Postępowanie podatkowe. Dowodów w sprawie nie można pomijać

Teza: Norma art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) sprzeciwia się temu, aby odmawiać żądaniu przeprowadzenia dowodu na okoliczności istotne dla wyniku sprawy z tego tylko względu, że organ już uznał, że „okoliczności mające znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy zostały ustalone innymi dowodami zebranymi w toku postępowania”, lecz w sposób sprzeczny z tezą, którą zamierza dowodzić strona postępowania.

SENTENCJA
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka – Medek, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bartosz Wojciechowski, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 grudnia 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 1201/13 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. oraz od stycznia do grudnia 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz M. M. kwotę 12.545 zł (słownie: dwanaście tysięcy pięćset czterdzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie sygn. akt I SA/Gd 1201/13 Wojewódzki Sąd w Gdańsku oddalił skargę M. M. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 2006 r. oraz od stycznia do grudnia 2007 r.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. na podstawie postanowienia z dnia 2 lutego 2012 r. przeprowadził u Skarżącego, prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Usługowo-Handlowe "E.P.[...] " (dalej: "Przedsiębiorstwo"), postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. oraz za okres od stycznia do grudnia 2007 r. Postanowieniem z dnia 17 września 2012 r. organ I instancji dopuścił jako dowód w postępowaniu kontrolnym materiały zgromadzone w trakcie postępowania kontrolnego przeprowadzonego w "E." J.G., "L." Sp. z o.o., "E. P.[...]" M. M.. Protokół kontroli z dnia 5 października 2012 r. doręczono pełnomocnikowi strony w dniu 11 października 2012 r., pismem z dnia 24 października 2012 r. wniesiono zastrzeżenia i wyjaśnienia do tego protokołu.

1.3. W dniu 12 grudnia 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wydał w stosunku do Skarżącego decyzję w podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. oraz styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2007 r., za które to miesiące łączne zawyżenie przez podatnika podatku naliczonego określono na 1.688.924 zł.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że zawyżenie podatku naliczonego wynika z naruszenia przepisu art. 88 ust.3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "u.p.t.u.") poprzez:

1. odliczenie podatku naliczonego w (łącznej) kwocie 40.315 zł z 6 faktur VAT, szczegółowo opisanych w protokole kontroli i powyższej decyzji, dotyczących usług, wystawionych przez "K." Sp. z o.o. z siedzibą w G., NIP [...], gdyż faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych operacji gospodarczych pomiędzy kontrahentami;
2. odliczenie podatku naliczonego w (łącznej) kwocie 427.763,60 zł z 20 faktur VAT dotyczących usług, wystawionych przez "P." Sp. z o.o. Przedsiębiorstwo [...] w P., NIP [...], gdyż faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych operacji gospodarczych;
3. odliczenie podatku naliczonego w (łącznej) kwocie 1.220.846,17 zł (553.982+666.864,17) z 38 faktur VAT (13+25) wystawionych przez Przedsiębiorstwo [...] "E." Sp. z o.o. w W., NIP [...], gdyż faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych operacji gospodarczych, z tego: 13 faktur VAT dotyczących nabycia usług, podatek naliczony (w łącznej) kwocie 553.982 zł i 25 faktur VAT dotyczących nabycia towarów, podatek naliczony (w łącznej) kwocie 666.864,17 zł, wyszczególnionych w protokole kontroli podatkowej.

W ocenie organu Skarżący naruszył przepis art. 88 ust.3a pkt 4 lit a) u.p.t.u. ponadto, organ I instancji na podstawie przepisu art. 193 § 1, 2, 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "O.p.") uznał, że księgi podatkowe za grudzień 2006 r. oraz poszczególne miesiące 2007 r. w części dotyczącej zaewidencjonowanych faktur nabycia usług wystawionych przez firmy "K." Sp. z o.o., "P." Sp. z o.o., "L." Sp. z o.o. oraz nabycia towarów od "L." Sp. z o.o. były prowadzone nierzetelnie i nie mogą stanowić dowodu tego co wynika z zawartych w nich w tej części zapisów, ponieważ nie odzwierciedlają faktycznie dokonanych operacji gospodarczych. Organ przywołując art. 23 § 2 O.p. uznał, że zebrany materiał dowodowy pozwalał na określenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług bez potrzeby jej oszacowania.

1.4. W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik wniósł o jej uchylenie w całości lub uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

1.5. Dyrektor Izby Skarbowej w G. mając na uwadze przedłożony przez organ I instancji materiał dowodowy, przeprowadził na podstawie art. 229 O.p. postępowanie w celu uzupełnienia dowodów w sprawie i pismem z dnia 16 maja 2013 r. wyznaczył stronie siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego. Pismem z dnia 4 czerwca 2013 r. strona z tego prawa skorzystała.

1.6. Dyrektor Izby Skarbowej w G. decyzją z dnia 27 czerwca 2013 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji w podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. oraz za okres od stycznia do grudnia 2007 r.

2. Skarga do Sądu pierwszej instancji.

2.1. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 12 grudnia 2012 r. w całości, zasądzenie na rzecz Skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych, wstrzymanie na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") w całości wykonania zaskarżonej decyzji, z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia Skarżącemu znacznej szkody, gdyż jej wykonanie doprowadziłoby do likwidacji prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzasadnieniu Skarżący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:
- art. 120 O.p. wobec następujących naruszeń zasad postępowania procesowego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, a także będącej rezultatem wadliwej oceny stanu faktycznego błędnej subsumcji prawa materialnego:
- art. 121 § 1 O.p. wobec stronniczego prowadzenia postępowania dowodowego w rezultacie oceny sprawy w oparciu o dowody fragmentaryczne, niewyjaśnienie w jaki inny sposób i przez jakie podmioty zakwestionowane prace i towary mogły zostać wykonane i dostarczone na rzecz ich odbiorców, a zatem prowadzenie postępowania w sposób niebudzący zaufania do organów podatkowych, bez wymaganej wnikliwości w celu ustalenia stanu faktycznego;
- art. 122 w zw. z art. 187 § 1 O.p. w związku z przystąpieniem do oceny prawnej sprawy bez uprzedniego należytego ustalenia stanu faktycznego, w szczególności wobec niepodjęcia koniecznych działań w celu dokładnego wyjaśnienia faktycznego prowadzenia działalności przez "K." Sp. z o.o., "P." Sp. z o.o. oraz "L." Sp. z o.o., brak działań dowodowych na rzecz wyjaśnienia sprzeczności w materiale dowodowym, w tym kwestii dostaw towarów przez "L." do "R.";
- art. 180 § 1 O.p. poprzez naruszenie zasady otwartego sytemu dowodów, wobec stosowania nieznajdującego w prawie systemu ich hierarchizowania i pozaprawnej oceny dopuszczalności;
- art. 123 § 1 w zw. z art. 188 O.p. wobec bezpodstawnej odmowy przeprowadzenia dowodów z przesłuchań świadków, m. in. A. K., L. S., A. M., osób mających wiedzę o wykonywaniu robót na rzecz strony, co narusza zasadę prawdy obiektywnej, pomimo wykazania logicznego związku dowodzonych okoliczności z podstawą materialną postępowania oraz, że okoliczności te do chwili wydania decyzji nie zostały przez organ uznane za udowodnione, co stanowiło przesłankę pozytywną dla przeprowadzenia wnioskowanych przez stronę dowodów na tę okoliczność;
- art. 191 O.p. przez dokonanie dowolnej oceny zebranego materiału dowodowego z przekroczeniem dopuszczonych prawem granic swobody, poprzez bezzasadne w świetle prawa, logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego nieuwzględnienie dowodów korzystnych dla strony, czyli ksiąg podatkowych, dokumentów źródłowych (faktur, dowodów zapłaty), zeznań świadków, materiału strony wskazującego na możliwości przerobowe Przedsiębiorstwa Skarżącego, a także braku uzasadnienia przyczyn odmowy wiarygodności tym dowodom, poprzez wywody nielogiczne, sprzeczne z wiedzą i doświadczeniem życiowym, a także wobec zastąpienia ustaleń faktycznych domniemaniami;
- art. 210 § 1 pkt 6 oraz § 4 O.p. wobec istotnych wad uzasadnienia decyzji, które nie pozwalają rozpoznać i skontrolować toku rozumowania organu, który korzystnym dla Skarżącego dowodom nie przyznał przymiotu wiarygodności bez wskazania przyczyn, a z dowodów tych wynika, że faktury wystawione Skarżącemu przez "K." Sp. z o.o., "P." Sp. z o.o. oraz "L." Sp. z o.o. potwierdzają czynności, które zostały w całości dokonane, co w efekcie doprowadziło do stwierdzenia, że wskazane spółki są fikcyjne i nieprowadzące w rzeczywistości działalności gospodarczej; organ uznał, że zakres spornych usług wymagał szczególnych umiejętności zarządczych, wysokich kwalifikacji wykonawczych oraz specjalistycznego sprzętu w sytuacji gdy usługi te dotyczyły prostych prac ziemno-budowlanych, niewymagających specjalistycznego sprzętu i wysokich kwalifikacji po stronie podwykonawców; organ uznał, że pokwitowanie przyjęcia środków pieniężnych (zapłaty) jest niewiarygodne, gdy jest podpisane przez wystawcę przyjmującym gotówkę tylko jeden raz, a także że wpłacający pod pokwitowaniem miał się podpisać.
W ocenie Skarżącego doszło również do naruszenia przepisów prawa materialnego :
- art. 167, art. 168 lit. a), art. 178 lit. a), art. 220 ust.1 i art. 226 Dyrektywy Nr 112 z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz.U. UE. L. 2006. 347. 1 z dnia 11 grudnia 2006 r., dalej: "Dyrektywa 112".) odmawiając Skarżącemu prawa do odliczenia z tytułu świadczonych mu usług z tego powodu, że wystawcy faktur dopuścił się nieprawidłowości, bez udowodnienia przez organ na podstawie obiektywnych przesłanek, że Skarżący wiedział lub powinien był wiedzieć, że transakcja mająca stanowić podstawę prawa do odliczenia wiązała się z przestępstwem popełnionym przez wystawcę faktury lub inny podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu;
- art. 88 ust.3 a) pkt 4 lit. a) u.p.t.u. w związku z wadliwą subsumcją oraz wadliwą wykładnią, prowadzącą do mylnego uznania, że hipoteza normy jest spełniona również w tych przypadkach, gdy czynności opodatkowane zostały rzeczywiście wykonane, lecz ich realizacja wiązała się z naruszeniem przepisów o ubezpieczeniu społecznym.
Dodatkowo strona na podstawie art. 61 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w całości. Zdaniem Skarżącego, natychmiastowe wykonanie decyzji skutkowałoby trudnymi do odwrócenia konsekwencjami pozbawienia płynności finansowej prowadzonej przez Skarżącego działalności gospodarczej i będzie wiązało się z nieuchronną likwidacją działalności gospodarczej, która dla Skarżącego jest podstawowym źródłem utrzymania, co spowoduje likwidację 79 stanowisk pracy.

