Sposób dokumentowania wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe

Pytanie podatnika: Jednym z wydatków, które zostały sfinansowane ze środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości były koszty prac budowlanych. Wnioskodawca wydatek ten udokumentował umową z wykonawcą oraz potwierdzeniem wpłaty za wykonanie ww. prac, natomiast nie posiada faktur, których nie otrzymał pomimo, że wystąpił do wykonawcy o ich przesłanie. Czy do udokumentowania wydatków na własne cele mieszkaniowe wystarczy umowa oraz potwierdzenia zapłaty?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 10 marca 2011 r. aktem notarialnym została zakupiona nieruchomość, która następnie została sprzedana w 2014 r. Środki uzyskane ze sprzedaży postanowiono przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe. Po weryfikacji dokumentów zakwestionowano wydatki na prace budowlane ponieważ nie przedstawiono faktur tylko umowę z wykonawcą oraz potwierdzenia zapłaty za ich wykonanie. Wnioskodawca wystąpił do wykonawcy o przesłanie faktur jednak pozostało to bez odpowiedzi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do udokumentowania wydatków na własne cele mieszkaniowe wystarczy umowa z wykonawcą prac budowlanych oraz potwierdzenia zapłaty za ich wykonanie?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa oraz potwierdzenia zapłaty są wystarczającym dowodem na poniesienie wydatków na cele mieszkaniowe. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych - art. 21 ust. 1 pkt 131 nie przewidują formalnych wymogów co do sposobu udokumentowania wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe.

Dodatkowo przepisy Ordynacji podatkowej dopuszczają wszystkie dowody, które nie są sprzeczne z prawem (art. 180 § 1).

Dowodem na poniesienie tych wydatków może być każdy dokument, który odzwierciedlał będzie rzeczywisty przebieg danego zdarzenia podatkowego mającego związek z interesującą nas ulgą. Oznacza to, że wydatki na cele mieszkaniowe ponoszone w celu skorzystania z ulgi podatkowej powinny być udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami potwierdzającymi faktyczne wydatkowanie pieniędzy, jakimi według Wnioskodawcy jest umowa i potwierdzenie zapłaty za prace budowlane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca 10 marca 2011 r. zakupił nieruchomość, która następnie została sprzedana w 2014 r. Ww. nieruchomość została sprzedana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Tak więc transakcja sprzedaży tej nieruchomości stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny zbywanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami ...