Tarcza antykryzysowa: Nie ma składek, nie ma kosztu

Na gruncie przepisów o podatku dochodowym, wartość składek od opłacenia których przedsiębiorca (płatnik) został zwolniony na podstawie art. 31zo ustawy o COVID-19, nie może być rozliczona w podatku dochodowym. Wynika to z faktu, że przedsiębiorca nie poniósł tego kosztu. W podatku dochodowym natomiast kosztem podatkowych mogą być wyłącznie koszty, które przedsiębiorca poniósł. Jeżeli zatem przedsiębiorca został zwolniony z opłacania należnych składek, tj. składki te zapłaciło za niego państwo, to wartości tych składek nie może uwzględnić przy rozliczaniu podatku dochodowego - wyjaśniło Ministerstwo Finansów.

Zapytanie nr 1085 do ministra finansów w sprawie skomplikowanej procedury potrącania składek społecznych przez płatnika z wynagrodzenia

Szanowny Panie Ministrze!

Problem dotyczy składek społecznych potrącanych przez płatnika z wynagrodzenia. Składki takie mogą zostać objęte zwolnieniem i wówczas nie podlegają obowiązkowi wpłaty, mimo że zostały pobrane (art. 31zq ustawy o COVID - Dz. U. 2020 poz 374). Dało to asumpt do twierdzenia, że wartość tych składek nie może zostać zaliczona do kosztów podatkowych. Sprawę komplikuje jednak fakt, że większość systemów księgowych ujmuje wynagrodzenie w kwocie brutto (z uwzględnieniem pobranych składek). Odprowadzenie składek bądź powstrzymanie się od ich odprowadzenia z jednoczesnym wystąpieniem o zwolnienie z ich odprowadzania rodzi zbędny stan niepewności i wymusza późniejszą korektę. Ponadto przyjęcie założenia, że składki pobrane nie są kosztem do czasu ich odprowadzenia, może zrodzić pytanie o księgowanie wynagrodzeń w przypadkach, gdy składki te zostały odprowadzone w późniejszym terminie z powodów niezwiązanych z pandemią.

W zaistniałej sytuacji proponowałbym rozważenie dopuszczenia innego sposobu księgowania. Wynagrodzenie mogłoby być uznawane za koszt w kwocie brutto (z uwzględnieniem potrąconych składek). Natomiast późniejsze zwolnienie z ich odprowadzania generowałoby przychód na bieżąco. Dawałoby to identyczny rezultat, bowiem kwota składek nieodprowadzonych, choć zaliczona do kosztów, generowałaby przychód w identycznej wartości. Taki system byłby jednak o wiele wygodniejszy dla podatników i proponował niepotrzebnych utrudnień w księgowaniu, uciążliwych korekt oraz potencjalnych problemów interpretacyjnych w odniesieniu do składek pobranych i nieodprowadzonych z powodów innych niż COVID.

Zważywszy na fakt, że dotychczas jako prawidłowy był prezentowany model pierwszy, drugie rozwiązanie należałoby zaprezentować jako metodę alternatywną, jednak równie poprawną (przepisy podatkowe nie rozstrzygają wprost, który system jest właściwy).

W związku z powyższym proszę Pana Mi...