PIT. Służbowy telefon komórkowy a przychód pracownika

Często zdarza się, że pracodawcy przekazują swoim pracownikom telefony komórkowe. Komórki zazwyczaj mają pomagać w wykonywanej pracy. Czasem jednak pracownicy mogą korzystać z nich również w celach prywatnych. Czy pracownik musi w takiej sytuacji zapłacić podatek? Zobaczmy.

W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT) opodatkowaniu podatkiem dochodowym co do zasady podlegają wszelkiego rodzaju dochody. Źródłem przychodu jest również stosunek pracy. Stosownie bowiem do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przychody ze stosunku pracy

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 12 ust. 1 wskazuje, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Warto podkreślić, że użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Potwierdza to m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 lipca 2011 r., nr IPPB2/415-448/11-2/MK.

Wartość nieodpłatnych świadczeń

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2–2b. We wspomnianej wyżej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnił, że wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń ustala się – jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu. Organ podatkowy zwrócił uwagę, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych termin „nieodpłatne świadczenie” obejmuje swym zakresem wszelkie zjawiska i zdarzenia, których konsekwencją jest nieodpłatne przysporzenie w majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy. Nieodpłatnym świadczeniem będzie więc przesunięcie majątkowe stanowiące przysporzenie po stronie przyjmującego świadczenie pracownika, kosztem majątku pracodawcy.

Przeanalizujmy teraz wspomnianą interpretację.

Służbowe komórki i limity rozmów

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynikało, że wnioskodawca, będący pracodawcą, ustalił kwotowe limity na rozmowy wykonywane przez pracowników z komórkowych telefonów służbowych oraz limity na połączenia internetowe w kwotach uzależnionych od stanowiska pracownika oraz powierzonych pracownikowi obowiązków służbowych. Powyżej limitów rozmowy oraz połączenia internetowe były traktowane jako rozmowy i połączenia prywatne. W takiej sytuacji użytkownik pokrywał kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy sumą wartości rachunków miesięcznych netto a przyznanym limitem kwartalnym, powiększoną o VAT dla obliczonej różnicy. Zasady dotyczące korzystania ze służbowych telefonów komórkowych oraz ustalonych limitów rozmów służbowych i sposób ich rozliczania zostały zapisane w regulaminie.

Co oczywiste, gdy telefon i internet wykorzystywane są jako narzędzie pracy (służy tylko celom służbowym), wydatki ponoszone przez pracodawcę związane z ich udostępnieniem i eksploatacją nie stanowią przychodu pracownika z tytułu nieodpłatnych świadczeń. Inaczej będzie w przypadku wykorzystywania telefonu służbowego do celów prywatnych.

Istotne znaczenie w tym przypadku ma to, czy pracownicy pokrywają koszty rozmów przekraczające limity z własnej kieszeni. Jeśli tak, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie powstaje. Jeśli nie, wartość rozmów odbywanych w celach prywatnych należy potraktować jako przychód ze stosunku pracy i opodatkować.

Jak potwierdził bowiem Dyrektor Izby Skarbowej, w przypadku udostępnienia telefonów komórkowych i przyznania w związku z tym limitów do wykorzystania na rozmowy służbowe oraz ustalenia limitów na połączenia internetowe nie sposób uznać, że pracownicy uzyskują przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Zwróćmy uwagę, że pracownicy ci uzyskiwaliby nieodpłatne świadczenia, które podlegałyby opodatkowaniu łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia w sytuacji, gdyby korzystali z telefonów i internetu dla celów prywatnych, natomiast wnioskodawca ponosiłby koszty takiego korzystania w całości lub w części.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w przypadku gdy pracownik pokrywa na rzecz spółki koszt rozmów i połączeń ponad ustalony limit, które są traktowane jako prywatne, to nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Krzysztof Koślicki

 

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...