Samochód elektryczny jako pojazd służbowy. Jak liczyć ryczałt?

Przepisy o szczególnych zasadach naliczania przychodu z tytułu wykorzystywania do celów prywatnych samochodów służbowych nie regulują w sposób odrębny określenia kwoty ryczałtu dla samochodów elektrycznych. Skoro zatem, pojemność silnika samochodu elektrycznego wynosi 0 i mieści się w przedziale do 1600 cm3 - to należy przyjąć, że wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystania samochodu służbowego, będącego samochodem elektrycznym do celów prywatnych, będzie wynosić 250 zł.

Interpelacja nr 24846 do ministra finansów w sprawie zastosowania ryczałtu dla pracowników korzystających ze służbowych pojazdów o napędzie elektrycznym

Działając w oparciu o art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora z dnia 9 maja 1996 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1799) w związku z art. 191-193 Regulaminu Sejmu RP (M. P. z 2019 r. poz. 1028), składam na ręce ministra interpelację dotycząca następującego zagadnienia.

W ostatnim czasie dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej opublikował interpretację indywidualną dotyczącą ryczałtowego rozliczenia pracowników używających pojazdów elektrycznych, jako pojazdów służbowych.

Ze względu na dotychczasową praktykę pracodawców, posiadających floty pojazdów służbowych o konwencjonalnych środkach zasilania paliwem tzw. kopalnym, sposób rozliczenia oparty był na podstawie prawnej art. 12 ust. 2a ustawy o PIT.

W tym wypadku chodzi o tzw. nieodpłatną pieniężną wartość przysługującą pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych. W ujęciu prawnym pojazdy mechaniczne podzielono na dwie grupy dopłat uzależnionych od pojemności silnika spalinowego.

Obecny rozwój technologii oraz brak jasnych wytycznych Ministerstwa Finansów odnośnie do samochodów z napędem elektrycznym pokazał, że ustawa o PIT i art. 12 należy już do nieefektywnego elementu prawnego, jakim jest niedostosowanie się do realiów rynkowych, jakie dotyczą rozwijających się przedsiębiorców. Pojazdy zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym art. 2 pkt 31 i 32 mają określoną ramami prawnymi definicje. W ujęciu prawnym samochód elektryczny jest pojazdem w pełni zakresu interpretacyjnego wskazanego w powołanej ustawie.

Jeżeli zatem jest tak, że niezależnie od rodzaju „paliwa”, którym napędzane są samochody na gruncie jednej ustawy są one traktowane w ten sam sposób, to na gruncie innych ustaw, w tym wypadku ustawy o PIT, powinny być one traktowane w ten sam sposób. Tymczasem jak wynika z interpretacji indywidualnej wydanej przez dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest inaczej.

W przypadku samochodów spalinowych wykorzystywanych przez pracowników do celów prywatnych doliczona pracownikom wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia zgodnie z art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 250 zł lub 400 zł obejmuje wszystkie koszty związane z korzystaniem przez pracowników z samochodów służbowych w czasie wolnym od pracy lub w celach niezwiązanych z działalnością wnioskodawcy, w tym koszty paliwa. Takie stanowisko wyraźnie zostało potwierdzone przez sądy administracyjne w wydanych przez nie wyrokach.

W przypadku samochodów elektrycznych interpretacja tego przepisu przez organ skarbowy jest już inna i zmierza do dodatkowego opodatkowania pracowników, którzy doładują samochód elektryczny w domu.

W ujęciu rozwoju tej gałęzi przemysłu „niedobory” prawne ustawy o PIT są problemem ustawodawcy i władzy wykonawczej niepotrafiącej dostawać się do zmiennych sytuacji wynikających z zastosowania nowoczesnych i ogólnodostępnych technologii.

Jeżeli w ujęciu jednej ustawy powstaje prawne usytułowane pojazdu jako tzw. samochodu, a w drugiej jego rozliczenie odbywa się na innych zasadach, niż dotychczas przyjęte, powstaje wówczas rozbieżność prawna w interpretacji. Pojazdy elektryczne mogą być wykorzystane w każdym przedsiębiorstwie, a ich opłacalność zastosowania jest kryterium najważniejszym dla rozwoju tej dziedziny gospodarki.

Dodatkowym bodźcem implikującym konieczność zmiany w prawodawstwie podatkowym dotyczącym pojazdów o alternatywnym źródle zasilania jest fakt, iż w przyszłości nie będzie jedynie pojazdów o źródle zasilania prądem, ale również pojazdy zasilane wodorem.

Brak legislacyjnego zaplecza dla obu tych rozwiązań, jest jedynie dowodem dla nieprzystosowania kraju na potrzeby wdrażania i rozwoju nowych technologii. Hamulcem rozwoju staje się argumentacja organu administracji państwowej, c...