PIT za 2016 r. Rozliczenie osoby samotnie wychowującej dzieci

W wyniku wniosku wyrażonego w zeznaniu, osoba samotnie wychowująca dzieci określa podatek w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy swoich dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej.

Osoba wychowująca dziecko sama będąca:

• opiekunem prawnym dziecka lub
• jednym z rodziców (biologicznym lub przysposabiającym)

- która jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której sąd orzekł separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności ma możliwość rozliczenia się w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących.

Ten preferencyjny sposób rozliczenia możliwy jest po spełnieniu niżej wymienionych warunków.

Warunki uprawniające do rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko

Rozliczenie roczne, jako zeznanie osoby samotnie wychowującej dziecko, może być złożone przez podatnika, który:
1. w roku podatkowym samotnie wychowywał dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek lub dodatek pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 (według skali podatkowej) lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wykazywanych w PIT-38) w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (kwoty 3.089 zł), z wyjątkiem renty rodzinnej;

2. podlegał w roku podatkowym, za który dokonuje rozliczenia:

1. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. był rezydentem polskim lub
2. miał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, osiągnął podlegające opodatkowaniu na terytorium Polski przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym i udokumentował certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych;

3. w roku podatkowym nie był on (ani jego dziecko/dzieci) opodatkowany:

1. jednolitą 19% stawką podatku – tzw. podatkiem liniowym,