Składki ZUS: Udostępnienie pracownikowi samochodu do celów prywatnych

Wartość świadczenia związanego z udostępnieniem pracownikowi samochodu w celach prywatnych w części finansowanego przez pracodawcę należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczeni społeczne. Czym innym jest bowiem udostępnienie przez pracodawcę pracownikom po cenach niższych niż detaliczne określonych usług i towarów, które pracodawca nabywa z wyraźnym przeznaczeniem na ten cel, a czym innym udostępnienie składników własnego majątku (czy też środków trwałych) służących do wykonywania działalności gospodarczej - wyjaśnił ZUS.

 

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku
Gdańsk, dnia 30 lipca 2014 r.
znak: DI/100000/43/812/2014

Decyzja nr 296

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2013, poz. 672 z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2013, poz. 1442 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy ... z siedzibą w ... z dnia 20 czerwca 2014 r., doręczonego dnia 27 czerwca 2014 r. uzupełnionego dnia 22 lipca 2014 r. w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne świadczenia w postaci udostępniania przez pracodawcę samochodów służbowych pracownikom w celach prywatnych.

Uzasadnienie

Dnia 27 czerwca 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy ... z siedzibą w ... o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lipca 2014 r. doręczonym dnia 22 lipca 2014 r.

Wnioskodawca wskazał, że spółka posiada samochody służbowe, które użytkowane są przez członków zarządu Spółki, będących jednocześnie jej pracownikami. Spółka w wyjątkowych sytuacjach przewiduje możliwość udostępnienia pracownikom tychże samochodów służbowych do celów prywatnych. W związku z tym Spółka zamierza wprowadzić w. regulaminie wynagrodzeń zapis o następującej bądź zbliżonej treści:

"Pracownik jest uprawniony do korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych pod warunkiem uiszczenia przez niego opłaty w wysokości ... zł, w pozostałej części koszty korzystania przez pracownika z samochodu służbowego do celów prywatnych finansuje pracodawca."

Innymi słowy pracownicy mieliby co miesiąc ponosić jedynie symboliczną stałą ryczałtową odpłatność za możliwość korzystania z powierzonych samochodów służbowych do celów prywatnych poprzez potrącenie tejże odpłatności z wynagrodzeń pracowników w miesiącu następującym po miesiącu użytkowania samochodu służbowego. Wartość świadczenia polegającego na umożliwieniu korzystania z samochodu służbowego przez pracownika do celów prywatnych obliczana będzie zgodnie z cenami rynkowymi stosowanymi przez funkcjonujące w regionie podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie najmu samochodów osobowych. Przy czym pracownicy mieliby ponosić jedynie część tejże wartości w postaci symbolicznej, wyznaczonej w sposób ryczałtowy kwoty. Różnica pomiędzy wartością świadczenia polegającego na udostępnieniu samochodów służbowych do celów prywatnych a ponoszoną przez pracowników w każdym miesiącu opłatą stanowić będzie dla tychże pracowników przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od wartości tej będzie pobierana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z przedstawionym przyszłym stanem faktycznym wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem czy pracownik, który będzie korzystał z samochodu służbowego do celów prywatnych zgodnie z określonymi powyżej zasadami uzyska przychód, który powiększy podstawę obliczania składek na ubezpieczenia społeczne tego pracownika.

Zdaniem Spółki pracownik korzystający częściowo nieodpłatnie z samochodu służbowego do celów prywatnych uzyska zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze stosunku pracy z tytułu korzystania z częściowo odpłatnego świadczenia. Za przychody ze służbowego stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zdaniem Spółki pracownik uzyska przychód w wysokości różnicy między wartością rynkową świadczenia pracodawcy polegającego na umożliwieniu korzystania z pojazdu służbowego do celów prywatnych, a opłatą określoną w regulaminie wynagradzania, którą uiści w celu uzyskania możliwości korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych. Różnica ta, stanowiąca przychód pracownika nie będzie stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne u tego pracownika w części zarówno jego dotyczącej jak i w części dotyczącej pracodawcy jako płatnika.

Zgodnie z art. 4 pkt 9, art. 18 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1442 ze zm.) podstawą obliczania składek na ubezpieczenia społeczne jest przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Należy mieć jednak na uwadze, iż zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106 ze zm.) - podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Zdaniem Spółki, w przepisie tym nie sprecyzowano czy sformułowanie "korzystanie z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji" dotyczy wyłącznie publicznych, czy również niepublicznych środków lokomocji. Skoro zatem ustawodawca nie stworzył katalogu środków lokomocji objętych regulacją przytoczonego przepisu, działaniem nieuzasadnionym byłoby zawężenie tego katalogu tylko do publicznych środków lokomocji. Zdaniem Spółki, jeżeli prawodawca nie zdecydował się zawrzeć w mających zastosowanie w niniejszej sprawie przepisach definicji legalnej pojęcia "środków lokomocji", to pojęcie to należy interpretować zgodnie z jego potocznym rozumieniem, czyli jako maszyny bądź urządzenia służącego do przemieszczania się ludzi lub rzeczy.

Zdaniem spółki przepis § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ma zastosowanie gdy spełnione zostaną dwie przesłanki: (i) gdy świadczenia, z których korzysta pracownik - w tym przypadku prawo do korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych - zostaną mu przyznane na podstawie układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu oraz gdy (ii) pracownik ponosi częściową odpłatność za otrzymane świadczenie lub gdy są one bezpłatne.

Zdaniem Spółki, pracownik korzystający z samochodu służbowego do celów prywatnych zgodnie z art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyska przychód podatkowy w wysokości różnicy, o której mowa wyżej. Przychód ten w analizowanym stanie faktycznym nie będzie jednak powiększał podstawy obliczania składek na ubezpieczenie społeczne, gdyż znajdzie tutaj zastosowanie § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej wymienionego rozporządzenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zamierza wprowadzić regulacje w regulaminie wynagradzania, zgodnie z którymi pracownik będzie mógł korzystać z samochodu służbowego do celów prywatnych po uiszczeniu stosownej symbolicznej opłaty. W opinii Spółki, udostępniając pracownikom samochody służbowe Spółka będzie niejako świadczyć na rzecz pracowników usługę wynajmu za określonym wynagrodzeniem - pracownicy będą ponosić jedynie częściową odpłatność. Spełnione zostają więc oba warunki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka przytacza decyzję z dnia 21.01.2013 r. nr 39 Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku znak: DI/100000/451/1316/2012, w której Organ wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści (w tym przypadku w postaci świadczenia polegającego na uzyskaniu możliwości korzystania z samochodu służbowego dla celów prywatnych) musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Uzyskanie przez pracownika prawa do tych świadczeń po cenach niższych niż detaliczne umożliwi wyłączenie wartości tych korzyści z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenie rentowe oraz analogicznie (na zasadzie przepisu art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych) z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe. Podobne stanowisko zajął Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w Gdańsku wydając decyzję z dnia 16.04.2013 r. nr 158 (sygn. 100000/451/237/2013).

Powyższe znajduje potwierdzenie również m.in. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 kwietnia 2008 r. II UK 172/07, w którym Sąd stwierdził, iż "każde przysporzenie majątkowe, w tym także ekwiwalenty pieniężne z tytułu ponoszonych kosztów przejazdów do pracy środkami lokomocji wypłacone pracownikom przez pracodawcę na podstawie aktów lub przepisów prawa pracy, podlegają wyłączeniu z podstawy wymiaru składek (§ 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r.)”. We wcześniejszym fragmencie uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził: "Skoro z treści § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. wynika, że podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody w postaci korzyści materialnych wynikających z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu polegające między innymi na korzystaniu z odpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji, to do materii normatywnej tych aktów lub przepisów prawa pracy należy określanie tego rodzaju korzyści materialnych, które są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Wprawdzie zgodzić się trzeba, że wyłączenia przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiąganych przez pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, następuje w przypadkach enumeratywnie wskazanych w § 2 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r., ale nie oznacza to, ze sytuacje te podlegają restrykcyjnej wykładni zwężającej".

Reasumując, zdaniem Spółki przychód uzyskany przez pracownika, o którym mowa wyżej, nie będzie powiększał podstawy obliczania składek na ubezpieczenia społeczne zarówno w części dotyczącej pracownika jako ubezpieczonego jak i Spółki jako płatnika składek.

W piśmie z dnia 18 lipca 2014 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku przedsiębiorca wskazał, że jego intencją jest uzyskanie interpretacji wyłącznie w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne świadczenia polegającego na korzystaniu częściowo nieodpłatnie przez pracownika spółki z samochodu służbowego do celów prywatnych. Jednocześnie wnioskodawca wskazuje, że świadczenia polegające na korzystaniu częściowo nieodpłatnie przez pracownika wnioskodawcy z samochodu służbowego do celów prywatnych stanowią przychód pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, wnioskodawca nie wnosi o kwalifikację podatkową opisanych we wniosku świadczeń jako świadczeń ze stosunku pracy.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji należy uznać za nieprawidłowe.

Art. 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Przez pojęcie „indywidualnej sprawy" należy rozumieć wykładnię przepisów dokonywaną w oparciu wyłącznie o zawarty we wniosku przedsiębiorcy opis istniejącego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r., Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 161, poz. 1106 ze zm.), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych. Zgodnie zaś z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Jednocześnie zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, określonych kategorii przychodów zawarte w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi wyjątek od ogólnej zasady, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód, dlatego przepisy te muszą być interpretowane ściśle.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystają jedynie te przychody, które:

  • wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
  • przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów, przedmiotów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr. Jednakże trzeba zauważyć, iż ww. przepis § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia posługuje się sformułowaniem niektórych artykułów, przedmiotów lub usług, dlatego każdorazowo istotnym jest więc jednoznaczne ustalenie, o jaki artykuł, przedmiot lub usługę chodzi.

W praktyce okazuje się, iż niejednokrotnie pracodawcy uznają za zasadne wyłączenie z podstawy wymiaru składek na poszczególne ubezpieczenia takich świadczeń, które, ze względu na swój charakter, nie spełniają warunku korzyści, o którym mowa w przepisie i tak, w sytuacji umożliwienia korzystania przez pracowników z samochodów służbowych, które są własnością pracodawcy lub pracodawca na mocy określonego stosunku prawnego jest uprawniony do korzystania z nich (a więc, których wnioskodawca nie nabywa z przeznaczeniem udostępnienia ich swoim pracownikom) nie można mówić o korzyściach, o których mowa w przepisie. Należy zaznaczyć, iż czym innym jest udostępnienie przez pracodawcę pracownikom po cenach niższych niż detaliczne określonych usług i towarów, które pracodawca nabywa z wyraźnym przeznaczeniem na ten cel, a czym innym udostępnienie składników własnego majątku (czy też środków trwałych) służących do wykonywania działalności gospodarczej.

Tym samym wartość świadczenia związanego z udostępnieniem pracownikowi samochodu w celach prywatnych w części finansowanego przez pracodawcę należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczeni społeczne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Pouczenie

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Sądu Okręgowego - Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w ...

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem jednostki organizacyjnej ZUS, która wydała decyzję lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji.

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...