Odszkodowanie dla byłego pracownika w kosztach działalności

Pytanie podatnika: W wyniku ugody Wnioskodawca zobowiązał się na poczet całkowitego zaspokojenia roszczeń ze stosunku pracy łączącego strony anulować pracownikowi rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, zmienić tryb rozwiązania umowy o pracę na „za porozumieniem stron” i sprostować świadectwo pracy. Ponadto zobowiązał się wypłacić pracownikowi odszkodowanie w związku z rozwiązaniem umowy o pracę. Czy wypłacone ugodowe pozasądowe odszkodowanie jako kosztem podatkowym?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 30 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 1425/11 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 kwietnia 2014 r. sygn. akt II FSK 1122/12 - stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością „A” przedstawione we wniosku z 1 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania wypłaconego byłemu pracownikowi z tytułu rozwiązania umowy o pracę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania wypłaconego byłemu pracownikowi z tytułu rozwiązania umowy o pracę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

„A” Sp. z o.o. zatrudniała pracownika na stanowisku Inżynier ds. Projektów „A” na podstawie umowy o pracę od dnia 3.07.2006 r. Z dniem 6.09.2010 r. rozwiązano z ww. umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia, wskazując jako powód działanie na szkodę firmy, ujawnianie informacji firmom konkurencyjnym, szpiegostwo na rzecz firm konkurencyjnych. Pracownikowi wydano świadectwo pracy uwzględniające powyższy stan - wskazano w nim, że stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Dnia 20.09.2010 r. „A” Sp. z. o.o. otrzymała od ww. pracownika pismo, w którym wnioskował o sprostowanie świadectwa pracy. Zaznaczył, że w jego przekonaniu umowa powinna być rozwiązana z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia i w związku z tym domagał się sprostowania świadectwa pracy i przesłania go na podany adres.

W odpowiedzi na wniosek Pracownika o sprostowanie świadectwa pracy, 27.09.2010 r. przesłano pismo, w którym poinformowano, że brak jest podstaw faktycznych i prawnych do zmiany treści wydanego świadectwa pracy, gdyż odzwierciedla ono fakt rozwiązania umowy o pracę z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych oraz zawiera wszelkie inne informacje wymagane przez przepisy prawa, w szczególności zaś rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania.

W dniu 24.09.2010 r. „A” Sp. z o.o. otrzymała z Sądu Rejonowego wezwanie do osobistego stawiennictwa w dniu 15.10.2010 r. w charakterze strony w sprawie z powództwa ww. pracownika przeciwko „A” Sp. z o.o. - dotyczącej rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Pracownik wnosił w pozwie o uchylenie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika i zastąpienie tegoż oświadczenia rozwiązaniem umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia. W jego opinii, podane przez pracodawcę powody rozwiązania umowy o pracę były nieprawdziwe i nie znajdowały odzwierciedlenia w rzeczywistości. Pracownik wniósł również o zasądzenie odszkodowania w oparciu o art. 58 Kodeksu Pracy w wysokości wynagrodzenia za okres 3 miesięcy, tj. w kwocie 18.000,00 PLN brutto. „A” Sp. z o.o. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości, poza dowodami z dokumentów wniosła o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka - byłego Prezesa Zarządu „A” Sp. z o.o. Na posiedzeniu jawnym Sądu Rejonowego, które miało miejsce 15.10.2010 r., po tym jak Przewodniczący poddał stronom pod rozwagę możliwość ugodowego zakończenia sporu, strony podjęły negocjacje i zawarły ugodę.

Strona pozwana „A” Sp. z o.o. zobowiązała się na poczet całkowitego zaspokojenia roszczeń ze stosunku pracy łączącego strony anulować powodowi P. rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z dnia 6.09.2010 r., zmienić tryb rozwiązania umowy o pracę na „za porozumieniem stron” z tą samą datą ustania stosunku pracy, sprostować świadectwo pracy powoda z dnia 6.09.2010 r. w punkcie 3 w ten sposób, że w miejsce dotychczasowego zapisu wpisać, iż stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania „za porozumieniem stron” i tak sprostowane świadectwo pracy wydać powodowi w terminie 7 dni od zawarcia ugody, listem poleconym na adres zamieszkania powoda znany stronie pozwanej. Ponadto strona pozwana zobowiązała się wypłacić powodowi kwotę 6.000,00 PLN brutto tytułem odszkodowania w związku z rozwiązaniem umowy o pracę oraz kwotę 2.400,00 PLN brutto tytułem premii gwarantowanej w terminie 10 dni od dnia zawarcia ugody, przelewem na rachunek bankowy powoda znany stronie pozwanej, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia płatności. Pracownik wyraził zgodę na tak sformułowaną ugodę i oświadczył, że jej treść w całości wyczerpuje jego roszczenia ze stosunku pracy łączącego strony, a ponadto zrzekł się wszelkich ewentualnych roszczeń ze stosunku pracy łączącego strony. Na tym zakończono spór między stronami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo zakwalifikowała wypłacone ugodowe pozasądowe odszkodowanie jako koszty Spółki będące kosztami podatkowymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę związane z zawartą ugodą z byłym pracownikiem miały swe uzasadnienie i miały na celu głównie zmniejszenie późniejszych wydatków Spółki związanych z powyższymi sprawami, spełnione są więc przesłanki do zaliczenia powyższych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, w ocenie Spółki, należy podkreślić, że brak w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnego wyłączenia z kosztów odszkodowania pozasądowego wypłaconego pracownikowi.

