Skutki podatkowe nabycia środków pieniężnych tytułem zapisu zwykłego

Pytanie podatnika: Na podstawie testamentu i zgodnie z poświadczeniem dziedziczenia Wnioskodawczyni nabyła tytułem zapisu zwykłego świadczenie pieniężne w wysokości 6000 zł miesięcznie licząc od dnia otwarcia spadku do chwili jej śmierci. Wnioskodawczyni zgłosiła powyższe nabycie do urzędu skarbowego. Wartość tego świadczenia obliczyła mnożąc wysokość rocznego świadczenia, czyli 72 000 zł przez 10 lat. Czy Wnioskodawczyni postąpiła poprawnie, czy też każde z nabyć powinno być wykazane w odrębnym zgłoszeniu SD-Z2 co miesiąc aż do końca życia Wnioskodawczyni?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku 1 grudnia 2015 r. (data wpływu do Biura - 17 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem zapisu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem zapisu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie testamentu z 7 maja 2013 r. i zgodnie z poświadczeniem dziedziczenia z 27 grudnia 2013 r. Wnioskodawczyni nabyła tytułem zapisu zwykłego comiesięczne świadczenie pieniężne w wysokości 6 000 zł, licząc od dnia otwarcia spadku do chwili śmieci, w terminie do 10-tego dnia każdego miesiąca następującego po sobie.

Wnioskodawczyni zgłosiła powyższe nabycie do urzędu skarbowego 20 marca 2014 r. Zgłoszenie obejmowało wszystkie zapisy testamentowe, w tym również prawo majątkowe do cyklicznego świadczenia na kwotę 6 000 zł. miesięcznie. W przypadku Wnioskodawczyni świadczenie ustanowione jest aż do śmierci Wnioskodawczyni, czyli na czas nieokreślony, więc wartość tego świadczenia Wnioskodawczyni obliczyła mnożąc wysokość rocznego świadczenia, czyli 72 000 zł przez 10 lat zgodnie z art. 13 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dnia 27 stycznia 2015 r., na prośbę urzędu skarbowego, Wnioskodawczyni uzupełniła zgłoszenie na druku SD-Z2 z 20 marca 2014 r., przez podanie podstawy prawnej, według której obliczona została wartość świadczenia.

W dniu 14 lipca 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała wezwanie z urzędu skarbowego do złożenia dowodów otrzymania środków pieniężnych. W wezwaniu wskazano, że zwolnieniu od podatku podlegają konkretne nabycia środków pieniężnych w momencie spełnienia świadczenia i każde z nabyć powinno być wykazane w odrębnym zgłoszeniu SD-Z2 po otrzymaniu świadczenia z uwagi na różne daty nabycia i daty powstania obowiązku podatkowego (dopuszczona kumulacja z 6 m-cy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgłoszenie przez Wnioskodawczynię 20 marca 2014 r., na druku SD-Z2 nabycia prawa majątkowego do cyklicznych świadczeń w wysokości 72 000 zł zostało wykonane poprawnie, czy też każde z nabyć powinno być wykazane w odrębnym zgłoszeniu SD-Z2 co miesiąc aż do końca życia Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawczyni, obowiązek podatkowy w jej przypadku powstał w momencie nabycia prawa do świadczeń comiesięcznych.

Wnioskodawczyni uważa, że nabyła prawo majątkowe do cyklicznych wypłat co w sensie cywilnoprawnych ma ten skutek, że w przypadku braku wpłaty za dany okres występuje roszczenie o tę płatność. Sam ustawodawca zdefiniował cykliczne świadczenia pieniężne jako prawo majątkowe w art. 12 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z tym w przypadku Wnioskodawczyni stosuje się przepisy o nabyciu prawa majątkowego a nie o nabyciu konkretnej sumy pieniężnej, a wiec obowiązek podatkowy powstaje z chwila kiedy Wnioskodawczyni nabywa prawo do cyklicznych świadczeń (prawo majątkowe). W związku z tym zastosowanie ma art. 13 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni uważa, że skoro nabyła prawo majątkowe (prawo do cyklicznych świadczeń), to każde pojedyncze świadczenie jest tylko wykonaniem prawa majątkowego. W związku z tym zgłoszenie 20 marca 2014 r., na druku SD-Z2 nabycia prawa majątkowego do cyklicznych świadczeń w wysokości 72 000 zł zostało wykonane poprawnie i nie trzeba po każdej wypłacie składać odrębnego zgłoszenia SD-Z2. W przeciwnym wypadku nigdy art. 12 i 13 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie miałyby zastosowania i byłyby bez sensu, a właśnie te artykuły odnoszą się do takiego jak Wnioskodawczyni przypadku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r., Nr 93, poz. 768, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. zapisu zwykłego.

Zgodnie z art. 968 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121, ze zm.) spadkodawca może przez rozrządzenie testamentowe zobowiązać spadkobiercę ustawowego lub testamentowego do spełnienia określonego świadczenia majątkowego na rzecz oznaczonej osoby (zapis).

Przedmiotem zapisu może być:

• zobowiązanie do przeniesienia własności i wydanie rzeczy oznaczonej co do gatunku lub co do tożsamości, lub ustanowienie prawa rzeczowego,
• obowiązek ...