Pełnomocnik w postępowaniu podatkowym

Pod pojęciem „pełnomocnictwa dołączonego do akt” sprawy podatkowej, o którym mowa w art. 137 § 3 Ordynacji podatkowej należy rozumieć jakikolwiek zwerbalizowany akt woli działania mocodawcy oraz zamanifestowania tej woli działania przez pełnomocnika w uprzednio wszczętym postępowaniu podatkowym. Udzielone pełnomocnictwo dla jego skuteczności prawnej, nie musi stanowić zwerbalizowanego aktu woli w postaci jednego (odrębnego) dokumentu - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Domańska, po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 lutego 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1546/11 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 października 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r.:

1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Łodzi,
2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi na rzecz A. K. kwotę 4.367 (słownie: cztery tysiące trzysta sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej jako: "WSA") w sprawie o sygn. akt I SA/Łd 1546/11, oddalił skargę A. K. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (dalej: "Dyrektor IS") z dnia 31 października 2011 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. Podstawą prawną powyższego orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., dalej: "p.p.s.a.").

Z uzasadnienia wyroku WSA wynika, że w dniu 23 grudnia 2002 r., skarżący nabył nieruchomość o pow. 1.721 m2, położoną w L. przy ul. [...] za kwotę 20.000 zł. W dniu 2 lutego 2005 r. Skarżący sprzedał tę działkę o powierzchni gruntu 14 arów 52 m2 za kwotę 200.000 zł.

Decyzją z dnia 27 lipca 2011 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego L. (dalej: "Naczelnik US") określił Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że na podstawie analiz umów kupna - sprzedaży nieruchomości oraz udziałów w nieruchomościach ustalono, że w okresie 2002 - 2010 Skarżący dokonał 42 transakcji zakupu lub sprzedaży nieruchomości, ewentualnie udziału w tych nieruchomościach. Z powyższego organ wywiódł, że Skarżący we wskazanym wyżej okresie prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, za czym przemawia również powtarzalność (cykliczność) działań Skarżącego na rynku nieruchomości, co potwierdza stały zawodowy ich charakter. Ponadto organ ustalił również, że Skarżący osiągał przychód z wynajmu lokali mieszkalnych i użytkowych usytuowanych w L., przy ul. [...] i ul. [...], a także urządzeń technicznych i mebli biurowych do dnia 31 października 2005 r. Zarządzaniem tych nieruchomości zajmowała się spółka z o.o. "K." w L., w której Skarżący pełnił funkcję prezesa zarządu.

Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego od powyższej decyzji Dyrektor IS utrzymał w mocy decyzję Naczelnika US. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał w pierwszej kolejności, że dokument ustanawiający pełnomocnika winien być przedłożony do akt sprawy, w której następuje umocowanie danego pełnomocnika. W niniejszej sprawie załączenie pełnomocnictwa ogólnego do akt kontroli podatkowej nie stanowi na podstawie art. 137 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "o.p.") zgłoszenia pełnomocnika do udziału w postępowaniu podatkowym, jeżeli zostanie ono następnie wszczęte w stosunku do kontrolowanego uprzednio podatnika, bowiem, zdaniem organu, postępowanie kontrolne i postępowanie podatkowe to dwa różne, odrębnie umocowane postępowania prawne, których nie można utożsamiać, pomimo iż dotyczyć mogą tych samych zobowiązań podatkowych. Następnie Dyrektor IS stwierdził, że Naczelnik US poinformował Skarżącego w zakresie przepisów dotyczących wszczynania postępowań podatkowych oraz udzielania pełnomocnictwa i obowiązku złożenia do akt danej sprawy dokumentu stwierdzającego ustanowienie takiego pełnomocnictwa wraz z opłatą skarbową. W związku z tym Dyrektor IS stwierdził, że organy podatkowe zasadnie przyjęły w niniejszej sprawie, że Skarżący działał osobiście bez pełnomocnika.

Następnie Dyrektor IS podniósł, że w odniesieniu do przepisów prawa materialnego istotę problemu w niniejszej sprawie stanowi zasadność zakwalifikowania Skarżącego do kręgu podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Organ wskazał, że po uzyskaniu informacji od poszczególnych Wydziałów Urzędu Miasta w L. odnośnie przeznaczenia jej na budowę domu rodzinnego twierdzenia Skarżącego nie potwierdziły się, co podważyło ich wiarygodność a także prawdziwość argumentacji dotyczącej przeznaczenia wspomnianej nieruchomości. Ponadto odnosząc się do twierdzeń Skarżącego o zamiarze przeznaczenia uzyskanego przychodu ze zbycia nieruchomości na cele mieszkaniowe, Dyrektor IS wskazał, że sprzedaż spornej nieruchomości rodziła obowiązki (złożenie deklaracji PIT-23), których Skarżący nie dopełnił, tym samym nie zakwalifikował tej nieruchomości do źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.

Dyrektor IS podniósł, że z przeprowadzonego postępowania podatkowego jednoznacznie wynika, iż działania Skarżącego związane z obrotem nieruchomościami i ich zarządzaniem wypełniają dyspozycję definicji działalności gospodarczej, bowiem dokonując tak wielu transakcji zakupu/sprzedaży nieruchomości, jak również wynajmu tych nieruchomości Skarżący stał się profesjonalistą w tym zakresie działającym w celach zarobkowych.

Końcowo, organ, odnosząc się do kwestii wynajmu nieruchomości oraz ruchomości wskazał, że przychody osiągnięte przez Skarżącego w 2005 r. z wynajmu wspomnianych wyżej nieruchomości i ruchomości stanowią przychody z działalności gospodarczej nie są zaś najmem wykonywanym prywatnie.

W skardze do WSA Skarżący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie:

1) art. 136 i art. 145 § 2 o.p. - w zakresie dotyczącym pełnomocnika, a także zasad ogólnych ordynacji podatkowej sprecyzowanych w art. 1...