Odszkodowanie dla byłego pracownika w kosztach uzyskania przychodów

Z uzasadnienia: Wypłacone przez podatnika odszkodowanie na rzecz byłego pracownika z tytułu nieprawidłowego rozwiązania z nim umowy o pracę miało związek z uzyskanym przychodem i jako takie winno stanowić koszt uzyskania przychodów. Prawidłowe wywiązanie się przez pracodawcę z umowy o pracę nie może być traktowane jako wydatek nie będący kosztem podatkowym, tylko z tego powodu, że w dacie wypłaty osoba uprawniona nie była już zatrudniona. Z kolei poniesione przez podatnika koszty procesu, w którym wystąpił on w charakterze strony pozwanej o zapłatę odszkodowania za rozwiązanie umowy o pracę, nie mogą być zaliczone do kategorii kosztów podatkowych.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca),, sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 12 lipca 2012 r. sprawy ze skargi Szkoły A na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie pisemnej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną.

UZASADNIENIE

W dniu "[...]" r. S. w O. (dalej powoływana jako uczelnia, wnioskodawca, skarżąca, strona) złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wypłatą odszkodowania za wypowiedzenie umowy o pracę oraz zwrotu połowy opłaty od pozwu wypłaconego na podstawie zawartej ugody sądowej.

Opisując stan faktyczny strona zaznaczyła, że kwestię zaliczenia do kosztów podatkowych odszkodowania za wypowiedzenie umowy o pracę oraz zwrotu połowy opłaty od pozwu wypłaconego na podstawie zawartej ugody sądowej w sprawie z powództwa byłej pracownicy należącej do władz uczelni, o zapłatę odszkodowania, reguluje art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), dalej powoływana jako u.p.d.o.p. Podkreśliła, że spełnia wszystkie warunki określone w ww. przepisie.

Po pierwsze wydatek został przez nią poniesiony - pokryła ze swoich zasobów majątkowych koszt odszkodowania i zwrotu połowy opłaty od pozwu wypłaconego na podstawie ugody sądowej.

Po drugie wydatek jest definitywny.

Po trzecie pozostaje on w związku z prowadzoną działalności gospodarczą - prowadzone spory prawne są konsekwencją prowadzonej działalności. Wskazała przy tym, że jest zawodową uczelnią niepubliczną utworzoną na podstawie decyzji Ministra Edukacji Narodowej, która działa na podstawie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i jej celem statutowym jest działalność oświatowa. Uczelnia broni prawnie swojego dobrego imienia, aby nie utracić przychodów z działalności gospodarczej. Ataki kierowane na uczelnię mają na celu jej dyskredytację na rynku oświatowym, co może znacznie obniżyć osiągane przez nią przychody. Pomiędzy wydatkami poniesionymi przez stronę na wypłatę odszkodowania istnieje związek spełniający warunek celowości, ponieważ chcąc uniknąć większych kosztów z ewentualnego zasądzenia wyższego odszkodowania jakiego domagał się w pozwie były pracownik, wyższych kosztów procesu w wyniku długo toczących się postępowań sądowych oraz broniąc swojego dobrego imienia prawnie, jest w stanie zabezpieczyć i zachować swoje źródła przychodów podpisując ugodę sądową na kwotę znacznie niższą niż domagał się pracownik oraz uchronić się od niepotrzebnego rozgłosu, który mógłby negatywnie wpłynąć na dochody uczelni.

Po czwarte poniesiony koszt został właściwie udokumentowany - uczelnia zawarła ugodę sądową z powódką przed Sądem Okręgowym w formie pisemnej. Płatności dokonywane są na podstawie prawomocnej ugody sądowej, a powódka oświadczyła, że wypłata kwot z ugody wyczerpuje wszelkie roszczenia wynikające z łączącego strony stosunku pracy.

Skarżąca podniosła, że na podstawie regulacji art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., korzysta ze zwolnienia z opodatkowania swoich dochodów z działalności statutowej. Ponadto od początku roku ponosi stratę podatkową ze swojej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie: czy odszkodowanie oraz zwrot połowy opłaty od pozwu, zapłacone na podstawie ugody sądowej byłej pracownicy, wypłacone w celu zabezpieczenia źródła przychodów będą kosztami uzyskania przychodów w momencie poniesienia?

Zdaniem strony istnieje możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem wykazania ich związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wpływu ich poniesienia na wielkość osiągniętego przychodu.

Wnioskodawca podkreślił, że art. 16 u.p.d.o.p. nie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów odszkodowań wypłacanych byłym pracownikom na podstawie wyroku lub ugody sądowej zawartej przed Sądem Pracy. Pomiędzy wydatkami poniesionymi przez uczelnię na wypłatę odszkodowania istnieje związek spełniający warunek celowości, a więc dążenia do zabezpieczenia źródła przychodu. W momencie zawierania ugody podatnik miał podstawy przypuszczać, że spór sądowy może toczyć się latami, co może znacznie podwyższyć koszty obsługi prawnej, jak również istniało zagrożenie, uszczuplenia majątku strony w momencie wydania niekorzystnego wyroku sądu lub narazić się na rozgłos, który mógłby zaszkodzić interesom uczelni. Poniesienie wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego w roku podatkowym przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu. Zwolnienie pracownika zostało podyktowane racjonalizacją zatrudnienia przez pracodawcę (było to bardziej opłacalne niż jego dalsze zatrudnianie). Wypłacone pracownikowi na mocy ugody zawartej przed sądem odszkodowanie za wypowiedzenie umowy o pracę wykazuje związek z prowadzoną działalnością, a tym samym z przychodami pracodawcy, w efekcie stanowi koszt uzyskania przychodu.

W dniu "[...]" r. Dyrektor Izby Skarbowej, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną, uznając stanowisko podatnika przedstawione we wniosku za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ powołał treść art. 12 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. nr 164, poz. 1365 ze zm.) oraz art. 1 ust. 1 i art. 6 u.p.d.o.p. Wskazując natomiast na brzmienie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. podniósł, że konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Organ zaznaczył również, że ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie p...