2.2. W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

2.3. Na rozprawie w dniu 17 grudnia 2013 r. pełnomocnik strony podniósł, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r. SK 18/09 odnosi się do wszelkich postępowań podatkowych, a nie tylko do dotyczących dochodów nieujawnionych. W ocenie strony, organy podatkowe obu instancji przerzuciły na skarżącego ciężar dowodzenia, blokując jednocześnie prawo Skarżącego wynikające z art. 188 O.p.

3. Uzasadnienie rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji.

3.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wskazanym na wstępie wyrokiem oddalił skargę.

3.2. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że istotę sporu stanowi zakwestionowanie przez organ pierwszej instancji na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) u.p.t.u., prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT zakupu, na których jako wystawcy figurują "K." Spółka z o.o. z siedzibą w G., "P." Spółka z o.o., z siedzibą w P. w wyniku stwierdzenia, że faktury zostały wystawione przez podmioty nieistniejące, a transakcje te nie miały miejsca. Odnośnie "L." Spółka z o.o. z siedzibą w W. organy nie zakwestionowały istnienia Spółki, jednakże ustaliły, że Spółka posługiwała się fakturami wystawionymi przez nieistniejącą Spółkę z o.o. "E. R.", która rzekomo wykonywała usługi i dostarczała towary dla podatnika na zlecenie "L.".

