Rozliczenie inwestycji w obcym środku trwałym

Pytanie podatnika: Czy można traktować jako koszt niezamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (…) przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2012 r. (data wpływu 5 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości inwestycji w obcym środku trwałym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony stan faktyczny:

Spółka (dalej również: „Wnioskodawca”) wynajęła halę na okres pięciu lat i zaadaptowała ją do celów produkcyjnych. Poniosła koszty adaptacji, które zostały zakwalifikowane do inwestycji w obcym środku trwałym.
Pod koniec okresu wynajmu, kierując się kalkulacją ekonomiczną w celu obniżenia kosztów działalności, Spółka podjęła decyzję o nieprzedłużaniu umowy najmu i przeniesienia do nowej siedziby. Gros działalności produkcyjnej zostało przeniesione do nowo powstałego budynku, który jest własnością Spółki, a do końca okresu najmu w dotychczasowych pomieszczeniach prowadzone były działania wspomagające proces produkcyjny, prace biurowe oraz magazyn. Na koniec lutego 2012 r. umowa najmu wygasła. Część infrastruktury, umożliwiająca pracę maszyn i działania produkcyjne, została odinstalowana i przeniesiona do nowej fabryki. Niestety, nie wszystkie naniesienia mogły zostać odinstalowane. Dotyczy to nakładów poczynionych na podłogi w hali i biurze, na okna w biurze, na wentylację, bramy wjazdowe, drzwi wewnętrzne itp. Demontaż powyższych naniesień wiązałby się bowiem z dewastacją pomieszczeń, na co nie wyraziłby zgody wynajmujący. Ponadto demontaż powyższych naniesień prawdopodobnie uczyniłby je niezdatne do użytku w innych pomieszczeniach.
Reasumując, na koniec lutego 2012 r. Spółka zaprzestała używania naniesień pozostawionych w dotychczas wynajmowanym budynku.
Rozumiejąc, iż przeniesienie produkcji do nowej fabryki, w okresie długofalowym, jest ekonomicznie korzystne dla Spółki oraz, że nieodnowienie umowy najmu z dotychczasowym wynajmującym jest konieczne ze względu na koszty wynajmu i na fakt przeniesienia całego ciężaru produkcji do nowej fabryki, Spółka rozpoczęła negocjacje o otrzymanie rekompensaty za pozostawione mienie w starej fabryce. Należy tu zauważyć, iż nie oczekiwano otrzymania godziwej rekompensaty z uwagi na fakt, iż w pierwotnej umowie wynajmujący zastrzegł sobie prawo do niewypłacania najemcy jakichkolwiek odszkodowań. Jednak nie przewidywano pierwotnie jakiego rzędu koszty należy ponieść w procesie adaptacji lokalu i z jaką ewentualnie stratą należy się liczyć. W chwili opuszczenia lokalu koszty powyższe były oczywiście dokładnie znane kierownictwu Spółki i stąd prezes Spółki podjął decyzję o rozpoczęciu negocjacji z wynajmującym. Po niełatwych rozmowach i po przedstawieniu jakie naniesienia i urządzenia pozostają w dotychczasowo wynajmowanych pomieszczeniach, strony umowy najmu ustaliły nowe podejście do zaistniałej sytuacji i podpisały stosowne porozumienie. Na mocy tego porozumienia wynajmujący zobowiązał się do odkupienia nakładów pozostawionych w fabryce, które nie mogą być zdemontowane oraz dwóch urządzeń (wciągarek), które będą używane przez następnego najemcę. Ponadto, poza powyższym porozumieniem, zobowiązał się do przeprowadzenia negocjacji z następnym najemcą, w celu nakłonienia go do zakupu trudnej do zdemontowania suwnicy, która także byłaby przydatna w jego działalności. Te ostanie działania zakończyły się sukcesem i suwnica (niezdemontowana i pozostawiona w lokalu) została sprzedana nowemu najemcy.
Wnioskodawca podnosi tu, iż otrzymane kwoty znacznie odbiegają od cen zapłaconych przy zakupie i montażu pozostawionych naniesień i urządzeń. Stąd Spółka poniosła znaczącą stratę. Jednak należy także wziąć pod uwagę, iż pięć lat naniesienia te służyły do prowadzenia działalności gospodarczej i zostały w znacznej części zamortyzowane oraz nie były już rzeczami nowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można traktować jako koszt niezamortyzowaną część inwestycji w obcym środku trwałym...
Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż pozostawionego majątku wyczerpuje wymagania art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi co należy uznać za koszt uzyskania przychodów oraz wymagania art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zezwala na traktowanie jako kosztu niezamortyzowanej części środka trwałego w przypadku odp...