Poniżej kilka interpretacji w podobnych sprawach. Spółka zdaje sobie sprawę, że są to interpretacje w indywidualnych sprawach i nie mogą być dla Spółki podstawą do stosowania prawa. Spółka przytacza je w celu potwierdzenia, iż stanowisko Spółki jest spójne ze stanowiskiem izb skarbowych, sądów w podobnych, indywidualnych sprawach.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w dniu 8 stycznia 2008 r. w interpretacji indywidualnej (nr ITPB3/423-155/07/AT), uznał stanowisko Spółki za prawidłowe w kwestii zaliczenia do kosztów podatkowych wypłaconego odszkodowania. W uzasadnieniu Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prawodawca zawarł natomiast zamknięty katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Odszkodowania zasądzone na rzecz byłych pracowników z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę oraz odsetki za zwłokę od tych należności nie zostały ujęte w treści wskazanego przepisu.

Zatem wydatek, o którym mowa, jako świadczenie pozostające w ścisłym związku ze stosunkiem pracy jaki łączył pracodawcę z osobą na rzecz której świadczenia dokonano, wyczerpuje znamiona cytowanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów jednostki.

Także Izba Skarbowa w Krakowie na pytanie podatnika, czy „odszkodowanie wypłacone przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów...”, odpowiedziała twierdząco. W decyzji z 17 sierpnia 2004 r. (PD-1/005/2-193/04/WK) wyjaśniła, że odszkodowanie to jest konsekwencją wcześniejszego zatrudnienia pracownika, a przez to wykazuje związek z przychodami spółki.

Spółka zaznacza także, iż generalnie stanowiska sądów administracyjnych są w tych kwestiach podobne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 7 stycznia 2010 r. o sygn. I SA/Ol 768/09 stwierdził, iż: „Skoro zatem Sąd powszechny zasądził od zakładu pracy na rzecz pracownika świadczenie (do którego pracodawca się zobowiązał w umowie o pracę), to stanowi ono koszt uzyskania przychodu w momencie wypłaty. W takim wypadku nie ma znaczenia fakt, że płatność jest dokonywana na rzecz osoby, która nie jest aktualnie zatrudniona”. Wydaje się, iż przez analogię odnieść można powyższe także do sytuacji, gdy odszkodowanie płatne ma być na podstawie ugody zawartej z byłym pracownikiem.

Również Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził w uchwale NSA z 18 czerwca 2007 r. sygn. akt II FPS 8/06, iż: „Może się zdarzyć, że mimo uzasadnionych ekonomicznie, uwzględniających zasady logiki działań, nie dojdzie do powstania lub zwiększenia przychodu. Istotne jest natomiast to, że kosztami będą wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów tak, aby przynosiło ono przychody także w przyszłości. W ramach tej kategorii wydatków mieszczą się niewątpliwie także wydatki, wskutek których podatnik uzyska oszczędności albo uniknie ciężarów większych od rzeczywiście poniesionych”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 31 maja 2011 r. interpretację indywidualną nr ILPB3/423-102/11-2/EK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej tut. Organ stwierdził, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na fakt, iż prawo podatkowe nie posługuje się pojęciem kosztu w kategorii ekonomicznej czy rachunkowej, lecz specyficzną i właściwą tylko sobie kategorią kosztów uzyskania przychodów, podatkowe ujęcie kosztów różni się znacznie od ujęcia ekonomicznego czy rachunkowego. Z tego też względu, wydatek będący kosztem w sensie ekonomicznym, poniesiony przez podatnika w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa nie musi wcale stanowić kosztu w znaczeniu podatkowym i w konsekwencji, nie każdy poniesiony koszt w znaczeniu ekonomicznym jest możliwym do potrącenia kosztem podatkowym. W polskim prawie podatkowym, koncepcja kosztu uzyskania przychodu oparta jest na klauzuli generalnej, określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Gramatyczna wykładnia przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, prowadzi do wniosku, iż aby dany wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów muszą zaistnieć poniższe warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż od 3.07.2006 r. na podstawie umowy o pracę Spółka zatrudniała pracownika na stanowisku Inżynier ds. Projektów. Z dniem 6.09.2010 r. Spółka rozwiązała ww. umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia, wskazując jako powód działanie pracownika na szkodę firmy. Pracownikowi wydano świadectwo pracy uwzględniające powyższy stan - wskazano w nim, że stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Dnia 20.09.2010 r. Spółka otrzymała pismo, w którym pracownik wnioskował o sprostowanie świadectwa pracy. W odpowiedzi na powyższe, Spółka przesłała pismo, w którym poinformowała, że brak jest podstaw faktycznych i prawnych do zmiany treści wydanego świadectwa pracy, gdyż odzwierciedla ono fakt rozwiązania umowy o pracę z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych oraz zawiera wszelkie inne informacje wymagane przez przepisy prawa.

W dniu 24.09.2010 r. Spółka otrzymała z Sądu Rejonowego wezwanie do stawiennictwa w charakterze strony w sprawie z powództwa ww. pracownika przeciwko Spółce - dotyczącej rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Pracownik wnosił w pozwie o uchylenie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika i zastąpienie tegoż oświadczenia roz...

DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU WWW.PODATKI.BIZ JEST BEZPŁATNY
WYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO SERWISU.
UŻYTKOWNICY ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE.

Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego.

REJESTRACJA

dla nowych użytkowników

LOGOWANIE

dla użytkowników podatki.biz

Zapomniałem hasła | Problemy z logowaniem

DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU PODATKI.BIZ?

Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do:

  • ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza)
  • narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach
  • kalkulatorów i baz danych
  • działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania
  • strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji
  • newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą

Czas rejestracji - ok. 1 min

Uwaga

Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem »