl art. 60 Ordynacji podatkowej za termin dokonania zapłaty podatku uważa się:

1) przy zapłacie gotówką - dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy, lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej;

2) w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika.

Warto jednak pamiętać, że zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie polecenia przelewu. W konsekwencji większość podmiotów prowadzących działalność gospodarczą nie może regulować należności podatkowych w formie gotówkowej.

 

 

Obowiązek podatkowy i związana z tym konieczność zapłaty podatku obciąża podatnika. Przy czym Ordynacja podatkowa przewiduje sytuacje w których zapłata podatku może nastąpić także przez:

1) małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę;

2) aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jeżeli podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym;

3) inny podmiot, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 1000 zł.

Pamiętajmy, że  tylko zapłata podatku ze środków podatnika powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego. Podatek jest bowiem świadczeniem publicznoprawnym, o osobistym charakterze, którego nie można przenieść w drodze czynności cywilnoprawnej na inną osobę. Odrębną kwestią jest natomiast możliwość zapłaty zobowiązań podatkowych podatnika za pośrednictwem innego podmiotu o czym stanowi ww. art. 62b Ordynacji podatkowej.

Przepis ten jednoczesnie wskazuje, że jeżeli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika.

 

Marcin Sądej, Redakcja podatki.biz

 

Hasła tematyczne: zobowiązania podatkowe

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...