Podatek u źródła na nowych zasadach od 2019 r.

Z dniem 1 stycznia 2018 roku ustawodawca wprowadził na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zmiany, których część z pewnością można uznać za rewolucyjne. Ustawodawca nie zwolnił jednak tempa i przez cały 2018 rok przygotowywał kolejne nowelizacje przepisów. Znaczna część z nich weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 roku. 

Jedną z bardziej istotnych zmian, która jak czytamy w uzasadnieniu do ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa i innych ustaw, przyczyni się do uzyskania wpływów do budżetu państwa w danym roku podatkowym w kwocie 700 mln złotych jest zmiana w zakresie rozliczania podatku u źródła.

Do końca 2018 roku korzystanie ze zwolnienia w poborze podatku u źródła, pobranie podatku według niższej stawki możliwe było już na etapie wypłaty należności. Organy podatkowe informację o skorzystaniu z powyższych preferencji uzyskiwały dopiero po złożeniu przez płatnika informacji rocznej o dokonanych na rzecz kontrahentów płatnościach.

W uzasadnieniu do wprowadzanych zmian podkreśla się, iż „analiza dotychczasowej praktyki, w tym wyniki przeprowadzonych kontroli, wskazują na potrzebę dokonania korekty podejścia w tym obszarze. Polegać ona będzie na wprowadzeniu w pewnym zakresie, w miejsce ulgi stosowanej już w momencie wypłaty przez płatnika, obowiązku poboru podatku przez płatnika, połączonego z procedurą dokonania zwrotu podatku (ang. tax refund). Zwrot następować będzie po przeprowadzeniu odpowiedniej weryfikacji prawa do preferencyjnego opodatkowania podatkiem u źródła należności”.

Nowa procedura podatkowa powyżej 2 mln złotych

Nowy model rozliczania podatku u źródła będzie miał zastosowanie w przypadku gdy kwota dokonywanych przez płatnika na rzecz podatnika wypłat, przekroczy w danym roku podatkowym 2 miliony złotych. Do wysokości kwoty 2 miliony złotych obowiązywać będą dotychczasowe zasady płatności (poboru) podatku u źródła.

Płatnik, który przekroczy wspomnianą kwotę, co do zasady, zobowiązany będzie do obliczenia, pobrania i wpłaty do właściwego organu podatku stosując stawki przewidzianej w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (20 proc. lub 19 proc.). Innymi słowy, płatnik nie będzie mógł skorzystać z preferencji wynikających z przepisów ustaw dochodowych, jak i preferencji wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zamiast tego wpłaci podatek od nadwyżki przekraczającej 2 mln złotych a następnie wystąpi o zwrot podatku do organu podatkowego. Z wnioskiem o zwrot wpłaconego podatku może wystąpić płatnik, podatnik lub jego pełnomocnik. Zależeć to będzie od tego, kto poniósł ekonomiczny ciężar podatku. Jeżeli płatnik z własnych środków wpłacił podatek wówczas to on ma prawo wystąpić do organu o zwrot, jeśli natomiast kwota podatku została pokryta przez podatnika wówczas to podatnik lub jego pełnomocnik mogą wystąpić do organu z wnioskiem o zwrot. W praktyce trudno jednak wyobrazić sobie kontrahentów zagranicznych występujących do polskich organów podatkowych z wnioskiem o zwrot podatku. Tym bardziej, że na zwrot ten organy mają 6 miesięcy.

Sama procedura złożenia wniosku i zwrotu podatku będzie skomplikowana i długotrwała, gdyż przepisy obligują już na etapie starań o zwrot podatku do złożenia wielu dokumentów, w tym m.in.: certyfikatu rezydencji, oświadczenia podatnika, że ma on statut rzeczywistego odbiorcy świadczenia wraz z uzasadnieniem, umów i faktur, na podstawie których dokonano płatności czy też dokumentów potwierdzających dokonanie rozliczeń. Powyższe wydaje się być sporym wyzwaniem organizacyjnym.

Ważne! Co do zasady, zwrot podatku powinien nastąpić w terminie 6 miesięcy, jednakże gdy okoliczności zwrotu będą budzić wątpliwości organu wówczas organ może przeprowadzić postępowanie wyjaśniające, którego celem będzie weryfikacja zasadności zwrotu (a więc okres ten może być wydłużony bezterminowo).

Zamiast wpłaty podatku – uproszczenia

Ustawodawca przewidział dwa uproszczenia, dzięki którym nawet po przekroczeniu progu 2 milionów złotych możliwe będzie skorzystanie z preferencyjnego opodatkowania podatkiem u źródła.

