Podatki 2018: Środek trwały do 10 tys. zł jednorazowo w koszty

Od nowego roku limit wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiający jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów zostanie podwyższony z obecnych 3500 zł do 10 000 zł. Stosowne zmiany w ustawie o PIT, a także w ustawie o CIT, wprowadza tzw. duża nowelizacja ustaw o podatkach dochodowych (Dz.U. poz. 2175). Nowy limit będzie mieć zastosowanie do składników majątku przyjętych do używania po dniu 31 grudnia 2017 r.

Obecnie obowiązujący limit umożliwiający bezpośrednie zaliczenie wydatku na nabycie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do kosztów uzyskania przychodów wynosi 3500 zł i nie był aktualizowany od kilkunastu lat. Jednocześnie w tym czasie skumulowana inflacja wyniosła ok. 42%. Jak czytamy w uzasadnieniu do projektu nowelizacji, podwyższenie ww. kwoty do wysokości 10 000 zł, tj. powyżej czynnika inflacji, ma stanowić formę dodatkowej zachęty do zwiększenia wydatków inwestycyjnych, która w głównym stopniu powinna oddziaływać na mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa.

Wyższy limit umożliwiający jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do kosztów będzie miał znaczenie również przy obowiązkowym przekwalifikowaniu składnika majątku do środków trwałych, uznaniu środka trwałego za ulepszony czy określaniu limitu jednorazowej amortyzacji.

Zamiast amortyzacji bezpośrednio w koszty

Podatnicy będą mogli nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku których wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Dotyczy to następujących składników:

1. środków trwałych, które obejmują:
   • stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
     1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
     2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
     3. inne przedmioty

     - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu;

   • niezależnie od przewidywanego okresu używania:
     1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych,
     2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
     3. składniki majątku, wymienione w pierwszej części listy środków trwałych (tj. budowle, budynki, lokale, maszyny, urządzenia itd.), niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników – jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
     4. tabor transportu morskiego w budowie (PKWiU 30.11);
2. wartości niematerialnych i prawnych, które obejmują:
   • nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
     1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
     2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
     3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
     4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
     5. licencje,
     6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
     7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

     - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu;

   • niezależnie od przewidywanego okresu używania:
     1. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:
        1. kupna,
        2. przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający,
     2. koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
        1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
        2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
        3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,
     3. składniki majątku, wymienione w pierwszej części listy wartości niematerialnych i prawnych (tj. spółdzielcze prawa, prawa majątkowe, licencje itd.), niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości – jeżeli odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

Obowiązkowa amortyzacja

Odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywać się, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania będzie wyższa niż 10 000 zł.

W przypadku gdy wartość początkowa będzie równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy będą mogli dokonywać odpisów amortyzacyjnych stosując odpowiednią metodę amortyzacji albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym. Co istotne, w tym przypadku, tj. gdy wartość początkowa składnika majątku nie przekracza 10 000 zł, podatnicy będą mogli nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Przekwalifikowanie składnika majątku do środków trwałych

Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1 ustawy o PIT (odpowiednio art. 16a i 16b ustawy o CIT), o wartości początkowej przekraczającej 10 000 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok – podatnicy będą obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:

1. zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia,
2. zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, a dla wartości niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m; przy czym, jeżeli różnica jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach,
3. stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
4. wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a pkt 2; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Powyższa zasada będzie miała zastosowanie w przypadku zaliczenia wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości początkowej przekraczającej 10 000 zł do kosztów uzyskania przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Ulepszenie środka trwałego

Jeżeli środki trwałe ulegną ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków będzie powiększać się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł.

Środki trwałe będzie uważać się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym będzie przekraczać 10 000 zł i wydatki te będą powodować wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Limit jednorazowej amortyzacji

Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (w 2018 r. będzie to kwota 216 000 zł).

Grupy 3–8 Klasyfikacji Środków Trwałych obejmują:

• grupa 3 – kotły i maszyny energetyczne,
• grupa 4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
• grupa 5 – maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne,
• grupa 6 – urządzenia techniczne,
• grupa 7 – środki transportu,
• grupa 8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Przy określaniu ww. limitu, nie będzie uwzględniać się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Przepisy przejściowe

Nowy limit w kwocie 10 000 zł będzie miał zastosowanie do składników majątku przyjętych do używania po dniu 31 grudnia 2017 r.

Podstawa prawna:

Art. 1 pkt 10, art. 2 pkt 21 oraz art. 11 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2175)

Red.