Podatnik VAT przekazuje pracownikowi bonus w postaci pakietu medycznego

Pakiety medyczne to nierzadki bonus dla pracowników. Z jednej strony przyczyniają się one do przyciągnięcia do firmy pracowników, z drugiej zaś stanowią coś co wskazuje, że pracodawca dba o zatrudnionych przez siebie ludzi. Bonus tego rodzaju niewątpliwie uatrakcyjnia warunki zatrudnienia. Tego rodzaju opieki medycznej nie świadczy sam pracodawca. Z zasady nabywa pakiety od podmiotów świadczących usługi medyczne.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że sam otrzymał on i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że na gruncie VAT zakupił on usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył usługę innemu podmiotowi (pracownikowi).

Jednakże dla udzielenia odpowiedzi czy przekazanie pracownikowi pakietu medycznego jest przedmiotem opodatkowania VAT czy też nie, należy określić w jakich przypadkach opodatkowanie nim znajdzie zastosowanie.

Nieodpłatne przekazanie

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis ten wskazuje, że w zakresie przedmiotowym VAT mieszczą się czynności odpłatne. W myśl zapisu art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przekazanie pakietu medycznego uznać należy niewątpliwie za usługę.

Od odpłatności jako wyznacznika podlegania opodatkowaniu ustawa o VAT w art. 8 ust. 2 pkt 2 przewiduje wyjątek dla nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Tak więc dla uznania, iż świadczenie wykonywane przez podatnika można uznać za opodatkowane na podstawie ww. przepisu konieczne jest stwierdzenie jaki cel ma ono do spełnienia. Jeżeli owo nieodpłatne świadczenie będzie mieściło się w celach działalności gospodarczej podatnika, przesłanka uznania świadczenia pod tytułem darmym za odpłatne świadczenie usług spełniona nie zostanie. Jednakże ustawa o VAT nie zawiera w tym względzie bliższych wskazówek. Należy jednak sięgnąć do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definiującego na potrzeby tej ustawy pojęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z nim działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych dla celów zarobkowych. Nieodpłatne świadczenie, aby ...