Opodatkowanie VAT sprzedaży nakładów inwestycyjnych

Pytanie podatnika: Wnioskodawca poniósł nakłady w obcym środku trwałym stanowiącym nieruchomość zabudowaną obiektem biurowo-magazynowym. Nieruchomość była dzierżawiona na podstawie umowy dzierżawy zawartej na czas nieokreślony, a nakłady poniósł za zgodą właściciela nieruchomości. W umowie przewidziano sposób rozliczenia nakładów tj. w oparciu o wycenę rzeczoznawcy na dzień jej zakończenia (operat szacunkowy). Czy podstawą opodatkowania sprzedaży nakładów inwestycyjnych po zakończeniu umowy dzierżawy stanowić będzie wartość netto określona w operacie szacunkowym?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.), uzupełniony pismem z dnia 8 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży nakładów inwestycyjnych po zakończeniu umowy dzierżawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 marca 2012 r. (data wpływu 14 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy sprzedaży nakładów inwestycyjnych po zakończeniu umowy dzierżawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Pytanie dotyczy umowy dzierżawy, której Wnioskodawca jest stroną - dzierżawcą.

Właścicielem nieruchomości zabudowanej obiektem będącym przedmiotem dzierżawy jest wydzierżawiający Urząd Miasta.

Wnioskodawca poniósł nakłady w obcym środku trwałym stanowiącym nieruchomość zabudowaną obiektem biurowo-magazynowym. Nieruchomość była dzierżawiona na podstawie umowy dzierżawy zawartej na czas nieokreślony, a nakłady poniósł za zgodą właściciela nieruchomości. W umowie przewidziano sposób rozliczenia nakładów tj. w oparciu o wycenę rzeczoznawcy na dzień jej zakończenia (operat szacunkowy).

Nakłady były amortyzowane do chwili przekazania obiektu właścicielowi nieruchomości (protokół zdawczo - odbiorczy). Od nakładów czynione były odliczenia podatku VAT zapłaconego przy ich zakupie.

Umowa dzierżawy została rozwiązana przez wydzierżawiającego za 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia. Wycena sporządzona przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego (operat szacunkowy) dokonana została w cenach netto, co wynika z zapisu w operacie szacunkowym.

Wydzierżawiający - zgodnie z treścią umowy - zobowiązał się do zwrotu dzierżawcy poniesionych nakładów.

W piśmie z dnia 8 marca 2012 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że w umowie dzierżawy z Urzędem Miasta przewidziano zbycie nakładów inwestycyjnych w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez biegłego rzeczoznawcę. Operat szacunkowy został wyceniony w wartości netto, więc wystawiając fakturę Wnioskodawca powinien doliczyć do wartości netto podatek od towarów i usług. Urząd Miasta otrzymując fakturę powinien zapłacić łączną kwotę brutto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podstawą opodatkowania sprzedaży nakładów inwestycyjnych po zakończeniu umowy dzierżawy w świetle opisanego stanu faktycznego, stanowić będzie wartość netto określona w operacie szacunkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy (podatnika), czynność sprzedaży nakładów inwestycyjnych należy traktować jako odpłatne świadczenie usług i podlega ona opodatkowaniu w wysokości 23% stawki podatku VAT.

Przy zwrocie nakładów inwestycyjnych nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jako właściciel, ponieważ przedmiot dzierżawy przez cały czas trwania umowy pozostaje własnością wydzierżawiającego. Czynność przeniesienia poniesionych nakładów inwestycyjnych na właściciela nieruchomości nie jest dostawą towaru, bo nie mieści się w definicji towaru określonej w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towaru i usług. Wobec tego zbycie nakładów inwestycyjnych poniesionych w obcym środku trwałym nie może być uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar, ale z prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towaru i usług przeniesienie za wynagrodzeniem kosztów inwestycji na właściciela nieruchomości należy traktować jako świadczenie usług.

Tak więc odpłatna czynność zbycia nakładów inwestycyjnych jako przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 w/w ustawy.

W przedmiotowej umowie dzierżawy postanowiono, że zbycie nakładów inwestycyjnych przez dzierżawcę dokonane zostanie w oparciu o sporządzoną wycenę - operat szacunkowy i nie sprecyzowano, czy będzie to wartość netto czy brutto. Z operatu szacunkowego wynika, że sporządzony został w wartościach netto, oznacza to, że przy sprzedaży nakładów Wnioskodawca winien do wartości netto z operatu szacunkowego doliczyć podatek VAT w wysokości 23%.