Skutki zmiany interpretacji indywidualnej

Od 1 marca 2017 r., stosownie do postanowień znowelizowanego art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 201; dalej: O.p.), interpretacje indywidualne wydaje już nie minister właściwy do spraw finansów publicznych, ale Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Co ważne, w dalszym ciągu wydana interpretacja nie wiąże ani wnioskodawcy, ani organu podatkowego. Może być ona również zmieniona. Zgodnie bowiem z art. 14e § 1 O.p. Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Warto wiedzieć, że interpretacja może być zmieniona nawet wtedy, gdy podatnik uzyskał interpretację indywidualną potwierdzającą jego stanowisko, a interpretacja ta została wydana w wyniku wykonania wyroku sądu administracyjnego.

Takie zagadnienie było przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z 25 września 2015 r., sygn. akt I FSK 563/14, uznał, że w sytuacji, kiedy Ministra Finansów wiązało prawomocne orzeczenie sądu administracyjnego, mógł on mimo wszystko skorzystać z trybu zmiany interpretacji indywidualnej przewidzianego w art. 14e § 1 O.p. W uzasadnieniu wyroku czytamy bowiem, że:

Inne rozumowanie doprowadziłoby do konkluzji, że po zapadnięciu wyroku nigdy nie można by z obrotu prawnego wyeliminować wadliwej interpretacji podatkowej ewidentnie sprzecznej z wyrokami Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Środki odwoławcze w przypadku otrzymania zmienionej interpretacji

Wnioskodawca, który otrzymał zmienioną interpretację, ma prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skargę taką wnosi się po uprzednim pisemnym wezwaniu organu – który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa.

Jeśli wezwanie to nie przyniesie oczekiwanego przez wnioskodawcę skutku, skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Ochrona wnioskodawcy w razie zmiany interpretacji

Jeśli wnioskodawca postąpi zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zawartym w otrzymanej interpretacji, przysługiwać mu będzie ochrona wynikająca z art. 14k § 1 O.p. Przepis ten stanowi, że zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, również w razie nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

A zatem jeśli interpretacja zostanie zmieniona już po tym, jak wnioskodawca się do niej zastosował, wówczas wcześniejsze zastosowanie się do pierwotnej wersji interpretacji nie może mu szkodzić.

Granice ochrony wnioskodawcy

Trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że owo nieszkodzenie gwarantuje w zasadzie tylko to, o czym stanowi art. 14 k § 3 O.p., zgodnie z którym w zakresie związanym z zastosowaniem się do interpretacji, która następnie uległa zmianie:

  1. nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się, oraz
  2. nie nalicza się odsetek za zwłokę.

Kwestia tego, czy w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, która następnie została zmieniona, będzie miało miejsce zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku, uzależniona jest zaś od tego, czy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce:

  • po doręczeniu interpretacji indywidualnej czy
  • przed jej doręczeniem.

Tylko w tym pierwszym przypadku, tj. gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, oraz gdy skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej, zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

Okresy rozliczeniowe objęte zwolnieniem z obowiązku zapłaty podatku

To, przez jaki czas wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku, uzależnione jest od tego, w jakim cyklu rozliczany jest dany podatek: rocznym, kwartalnym czy miesięcznym. I tak w przypadku rozliczenia:

  1. rocznego – zwolnienie obejmuje okres do końca roku podatkowego, w którym doręczono zmienioną interpretację indywidualną,
  2. kwartalnego – zwolnienie obejmuje okres do końca kwartału, w którym doręczono zmienioną interpretację indywidualną, oraz kwartał następny,
  3. miesięcznego – zwolnienie obejmuje okres do końca miesiąca, w którym doręczono zmienioną interpretację indywidualną, oraz miesiąc następny.

Izabela Rutkowska

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...