Pracownik wynagradzany w formie honorarium – autorskie koszty uzyskania przychodów w czasie urlopu

W sytuacji, gdy pracodawca zatrudnia pracownika, który w ramach swych obowiązków tworzy utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), ustalone wynagrodzenie zwykle składa się z dwóch części. Jedna z nich jest należna za wykonywanie obowiązków pracowniczych, druga zaś – tzw. honorarium – jest naliczana z tytułu stworzenia utworu oraz przeniesienia na pracodawcę autorskich praw majątkowych.

Możliwość osiągania przez pracownika odrębnego wynagrodzenia wyłącznie z tytułu stworzenia utworu oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do niego, w sposób wyraźny powinna wynikać z zawartej umowy o pracę.

Podział wynagrodzenia

Takie wyodrębnienie – w połączeniu z udokumentowaniem wykonania konkretnych utworów – jest zasadne z uwagi na brzmienie art. 22 ust. 9 pkt  3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej: pdof).  Zgodnie z jego brzmieniem, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50 % uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Pod...