Pierwsze z uproszczeń, polega na złożeniu przez płatnika organowi podatkowemu oświadczenia podpisanego przez kierownika jednostki, iż posiada on wszystkie wymagane przez przepisy prawa podatkowego dokumenty uprawniające do skorzystania z preferencyjnych zasad opodatkowania. Oświadczenie takie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej i przed jego złożeniem płatnik powinien zweryfikować czy nie występują okoliczności wyłączające możliwość niepobrania podatku, pobrania go według stawki wynikającej z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania czy też zastosowania zwolnienia. Składając bowiem takie oświadczenie, kierownik jednostki oświadcza stan faktyczny. Wadą powyższego rozwiązania jest nie tylko krótki okres ważności oświadczenia - oświadczenie takie ważne jest bowiem tylko dwa miesiące, ale przede wszystkim fakt, że kierownik jednostki oświadcza stan faktyczny, który w znacznym stopniu dotyczy podatnika czyli naszego kontrahenta, na rzecz którego wypłacana jest należność. Odbiorca należności musi być ostatecznym, rzeczywistym odbiorcą wypłaconych na jego rzecz należności (ang. beneficial owner). Z uwagi na szeroki zakres przedmiotowy składanego oświadczenia oraz rygor odpowiedzialności wydaje się, że powyższe odstępstwo od wpłaty podatku nie będzie cieszyło się dużą popularnością.

Rozszerzenie definicji rzeczywistego odbiorcy należności

Płatnik, wypłacający należność na rzecz kontrahenta winien zweryfikować jego status jako rzeczywistego odbiorcy należności. Od 1 stycznia 2019 roku weryfikacja statusu beneficial owner jest konieczna również dla otrzymania zwrotu podatku lub potwierdzenia prawa do jego niepobierania. W definicji rzeczywistego właściciela obowiązującej na gruncie obu ustaw o podatkach dochodowych od początku bieżącego roku uściślono następujące przesłanki, tj. prowadzenie rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju swojej siedziby, ponoszenie ryzyka ekonomicznego związanego ze stratą lub utratą wartości danej należności czy wreszcie możliwość samodzielnego decydowania o przeznaczeniu otrzymanej należności.

Drugie z obowiązujących od nowego roku uproszczeń, dotyczy jedynie możliwości skorzystania ze zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 3 i art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tym przypadku podatnik lub płatnik mają możliwość wystąpienia do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie tzw. opinii o stosowaniu zwolnienia. Jeśli organ przychyli się do wniosku i wyda opinię wówczas taki dokument będzie ważny przez 36 miesięcy. Warto jednak podkreślić, że przepisy przewidują szereg przypadków, w których organ będzie mógł odmówić wydania opinii.

Okres przejściowy

Z dniem 1 stycznia 2019 r. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub odroczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Rozporządzeniem tym wydłużono do dnia 1 lipca 2019 r. wejście w życie przepisów dotyczących nowego modelu poboru podatku u źródła dla niektórych płatności powyżej 2 mln złotych. Przepisy stosuje się, o ile spełnione zostaną warunki do zastosowania niższej stawki, zwolnienia lub niepobrania podatku u źródła wynikające bądź to z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania bądź przepisów szczególnych. W tym miejscu należy podkreślić, iż obowiązek weryfikacji kontrahenta zagranicznego, na rzecz którego dokonywana jest płatność, jak również nowa definicja rzeczywistego odbiorcy należności to zmiany, które obowiązują od dnia 1 stycznia 2019 r. Ustawodawca widocznie uznał, że w niniejszym zakresie jesteśmy gotowi na zmiany.

Ocena nowych rozwiązań

Przedstawione zmiany, które przewidują, że po przekroczeniu 2 mln złotych, polski rezydent będzie zobowiązany pobrać i wpłacić podatek według stawek przewidzianych w polskich przepisach (zasadniczo 20 proc. lub 19 proc.), z pominięciem zapisów umów o unikaniu podwójnego, należy ocenić negatywnie. Duże wątpliwości budzi także czas oczekiwania na zwrot wpłaconej wcześniej daniny, tj. 6 miesięcy z możliwością wydłużenia terminu w razie powzięcia przez organ wątpliwości co do zasadności zwrotu czy wreszcie sama procedura odzyskania wpłaconego podatku przez podatnika zagranicznego. Konsekwencje nowych zasad poboru tej daniny odczują niestety polskie firmy wypłacające należności na rzecz zagranicznych kontrahentów.

Anna Karczewska, ADN Podatki

 

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...