3.3. Sąd stanął na stanowisku, że postępowanie zakończone zaskarżoną decyzją przeprowadzone zostało zgodnie z regułami określonymi w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz.749 ze zm. dalej: "O.p."), a określona wysokość zobowiązania podatkowego była konsekwencją prawidłowo ustalonego stanu faktycznego sprawy, całokształtu zebranego materiału dowodowego i obowiązujących przepisów prawa. W ocenie Sądu postępowanie było prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, a stronie zapewniono czynny udział w postępowaniu. Zdaniem Sądu nie doszło również do naruszenia 192 O.p., a organy podatkowe prawidłowo i zgodnie z normami wynikającymi z art. 187 § 1, 188 i 191 O.p. zebrały i rozpatrzyły cały materiał dowodowy. Dyrektor Izby Skarbowej nie naruszył również zasady prawdy obiektywnej, a organy obu instancji w zakresie niezbędnym dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy podjęły wszelkie niezbędne wymagane prawem działania, w celu określenia kwoty zobowiązania podatkowego. Sąd oceniając ustalenia poczynione przez organy podatkowe stwierdził, że znajdują podstawę w zgromadzonym materiale dowodowym i zostały dokonane w granicach swobodnej oceny dowodów. Odnośnie zarzutów proceduralnych dotyczących prawidłowości postępowania dowodowego Sąd przyjął, że zostało ono przeprowadzone właściwie.

3.4. Sąd z urzędu stwierdził, że zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. i 2007 r. nie uległo przedawnieniu w dniu 31 grudnia 2012 r., ponieważ w sprawie nastąpiło zawieszenie biegu terminu przedawnienia przedmiotowego zobowiązania podatkowego. Sąd przytoczył treść art. 70 § 6 pkt 1 O.p. i wyjaśnił, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej biorąc pod uwagę wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 lipca 2012 r. P 30/11, zawiadomieniem z dnia 7 grudnia 2012 r. poinformował Skarżącego, że z dniem 23 listopada 2012 r. nastąpiło zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za 2007 r. z uwagi na wszczęcie wobec podatnika postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe, którego podejrzenie wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania; powyższe zawiadomienie zostało doręczone Skarżącemu w dniu 14 grudnia 2012 r.

3.5. W ocenie Sądu, Dyrektor Izby Skarbowej zasadnie stwierdził, że zebrany w sprawie materiał dowodowy dał podstawy do rozliczenia w podatku od towarów i usług za grudzień 2006 r. i miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. w sposób odmienny od deklarowanego przez podatnika. Materiał ten potwierdzał w sposób jednoznaczny, że faktury, na których jako wystawcy figurują Spółki "K.", "P." i "E.R." (która miała wykonywać usługi dla podatnika na zlecenie "L.") wystawione zostały przez podmioty nieistniejące, a faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistego obrotu gospodarczego między tymi podmiotami.

