Stawka PCC od niezgłoszonej w terminie pożyczki. 2 proc. czy 20? 

Z uzasadnienia: Gdyby przyjąć tok rozumowania prezentowany przez Skarżącego, zgodnie z którym złożenie stosownej deklaracji oraz zapłata podatku mogą mieć miejsce również w toku czynności kontrolnych, byle by tylko nastąpiło to przed powołaniem się na fakt dokonania czynności cywilnoprawnej przed organami kontroli, to mielibyśmy do czynienia z nieuprawnioną możliwością legalizowania nieujawnionych źródeł przychodów.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 28 stycznia 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1150/13 w sprawie ze skargi M. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 600 (słownie: sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 28 stycznia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 czerwca 2013 roku w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w R., decyzją z dnia 20 marca 2013 roku określił Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 4.600 zł z tytułu otrzymania pożyczki od T. R.. W uzasadnieniu wyjaśniono, że skarżący prowadzący działalność gospodarczą pod firmą G., został objęty kontrolą podatkową w zakresie prawidłowości deklarowanych podstaw opodatkowania i wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2009 i 2010. Kontrola podatkowa została rozpoczęta w dniu 26 lipca 2012 roku. Zakończenie kontroli nastąpiło w dniu 14 grudnia 2012 roku podpisaniem protokołu kontroli. Podstawą do przeprowadzenia kontroli były informacje o dokonanym przez kontrolowanego zakupie nieruchomości o pow. 0.2895 ha zabudowanej budynkiem magazynowym za kwotę 235.000 zł (w dniu 19 listopada 2010 roku). Przy czym z danych posiadanych przez organ wynikało, że wydatki za rok 2010 przewyższały uzyskane przychody o kwotę 395.912,10 zł. Kontrolowany został poinformowany, że kontrola dotyczy opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Skarżący wyjaśnił, że zakup nieruchomości został sfinansowany częściowo ze sprzedaży przedmiotów prywatnych nabytych przed rozpoczęciem działalności gospodarczej oraz częściowo z pożyczek od osób prywatnych.

Do protokołu czynności z dnia 17 września 2010 r. podatnik oświadczył, że niedobór środków pieniężnych pokrył pożyczką otrzymaną w dniu 10 października 2010 roku od T. R. Na dowód pożyczki podatnik przedłożył umowę pożyczki z dnia 10 października 2010 roku, która została zawarta pomiędzy Skarżącym a T. R. Zgodnie z treścią umowy pożyczka w kwocie 28.000 zł została przekazana do rąk pożyczkobiorcy. Podatnik przedłożył również deklarację od podatku od czynności cywilnoprawnych, która wpłynęła do organu podatkowego w dniu 5 września 2012 roku (data nadania 3 września 2002 roku). Podatek od czynności cywilnoprawnych został zapłacony w dniu 3 września 2012 roku według stawki 2% wraz z należnymi odsetkami za zwłokę (560 zł). Przyjmując powyższe ustalenia faktyczne organ podatkowy uznał, że skarżący powołał się na fakt zawarcia pożyczki podczas kontroli podatkowej, a należny podatek uiścił po upływie terminu przewidzianego do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, czyli dopiero w dniu 3 września 2012 roku. Umowa została zawarta pomiędzy podmiotami innymi niż osoby wymienione w art. 4 a i osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej według przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku podatku od spadków i darowizn. Za podstawę opodatkowania organ przyjął kwotę 23.000 zł , czyli kwotę pożyczki 28.000 zł pomniejszoną o kwotę wolną od podatku (5000 zł) zgodnie z art. 9 pkt 10 lit. d) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Organ ustalił zobowiązanie podatkowe według stawki 20%, czyli ustalił wysokość zobowiązania podatkowego na kwotę 4.600 zł. Jednocześnie wyjaśnił, że zaległość podatkowa wynosi 3.320 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu decyzją z dnia 19 czerwca 2013 r. utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu wskazano, że podatnik ujawnił otrzymanie pożyczki po wszczęciu kontroli podatkowej. Ponadto organ pierwszej instancji prawidłowo przyjął, iż należny podatek nie został zapłacony, w konsekwencji prawidłowo przyjął zaistnienie w sprawie drugiej przesłanki opodatkowania według stawki 20%. Podatek według stawki 2% został bowiem zapłacony po wszczęciu kontroli podatkowej.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarżący reprezentowany przez pełnomocnika w osobie doradcy podatkowego zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 7 ust. 5 pkt 1 u.p.c.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie wskazanego przepisu do okoliczności kontrolowanej sprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając skargę wskazał, że organy podatkowe prawidł...