Sprzedaż nieruchomości. Zabudowa wnęki jako wydatek na cel mieszkaniowy

Pytanie podatnika: Wnioskodawczyni dokonała zabudowy wnęki przedpokojowej uważając, że ten zakup mieści się w wydatkach poniesionych na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o PIT. Zabudowa ta jest zamontowana na stałe do ściany i składa się z jednej ścianki, pary drzwi i listwy. Pozostałą część zabudowy stanowi ściana. Czy zasadne jest w tym przypadku zastosowanie zwolnienia podatkowego?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 10 kwietnia 2017 r. (data wpływu 18 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym 30 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za wydatek na cel mieszkaniowy wydatku poniesionego na zabudowę wnęki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania za wydatek na cel mieszkaniowy wydatku poniesionego na zabudowę wnęki. W związku z brakiem formalnym stwierdzonym we wniosku, pismem z 20 czerwca 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4011.82.2017.2.AR wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 30 czerwca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2014 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość otrzymaną w spadku. Spadkodawczyni zmarła 3 czerwca 2012 r. Wnioskodawczyni skorzystała z ulgi podatkowej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni dokonała zabudowy wnęki przedpokojowej uważając, że ten zakup mieści się w wydatkach poniesionych na własne cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy. Zabudowa ta jest zamontowana na stałe do ściany i składa się z jednej ścianki, pary drzwi i listwy. Pozostałą część zabudowy stanowi ściana. Przy weryfikacji dokumentów zakwestionowano wydatek poniesiony na ww. cel.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym zasadne jest zastosowanie zwolnienia podatkowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zabudowa wnęki jest trwałym elementem mieszkania, którego nie można przenieść w inne miejsce. Wydatek ten zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien być uznany do odliczenia w uldze podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w 2014 r. sprzedała nieruchomość, którą nabyła w spadku. Spadkodawczyni zmarła 3 czerwca 2012 r.

Wskazać należy, że w przypadku nabycia nieruchomości lub prawa w drodze spadku za datę jej nabycia należy uznać datę otwarcia spadku czyli śmierci spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) – prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Tak więc dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest zawsze data śmierci spadkodawcy. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia stwierdzają jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § Kodeksu cywilnego).

Z powyższych przepisów oraz opisanego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w dacie śmierci spadkodawczyni, tj. 3 czerwca 2012 r. Ww. nieruchomość została więc sprzedana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Tak więc transakcja sprzedaży tej nieruchomości stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie ko...