Prowadzenie PKPiR po przekształceniu jednoosobowej działalności w spółkę z o.o.

Jeżeli przychody przedsiębiorcy w ramach jednoosobowej działalności przekroczyły 2 mln euro i w związku z tym prowadził księgi rachunkowe, a następnie tę firmę przekształcił w spółkę z o.o., w której również prowadzone są księgi rachunkowe, to te przychody nie mają znaczenia przy nowej indywidualnej działalności gospodarczej tego przedsiębiorcy.

Z wnioskiem o interpretację zwrócił się przedsiębiorca, którego przychody w 2021 r. z jednoosobowej działalności gospodarczej, na podstawie wpisu do CEiDG, w ramach której prowadził księgi rachunkowe, przekraczały równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro (według kursu określonego w art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości). 1 marca 2022 r. doszło do przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedsiębiorca aktualnie jest wspólnikiem spółki powstałej w wyniku przekształcenia, a dotychczasową działalność gospodarczą wykreślił z datą 28 lutego 2022 r. Po przekształceniu, przedsiębiorca założył ponownie indywidualną działalność gospodarczą. Wnioskodawca przed przekształceniem podjął decyzję o wypłacie zysku z lat poprzednich.

Przedsiębiorca chciał wiedzieć, czy w 2022 r. w prowadzonej działalności gospodarczej, założonej po przekształceniu, może prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów czy też powinien prowadzić księgi rachunkowe. Jego zdaniem, może prowadzić PKPiR.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem przedsiębiorcy. W wydanej interpretacji organ wskazał:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przy czym, zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast stosownie do treści art. 14 u...