Stawka amortyzacji po zmianie przeznaczenia lokalu mieszkalnego na użytkowy

Skoro w wyniku przeprowadzonych zmian adaptacyjnych zmienił się charakter dotychczas wynajmowanych lokali z mieszkalnych na lokale użytkowe, to w konsekwencji podatnik winien zmienić stosowaną dotychczas stawkę amortyzacyjną 1,5 % na stawkę 2,5 % jako właściwą dla budynków niemieszkalnych. Przy czym dokonując dalszych odpisów amortyzacyjnych winien uwzględnić odpisy amortyzacyjne już dokonane. Tak uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej.

Z wnioskiem o interpretację zwrócił się podatnik, który od kilkunastu lat lokale w kamienicy (dotychczas mieszkalne) wynajmuje na działalność gospodarczą (gastronomia, handel). Od 2012 r. powierzchnia nieruchomości wynajmowanej na działalność gospodarczą przekroczyła 610 m2 przy całkowitej powierzchni 1132 m2. Podatnik chciał wiedzieć czy może stosować stawkę amortyzacji 2,5 % jak dla środków trwałych określonych w grupie 1230 - budynki handlowo-usługowe, gdy w nieruchomości o całkowitej powierzchni 1152 m2, powierzchnia wynajmowana na działalność gospodarczą wynosi 610 m2 (tj. 53,9% całkowitej powierzchni nieruchomości).

Zdaniem podatnika, od momentu kiedy dotychczasowa powierzchnia mieszkalna została przekształcona na powierzchnię wynajmowaną na działalność gospodarczą, może stosować stawkę amortyzacji w wysokości 2,5 %, kiedy ta powierzchnia (wynajmowana na działalność gospodarczą) przekroczy 50% ogólnej powierzchni kamienicy.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydanej interpretacji wyjaśnił:

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpis&oac...