Przechowywanie dokumentacji w formie elektronicznej a prawo do 0% stawki VAT przy WDT

Dokumentom otrzymywanym, gromadzonym i przechowywanym wyłącznie w formie elektronicznej oraz otrzymywanym pierwotnie w formie papierowej a następnie zdigitalizowanym i przechowywanym wyłącznie w formie elektronicznej, których autentyczność będzie zachowana, nie sposób odmówić mocy dowodowej, w sytuacji gdy łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów do nabywcy. W konsekwencji, dokumenty te będą uprawniały do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla WDT. Tak uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej.

Z wnioskiem o interpretację zwróciła się spółka, która w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje dostawy oferowanych przez siebie towarów m.in. w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT). Spółka gromadzi niezbędne dokumenty potwierdzające realizację transakcji WDT, w tym specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, a także dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR), z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do odbiorcy lub miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumenty te spółka otrzymuje w formie papierowej bądź elektronicznej. Dokumenty otrzymywane w postaci elektronicznej są drukowane, a wydruki przechowywane przez spółkę.

Spółka rozważa zmianę modelu dokumentowania transakcji WDT poprzez odstąpienie od gromadzenia i przechowywania dokumentów w postaci papierowej (oryginału w formie papierowej bądź wydruku dokumentów przesłanych spółce w postaci elektronicznej), na rzecz ich gromadzenia i przechowywania wyłącznie w formie elektronicznej. W związku z tym chciała upewnić się, że dokumenty w takiej formie będą uprawniać ją do stosowania stawki 0% VAT dla transakcji WDT. Zdaniem spółki - tak.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko spółki za prawidłowe. W wydanej interpretacji wyjaśnił:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Stosownie do art. 42 ust. 1a ustawy stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

1. podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2. złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 - zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy - są następujące dokumenty, jeżeli łączn...