Przychód z prywatnego użytkowania samochodu służbowego – zmiana w Polskim Ładzie

Wysokość nieodpłatnego świadczenia będzie ustalana, nie jak jest obecnie, na podstawie pojemności skokowej silnika, ale na podstawie mocy silnika samochodu. Wielkość przychodu (250 zł i 400 zł) zostaje niezmieniona. Zmienia się jedynie podstawa wyliczenia tego przychodu. Niższą wartość przychodu z nieodpłatnego świadczenia w związku z używaniem samochodu służbowego do celów prywatnych przewidziano dla pojazdów elektrycznych lub pojazdów napędzanych wodorem.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa PIT), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W odniesieniu do prywatnego użytkowania służbowych samochodów dla celów prywatnych ustawa PIT dotychczas przewidywała następującą regulację:

Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

1) 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³;

2) 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.

W wyniku zmian dokonanych Polskim Ładem przepis ten otrzymał następujące brzmienie:

Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnyc...