Resort finansów szykuje nową definicję nadpłaty

Aktualna definicja nadpłaty jest wadliwa, nie zawiera pełnego katalogu przypadków traktowanych jako nadpłata i nie określa cech, który mogłyby wyznaczać zakres pojęcia - twierdzą autorzy zaktualizowanej wersji założeń nowej Ordynacji podatkowej, która miałaby wejść w życie najwcześniej za dwa lata. 

„W założeniu nadpłata powinna odnosić się do wszystkich należności poniesionych na rzecz wierzyciela podatkowego bez podstawy prawnej, zarówno przez podatnika, jak i wszystkie inne podmioty objęte stosunkiem podatkowoprawnym” – czytamy w założeniach.

Zgodnie z dokumentem, w dalszych pracach nad Ordynacją rozważana będzie modyfikacja treści definicji nadpłaty – chodzi o poszerzenie przypadków, w których nadpłata powstaje, oraz wskazanie cech wyznaczających zakres pojęcia.

W nowej Ordynacji rozwiązana miałaby zostać również kwestia przypadków, kiedy podatnik nie poniósł ciężaru ekonomicznego świadczenia. Obecna konstrukcja podatków, przede wszystkim pośrednich, pozwala bowiem na przeniesienie obciążenia z tego tytułu na konsumenta towaru/usługi. Ministerstwo Finansów chce mieć pewność, że przepisy dotyczące nadpłaty nie będą skutkować np. bezpodstawnym wzbogaceniem podatnika.

„Obecny brak regulacji w tym zakresie stanowił przyczynę rozbieżności w orzecznictwie, był też przedmiotem ożywionej dyskusji w literaturze. Postulować więc należy ukształtowanie instytucji nadpłaty w taki sposób, aby możliwe było uzyskanie zwrotu nadpłaty przez podatników podatków pośrednich pod warunkiem, że ponieśli oni ciężar ekonomiczny podatku” – wskazuje Komisja Kodyfikacyjna Ogólnego Prawa Podatkowego.

Wprowadzenie zmian przewidują kierunkowe założenia (z 24 września 2015 r.) nowej Ordynacji podatkowej, przygotowane przez Komisję Kodyfikacyjną Ogólnego Prawa Podatkowego. Projekt został już przyjęty przez Komitet Stały Rady Ministrów.

mp