3.6. Sąd szczegółowo przedstawił podejmowane przez organ podatkowy działania zmierzające do ustalenia istnienia "K." Spółki z o.o., które w konsekwencji doprowadziły do uznania, że spółka ta jest podmiotem nieistniejącym i mimo formalnego zarejestrowania w KRS w rzeczywistości nie istnieje, nie działa pod adresem wskazanym jako siedziba, nie jest znane miejsce przechowywania jej dokumentów. Ustalono na podstawie przedłożonych umów, że faktury dotyczące usług wystawione przez "K." dla podatnika dotyczyły jedynie robocizny, jednak z zebranego materiału dowodowego wynika, iż "K." nie posiadała możliwości wykonania usług wykazanych w fakturach, gdyż nie zatrudniała żadnych pracowników niezbędnych do realizacji robót budowlanych, co zostało potwierdzone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w S. w piśmie z dnia 13 kwietnia 2012 r. Prezes Zarządu tej spółki (od 9 sierpnia 2005 r. do 1 września 2008 r.) – I.K., przesłuchany w charakterze świadka nie miał wiedzy na temat działalności "K." Sp. z o.o., nie posiadał uprawnień budowlanych ani uprawnień do wykonywania robót elektrycznych, nie pamiętał adresu spółki, a jako zakres jej działalności wskazał handel odzieżą roboczą. Zeznał, że nie pamięta czy udzielił pełnomocnictwa innym osobom do reprezentowania spółki. Nie wiedział dlaczego faktury VAT sprzedaży, umowy o wykonanie robót, protokoły odbioru robót podpisywał D. N. ani w jaki sposób nawiązał współpracę z podatnikiem. Wzywany przez organ I instancji D. N., a także G. C. - Prezes Zarządu "K." Sp. z o.o. od 1 września 2008 r., nie stawili się w wyznaczonym miejscu. Wskazano, że protokołów odbioru robót rzekomo wykonanych przez "K." sp. z o.o. dla Skarżącego nie podpisał ani kierownik budowy ani inspektor nadzoru inwestorskiego tylko D. N. i Skarżący, którzy nie figurują w Centralnym Rejestrze Osób Posiadających Uprawnienia Budowlane (pismo z dnia 17 maja 2011 r. i 3 kwietnia 2012 r. Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego) i nie są członkami Stowarzyszenia Polskich Energetyków O/G. (pismo z dnia 24 maja 2011 r.).

Skarżący przesłuchany w charakterze strony zeznał, iż nie wiedział czy D.N. wykazany jako kierownik robót, posiadał uprawnienia budowlane i nie znał możliwości wykonawczych "K." Sp. z o.o. (jaką ilość ludzi zatrudnia), nie znał robót wykonanych przez tę spółkę.
Sąd zgodził się z organami, że przedłożone przez podatnika dokumenty "KP" były niewiarygodne – brak na nich potwierdzenia przekazania i przyjęcia gotówki oraz podpisu osoby przyjmującej i przekazującej gotówkę.

Ustalono, że Skarżący nie zwracał się z wnioskiem do inwestora lub generalnego wykonawcy o wyrażenie zgody na dalsze podzlecanie robót kolejnym podwykonawcom.

3.7. Sąd - w zakresie "P.-B." Sp. z o.o. – wskazał na ustalenia organu podatkowego dowodzące, że mimo formalnego zarejestrowania w KRS w rzeczywistości spółka nie istnieje, nie jest znane miejsce przechowywania dokumentów, spółka nie działa pod adresem wskazanym jako siedziba (miejsce zamieszkania matki D. N.). Faktury dotyczące usług wystawione przez "P.-B." Sp. z o.o. dla Skarżącego dotyczyły jedynie robocizny, co wynikało z przedłożonych umów. Według umów "P.-B." Sp. z o.o. wykonać miała roboty z materiałów powierzonych, dostarczonych przez Przedsiębiorstwo lub inwestora, jednak żadna z faktur nabycia usługi oraz załączone do nich umowy i protokoły odbioru robót nie identyfikowały miejsca i czasu wykonania wykazanej usługi, nie podały ilości wykonanej pracy w wymiernych jednostkach i zastosowanych maszyn budowlanych.

W ocenie Sądu zebrany materiał dowodowy wskazywał, że "P.B." Sp. z o.o. nie posiadał możliwości wykonania usług wykazanych w fakturach, gdyż nie zatrudniał żadnych pracowników niezbędnych do realizacji robót budowlanych, co zostało potwierdzone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w S. w piśmie z dnia 13 kwietnia 2012 r. Spółka nie była także w posiadaniu żadnych magazynów i placów, nie miała więc możliwości składowania sprzętu budowlanego niezbędnego do realizacji usług. Zgodnie z wpisem do KRS w okresie od 13 października 2006 r. do 11 kwietnia 2008 r. D. N. pełnił funkcję Prezesa Zarządu i był udziałowcem "P.B." Sp. z o.o., podpisywał także w imieniu spółki faktury VAT, umowy, protokoły odbioru. Wzywany przez organ pierwszej instancji nie stawił się w wyznaczonym miejscu i terminie, podobnie jak S. K. - Prezes Zarządu "P.B." Sp. z o.o. od 11 kwietnia 2008 r.

