03.08.2017

W przyszłym tygodniu, tj. 12 sierpnia br., wejdzie w życie ustawa, która rozwiąże istniejący od lat problem dotyczący przedsiębiorców, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którzy kupują bilety u zagranicznych przewoźników lotniczych. Ustawa zniesienie istniejący w chwili obecnej obowiązek odprowadzania przez polskie podmioty gospodarcze 10% podatku od przychodów z biletów lotniczych.

Jak jest obecnie?

Przepisy ustaw o podatkach dochodowych (art. 29 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT i art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT), stanowią, że podatek dochodowy z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez nierezydentów – zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej – ustala się w wysokości 10% tych przychodów. Płatnikiem tego podatku są osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i inne jednostki organizacyjne, dokonujące wypłat należności z tytułu przychodów uzyskiwanych przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.

Jednocześnie powyższe regulacje stosuje się z uwzględnieniem standardów przyjętych w umowach międzynarodowych o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska. Dochody zagranicznych przedsiębiorstw żeglugi powietrznej mogą być opodatkowane wyłącznie w tym państwie, w którym znajduje się siedziba faktycznego zarządu przedsiębiorstwa transportowego. Zastosowanie obniżonej stawki podatku albo niepobieranie podatku zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania możliwe jest pod warunkiem, że płatnik posiada aktualny certyfikat potwierdzający rezydencję podatkową zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.

Jeżeli zatem polski płatnik posiada lub uzyska certyfikat rezydencji podatkowej zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z której usług korzysta, a przedsiębiorstwo posiada faktyczne miejsce zarządu w jednym z państw, z którymi Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania (a w praktyce dotyczy to zdecydowanej większości zagranicznych przewoźników lotniczych, których bilety lotnicze są dostępne na rynku polskim), to wówczas płatnik ten – co do zasady – nie jest zobowiązany do poboru podatku dochodowego od kwot przekazywanych na rzecz takiego przedsiębiorstwa zagranicznego za zakupione w nim usługi przewozowe. Niemniej jednak na takim płatniku ciąży obowiązek złożenia do właściwego urzędu skarbowego stosownych informacji i deklaracji.

W razie natomiast nieposiadania certyfikatu rezydencji polski nabywca biletu powinien, co do zasady, wpłacić 10% podatek u źródła. Wątpliwości dotyczą sposobu jego potrącenia. Jak wyjaśnia projektodawca, żaden przewoźnik nie zgodzi się na rezygnację z 10% ceny (tym bardziej jest to niemożliwe przy zakupie biletu przez Internet). W efekcie polski nabywca powinien zapłacić pełną cenę za bilet do przewoźnika i dodatkowo 10% podatku od przychodów uzyskanych przez zagraniczne linie lotnicze (co powoduje zakup za każdym razem droższego biletu).

Podatek u źródła po zmianach

Zgodnie z nowym brzmieniem przepisów, art. 29 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT i art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu przychodów uzyskanych na terytorium Polski przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera.

Zatem, jak wynika z powyższego, podatek u źródła od przychodów z biletów lotniczych nie będzie pobierany. Zdaniem ustawodawcy, brak jest bowiem praktycznych możliwości, aby polskie podmioty (a w szczególności małe i średnie przedsiębiorstwa bądź osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą) miały możliwość wyegzekwowania certyfikatów rezydencji od zagranicznych przewoźników, a tym bardziej miały możliwość poboru podatku od ceny, która powinna zostać uregulowana na rzecz przewoźnika (za bilet). Podatku będzie pobierany wyłącznie od przewozów nierozkładowych, gdzie jest możliwość negocjacji ceny i dochodzi do bezpośredniej interakcji między przewoźnikiem lotniczym a klientem (klient ma możliwość negocjowania umowy, poboru podatku bądź wyegzekwowania certyfikatu rezydencji).

Janina Orzechowska