Ponowny wybór podmiotowego zwolnienia z VAT a obowiązek korekty podatku

Pytanie: Wnioskodawca prowadzi działalność handlową opodatkowaną ryczałtem oraz podatkiem VAT. Wnioskodawca zamierza zrezygnować z „bycia czynnym podatnikiem VAT - spełnia warunki rezygnacji z VAT”, ponieważ obroty roczne wynoszą poniżej 100 tyś. zł. Czy Wnioskodawca ma obowiązek wpłacenia odliczonego wcześniej VAT za towar handlowy wykazany „w remanencie końcowym”? Czy np. odzież kupiona 10 lat temu ujęta w tym „remanencie końcowym” ma być wyceniana zgodnie z fakturami zakupu, mimo że jej wartość rynkowa aktualnie wynosi np. 10% ceny zakupu?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego dotyczącego nabycia środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł i towarów handlowych w sytuacji skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ustawy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku naliczonego dotyczącego nabycia środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł i towarów handlowych w sytuacji skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność handlową opodatkowaną ryczałtem ewidencyjnym oraz podatkiem VAT. Od nowego roku Wnioskodawca zamierza zrezygnować z „bycia czynnym podatnikiem VAT - spełnia warunki rezygnacji z VAT”, ponieważ obroty roczne wynoszą poniżej 100 tyś. zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca podając, jako przedmiot wniosku przepis art. 91 ust. 7d ustawy o podatku od towarów i usług wskazał, że pytanie dotyczy rozliczenia VAT w „remanencie końcowym” za towary handlowe i środki trwałe o wartości poniżej 15.000 zł zawarte w tym remanencie - zgodnie z obowiązującymi przepisami - czy ma obowiązek wpłacenia odliczonego wcześniej VAT za towar handlowy wykazany „w remanencie końcowym”? Czy np. odzież kupiona 10 lat temu ujęta w tym „remanencie końcowym” ma być wyceniana zgodnie z fakturami zakupu, mimo że jej wartość rynkowa aktualnie wynosi np. 10% ceny zakupu?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnoszącego tą sytuację do przepisu dot. środków trwałych o wartości poniżej 15.000, od których zgodnie z tymi samymi „przepisami o remanencie końcowym” po roku ich użytkowania nie powinno się zwracać VAT-u wcześniej odliczonego, takie same zasady dotyczą towarów handlowych kupionych np. 5 lat wcześniej od „sporządzenia remanentu końcowego”, od których nie powinno się zwracać VAT-u odliczonego, ponieważ ich wartość rynkowa obecnie jest zdecydowanie niższa niż w momencie zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Jak wynika z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

W świetle art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w...