Parkowanie pojazdu pod domem wyklucza pełne odliczenie VAT

Samo parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania, co do zasady, pozwala na potencjalne wykorzystanie samochodu do celów prywatnych. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych. W żaden sposób nie zmienia tego wprowadzony regulamin, w którym został określony sposób używania analizowanego we wniosku samochodu, mający na celu wykluczenie użycia tego pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - tak uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej.

Na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej podatnik wykorzystuje samochód osobowy, który jest środkiem trwałym w jego firmie. Samochód osobowy wykorzystywany jest wyłącznie do prowadzenia działalności. Samochód ten został zgłoszony przez formularz VAT-26 do Urzędu Skarbowego w ciągu 7 dniu od daty poniesienia pierwszego wydatku oraz prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdów do celów PIT i VAT. Wszystkie poniesione koszty związane z samochodem osobowym używanym do działalności rozlicza Pan w całości w kosztach uzyskania przychodów.

Wszystkie koszty eksploatacyjne (paliwo, naprawy, serwis, części samochodowe, przegląd samochodu, myjnia) podatnik zalicza w całości w kosztach uzyskania przychodu oraz odlicza w całości kwoty VAT za te zakupy.

Przedsiębiorca wprowadził regulamin, w którym został określony sposób używania ww. samochodu wykluczający użycie tego pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ponadto, prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Dzięki tej ewidencji można jasno określić przejechane kilometry, które dotyczyły załatwiania spraw w wykonywanej działalności gospodarczej.

Samochód parkowany jest w godzinach pracy pod budynkiem inwestycji, budynkami w których podatnik wykonuje działalność usługową, a także pod siedzibą firmy (siedziba firmy jest miejscem zamieszkania przedsiębiorcy). Samochód po godzinach pracy pod siedzibą firmy, a także pod miejscami zamieszkania.

Przedsiębiorca chciał wiedzieć, czy można odliczyć całość kwoty VAT za zakupy dotyczące eksploatowania samochodu osobowego wykorzystywanego tylko do działalności gospodarczej (paliwo, serwis, naprawa, części samochodowe, przegląd samochodu), czy jest jakiś limit, który wyznacza ewidencja przebiegu pojazdu (gdzie ilość przejechanych kilometrów przeliczana jest przez odpowiednią stawkę) i czy ta wyliczona wartość ma być odpowiednikiem do odliczenia kwoty VAT. Jego zdaniem, można odliczyć VAT od wszystkich ww. kosztów eksploatacyjnych, ponieważ samochód wykorzystywany jest tylko do działalności gospodarczej. Nie ma limitu na odliczanie VAT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia przez wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Okolicznościami potwierdzającymi obiektywnie brak możliwości użytku prywatnego może być przykładowo:

• obowiązek zostawiania po godzinach pracy na parkingach przedsiębiorstwa pojazdów używanych przez pracowników, bez możliwości ich pobrania poza tymi godzinami, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie działalność przedsiębiorstwa,
• nadzór nad używaniem pojazdów w trakcie wykonywania obowiązków służbowych, przykładowo za pomocą GPS,
• w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest odprzedaż tych pojazdów - brak rejestracji tych pojazdów, uniemożliwiający ich poruszanie się po drogach, a w przypadku ich rejestracji - brak możliwości użycia tych pojazdów na cele prywatne; nie mogą to być zatem np. samochody demonstracyjne używane przez pracownika dealera do dojazdów do pracy,
• w przypadku nabywania pojazdów przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest wynajem tych pojazdów - określenie reguł wykluczających użytek prywatny,
• używanie (w przypadku pojazdów tzw. lotniskowych) przez służby lotniska pojazdów do przemieszczania się po płycie lotniska, bez możliwości opuszczania przez te pojazdy terenu lotniska.

W opisanej sprawie istotne są przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego z faktur dotyczących wydatków związanych z samochodem osobowym oraz wydatków związanych z jego eksploatacją w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić wyeliminowanie użytku prywatnego używanego pojazdu samochodowego dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności i sposobu używania dla jej celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdu muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Nie można uznać wykorzystywania pojazdu wyłącznie do celów działalności gospodarczej gdy np. zostaną ustalone zasady używania pojazdów, jednakże nie istnieją żadne zabezpieczenia gwarantujące ich przestrzeganie; przykładowo istnieje zakaz używania przez pracowników pojazdów do celów prywatnych, jednakże nikt nie weryfikuje czy zakaz ten jest respektowany.

Biorąc pod uwagę powyższe, w odniesieniu do opisanego we wniosku samochodu, nie są spełnione przesłanki do uznania, że jest on wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej i tym samym podatnik nie ma prawa do odliczenia całości podatku naliczonego od wydatków z nim związanych.

Opisany sposób wykorzystania pojazdu samochodowego i wprowadzony jego nadzór kontrolny, określony w regulaminie, nie jest wystarczający aby przyjąć, że samochód ten jest wykorzystywany wyłącznie działalności gospodarczej. Należy zauważyć, że samo parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania, co do zasady, pozwala na potencjalne wykorzystanie samochodu do celów prywatnych. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych. W żaden sposób nie zmienia tego wprowadzony regulamin, w którym został określony sposób używania analizowanego we wniosku samochodu, mający na celu wykluczenie użycia tego pojazdu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Procedury wprowadzone przez podatnika mogą co prawda zniechęcać do używania samochodu służbowego do celów prywatnych natomiast nie są w stanie w rzeczywiści wyeliminować takiego wykorzystania samochodu dla celów prywatnych z uwagi na jego dostępność w miejscu zamieszkania. Mimo, że prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu, nadzór to jednak parkowanie samochodu służbowego w miejscach oddalonych od inwestycji, które podatnik prowadzi powoduje bezpośrednią dostępność samochodu na jego potrzeby prywatne. Użycie samochodu do celów osobistych, uznaje się za wykorzystywanie do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostaje złożenie informacji VAT-26, skoro - jak wyżej stwierdzono - samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik nie będzie miał obowiązku złożenia informacji VAT-26.

Tym samym, przedsiębiorca nie ma prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego dotyczącej wydatków związanych z eksploatacją opisanego samochodu, gdyż samochód ten nie spełnia warunków, o których mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1. Przy czym należy wskazać, że obowiązujące w zakresie podatku od towarów i usług przepisy nie uzależniają prawa do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości od limitu ilościowego przejechanych kilometrów.

W konsekwencji, podatnikowi nie przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków eksploatacyjnych dotyczących samochodu osobowego. Zatem ma on prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wykazanego na fakturach od wydatków związanych z eksploatacją pojazdu. Prawo to będzie przysługiwać z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna z 28 lutego 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.803.2021.3.MB - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - pełna treść interpretacji

Redakcja podatki.biz