Wskazano, że przedłożonych przez podatnika protokołów odbioru robót rzekomo wykonanych przez "P.B." Sp. z o.o. nie podpisał ani kierownik budowy, ani inspektor nadzoru inwestorskiego, wyznaczeni zgodnie z prawem budowlanym, a podpisali je D.N. i Skarżący, którzy nie posiadali uprawnień budowlanych - nie figurują w Centralnym Rejestrze Osób Posiadających Uprawnienia Budowlane, nie są członkami Stowarzyszenia Polskich Energetyków.

Podatnik przesłuchany w charakterze strony zeznał, iż nie wiedział, czy D. N. wykazany jako kierownik robót posiadał uprawnienia budowlane i nie znał możliwości wykonawczych "P.B." Sp. z o.o., nie wiedział jaką ilość osób zatrudniała spółka, jakie posiadała możliwości techniczne, nie znał robót wykonanych przez tą spółkę; nie podał nazwisk pracowników "P.B." Sp. z o.o. Uznano więc przedłożone przez podatnika dokumenty "KP" za niewiarygodne. Ustalono, że Skarżący zgodnie z umowami zobowiązał się do wykonania przedmiotu umowy za pomocą zapewnionego we własnym zakresie personelu, sprzętu, urządzeń i materiałów, a umowy nie przewidywały podzlecania robót dalszym podwykonawcom bez pisemnej zgody inwestora. Podatnik nie zwracał się z wnioskiem do inwestora lub generalnego wykonawcy o wyrażenie zgody na dalsze podzlecanie robót kolejnym podwykonawcom.

Sąd wyjaśnił, że organ podatkowy nie kwestionował wykonania robót budowlanych przez podatnika na rzecz E. O. S.A., A. S.A., A. P. Sp. z o.o., C. Sp. z o.o., D. Sp. z o.o., W.S.A. Podatnik posiadał możliwości wykonania usług według zawartych umów, zatrudniał pracowników do realizacji robót budowlanych, posiadał sprzęt budowlany, na budowach stronę reprezentował kierownik budowy M. M. posiadający uprawnienia budowlane, a wykonanie robót określonych zawartymi umowami potwierdzone zostało protokółami odbioru robót podpisanymi m.in. przez inspektora nadzoru inwestorskiego, kierownika budowy i uprawnionych przedstawicieli inwestora.

3.8. Sąd pierwszej instancji - odnośnie "L." Sp. z o.o. wskazał na ustalenia organu podatkowego prowadzące do konkluzji, że Spółka w 2007 r. nie zatrudniała pracowników mogących wykonać usługi, poza środkami transportu (samochodami) spółka nie posiadała sprzętu, którym mogłaby wykonać usługi. Zgodnie z oświadczeniem Prezesa Zarządu "L." Sp. z o.o. T. S. - wszystkie usługi na rzecz Skarżącego wykonywała za pośrednictwem podwykonawcy "E.R." Sp. z o.o. Zgodnie z pismem Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego z dnia 17 maja 2011 r. T. S. nie posiada uprawnień budowlanych i nie figuruje w Centralnym Rejestrze Osób Posiadających Uprawnienia Budowlane, nie jest także członkiem Stowarzyszenia Polskich Energetyków O/G. Spółka poza fakturami zakupu nie posiadała żadnych dokumentów potwierdzających wykonanie usług i dostawę towarów przez "E.R." Sp. z o.o., nie posiadała też gwarancji na rzekomo nabyte towary i wykonane roboty budowlane.
Wskazano, że "E.R." Sp. z o.o. mimo formalnego zarejestrowania w KRS w rzeczywistości nie istnieje, spółka nie prowadziła działalności ...

DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU WWW.PODATKI.BIZ JEST BEZPŁATNY
WYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO SERWISU.
UŻYTKOWNICY ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE.

Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego.

REJESTRACJA

dla nowych użytkowników

LOGOWANIE

dla użytkowników podatki.biz

Zapomniałem hasła | Problemy z logowaniem

DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU PODATKI.BIZ?

Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do:

  • ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza)
  • narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach
  • kalkulatorów i baz danych
  • działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania
  • strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji
  • newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą

Czas rejestracji - ok. 1 min

Uwaga

Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem »