Opłaty licencyjne w kosztach uzyskania przychodów

Pytanie podatnika: Czy Spółka prawidłowo postąpiła zaliczając uiszczane opłaty licencyjne za używanie znaków towarowych do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu zaksięgowania tego kosztu na podstawie otrzymanej faktury, traktując opłatę z tytułu licencji, jako tzw. koszt pośredni zaliczany w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 13 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umów licencyjnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE
W dniu 16 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umów licencyjnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca (dalej również jako: „Spółka”) - jest spółką prawa handlowego, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w szerokim zakresie tj. m.in. w zakresie produkcji kostki brukowej, płyt tarasowych, betonu komórkowego, prefabrykatów dla infrastruktury kanalizacyjnej, drogowej i kolejowej, ale również w zakresie fotowoltaiki, czy sprzedaży kruszyw. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zawierała w 2015 r. i 2016 r. z innymi podmiotami (wyodrębnionymi w tym celu spółkami celowymi specjalizującymi się w zakresie zarządzania prawami własności intelektualnej/przemysłowej z danej branży) umowy licencyjne na korzystanie ze znaków towarowych. Umowa licencyjna obejmuje znaki towarowe tychże podmiotów zarejestrowane zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej jak i w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, w skrócie EUIPO (dawna nazwa: „OHIM”), jak również zgłoszone do ochrony, ale jeszcze formalnie niezarejestrowane (dalej jako „Znaki towarowe”). Zwarte umowy licencyjne przewidują uzyskanie przez licencjobiorcę niewyłącznej i pełnej licencji na korzystanie przez licencjobiorcę ze Znaków Towarów licencjodawcy.

Znaki towarowe są wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jako licencjobiorca uprawniony jest do wykorzystywania Znaków towarowych we wszystkich aspektach działalności gospodarczej prowadzonej przez licencjobiorcę, w szczególności do:

1. oferowania i wprowadzania asortymentu do obrotu, jego importowania lub eksportowania oraz składowania w celu oferowania i wprowadzania do obrotu;
2. umieszczania Znaków Towarowych na materiałach związanych z wprowadzaniem asortymentu do obrotu;
3. posługiwania się Znakami Towarowymi w celu reklamy lub promocji asortymentu lub działalności gospodarczej licencjobiorcy w szczególności w określeniu firmy licencjobiorcy;
4. oznaczania asortymentu Znakami Towarowymi;
5. umieszczania Znaków Towarowych na dokumentach związanych z wprowadzaniem asortymentu do obrotu,
6. w zakresie udzielonego upoważnienia, licencjobiorca ma prawo zezwolić na korzystanie ze Znaków Towarowych spółkom zależnym.

Spółka jako licencjobiorca przyjęła na siebie szereg obowiązków wynikających z umowy licencyjnej/umów licencyjnych. Umowy licencyjne mają charakter umów zobowiązujących. Dopuszczalność zawarcia tego typu umów wynika z powszechnie obowiązków przepisów prawa, a w szczególności z regulacji ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 1410; dalej: „PWP”). Zgodnie bowiem z art. 163 ust. 1 PWP, uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79.

Z kolei, art. 79 PWP stanowi, że do umowy o korzystanie z wynalazku zgłoszonego w Urzędzie Patentowym, na który nie udzielono jeszcze patentu, jak również do umowy o korzystanie z wynalazku niezgłoszonego, a stanowiącego tajemnicę przedsiębiorcy, stosuje się odpowiednio przepisy o umowie licencyjnej, chyba że strony postanowiły inaczej.

Poszczególne umowy licencyjne określają też szczegółowo zasady uiszczania przez licencjobiorcę opłat licencyjnych na rzecz licencjodawców. Z tytułu udzielenia licencji licencjodawca otrzymuje od licencjobiorcy opłatę licencyjną w wysokości ustalonego procenta (%) przychodów licencjobiorcy ze sprzedaży Asortymentu, który będzie wyprodukowany przez licencjobiorcę i sprzedawany pod Znakami towarowymi objętymi daną umową licencyjną w uzgodnionych okresach rozliczeniowych (nie dłuższych niż rok) w oparciu o raport licencjobiorcy ze sprzedaży Asortymentu. Szczegółowo kwestie sprawozdawcze określają poszczególne umowy licencyjne. Opłata licencyjna jest uiszczana i nadal będzie uiszczana przez Wnioskodawcę na podstawie faktur wystawianych przez licencjodawców.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy Spółka prawidłowo postąpiła zaliczając uiszczane opłaty licencyjne za używanie Znaków towarowych do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu zaksięgowania tego kosztu na podstawie otrzymanej faktury, traktując opłatę z tytułu licencji, jako tzw. koszt pośredni zaliczany w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka miała prawo do rozpoznawania opłaty licencyjnej za korzystanie ze Znaków towarowych jako kosztu uzyskania przychodu, tj. do ujęcia tej opłaty jako kosztu podatkowego w miesiącu zaksięgowania tego kosztu na podstawie otrzymanej faktury, traktując opłatę z tytułu licencji, jako tzw. koszt pośredni zaliczany w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia i tym samym opłaty licencyjne nie są objęte rozliczeniem poprzez odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Stosownie do art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z kolei, art. 15 ust. 4e updop, stanowi, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z ogólną definicją kosztu uzyskania przychodu sformułowaną przez ustawodawcę, ...