Obowiązek wystawienia faktury końcowej

Co do zasady podatnik nie powinien wystawić faktury końcowej w przypadku otrzymania i udokumentowania otrzymanych wcześniej zaliczek obejmujących całą zapłatę za usługę. Obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zabraniają jednak wystawiania faktur końcowych. Jeżeli zatem w przypadku, gdy podatnik wystawi fakturę końcową, gdy uprzednio do tej samej transakcji wystawił faktury zaliczkowe obejmujące 100% należnego wynagrodzenia na poczet świadczonych usług, to w takiej fakturze końcowej powinien zostać „wyzerowany podatek”.

Z wnioskiem o interpretację zwróciła się spółka, która współpracując z klientami zarówno polskimi jak i zagranicznymi oferuje usługi retargetingu cyfrowego w oparciu o tzw. real-time bidding technology w cyfrowych sieciach reklamowych. Co do zasady spółka stosuje metodę płatności polegającą na otrzymaniu wynagrodzenia z dołu za wykonanie usług w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Spółka stosuje także zgodnie z zawartą z kontrahentem umową - co do zasady na czas nieokreślony - metodę zapłaty z góry miesięcznego wynagrodzenia przysługującego spółce na podstawie wystawionej faktury Pro Forma. Otrzymana „z góry” zapłata całości (lub części) wynagrodzenia na podstawie wystawionej faktury Pro Forma skutkuje - i będzie skutkowało - wystawieniem przez spółkę faktury zaliczkowej.

Spółka chciała wiedzieć czy w przypadku otrzymania zapłaty „z góry” całości wynagrodzenia za dany (miesięczny) okres rozliczeniowy, która to zapłata (mogąca obejmować wynagrodzenie za jeden lub więcej miesięcy) została przez spółkę udokumentowana fakturą (fakturami) zaliczkowymi, jest zobowiązana do wystawienia faktury „końcowej”, o której mowa w art. 106f ust. 3 ustawy VAT. W jej opinii - nie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze spółką. W wydanej interpretacji organ wyjaśnił:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów i usług.

Katalog elementów, które powinna zawierać faktura wskazany został w art. 106e ustawy.

Zgodnie z art. 106f ust. 1 ustawy, faktura, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, powinna zawierać:

  1. dane, o których mowa w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
  2. otrzymaną kwotę zapłaty;
  3. kwotę podatku wyliczoną według wzoru:

    KP = ZB x SP/100 + SP

    gdzie:

    KP - oznacza kwotę podatku,
    ZB - oznacza kwotę otrzymanej całości lub części zapłaty,
    SP - oznacza stawkę podatku;
  4. dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, cenę jednostkową netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług bez kwoty podatku, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość zamówienia lub umowy z uwzględnieniem kwoty podatku.

Jeżeli faktura, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje całej zapłaty, w fakturze wystawianej po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi sumę wartości towarów lub usług pomniejsza się o wartość otrzymanych części zapłaty, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących otrzymanie części zapłaty. Faktura, o której mowa w zdaniu pierwszym, powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi (art. 106f ust. 3 ustawy).

Z kolei, w przypadku gdy wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą otrzymanie części zapłaty, a faktury te obejmują łącznie całą zapłatę, ostatnia z tych faktur powinna zawierać również numery poprzednich faktur (art. 106f ust. 4 ustawy).

Zatem z ww. przytoczonych przepisów wynika, że obowiązek wystawiania tzw. faktur końcowych istnieje w przypadkach, gdy faktura lub faktury zaliczkowe nie obejmują całej zapłaty. W przypadku zaś, gdy wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą otrzymanie części zapłaty, a faktury te obejmują łącznie całą zapłatę, ostatnia z tych faktur powinna zawierać również numery poprzednich faktur, a więc dane wymagane dla tzw. faktur końcowych, o których mowa w art. 106f ust. 3 ustawy. A zatem w takich przypadkach ostatnia z faktur zaliczkowych pełni funkcję faktury końcowej.

Na podstawie art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Na mocy art. 106i ust. 2 ustawy jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Powołane przepisy wyraźnie wskazują, że podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy lub wykonano usługę. Jeżeli podatnik otrzyma całość lub część zapłaty przed dokonaniem danej czynności - powinien wystawić fakturę również nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał całość lub część zapłaty.

Należy zauważyć, że faktura Pro Forma nie jest dokumentem księgowym. Jest to dokument wystawiany w obrocie gospodarczym i jego celem może być np. potwierdzenie złożenia oferty czy przyjęcia zamówienia do realizacji. Wyraźne oznaczenie tego dokumentu wyrazami pro forma powoduje, że nie można przypisać mu waloru faktury w rozumieniu przepisów o VAT. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie przewidują bowiem, w celu dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wystawiania dokumentów określanych mianem faktur pro forma.

Jak wynika z art. 106b ust. 1 i ust. 4 ustawy, faktura ma stwierdzać dokonanie sprzedaży czy też otrzymanie całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności.

Faktura Pro Forma przed wykonaniem usługi i przed otrzymaniem jakiejkolwiek zapłaty nie będzie dokumentować żadnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w sytuacji, gdy spółka - jeszcze przed wykonaniem usługi określonej w zawartej umowie i na podstawie wystawionej faktury Pro Forma - otrzyma część lub całość zapłaty, to jest zobowiązany do wystawienia faktury „zaliczkowej”, zgodnie z art. 106f ust. 1 ustawy w zw. z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, nie później niż 15. dnia od miesiąca po miesiącu, w którym otrzyma część lub całość zapłaty (art. 106i ust. 2 ustawy).

Spółka do otrzymanej „z góry” całości lub części zapłaty wynagrodzenia na poczet świadczenia ww. usług wystawia fakturę zaliczkową na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy.

Jeżeli fakturą zaliczkową/fakturami zaliczkowymi spółka udokumentował już całą należność, po wykonaniu usługi nie wystawia się już faktury końcowej. W takim przypadku ostatnią (końcową) fakturą jest faktura dokumentująca ostatnią wpłatę przed wykonaniem usług, przy czym faktura ta powinna zawierać numery faktur wystawianych przed wykonaniem usługi.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że spółka co do zasady nie powinna wystawić faktury końcowej w przypadku otrzymania i udokumentowania otrzymanych wcześniej zaliczek obejmujących całą zapłatę za usługę. Jednocześnie należy zaznaczyć, że obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie zabraniają wystawiania faktur końcowych, które będą dodatkowym dowodem potwierdzającym wyświadczenie usługi i z których wynikać będzie, że należność w całości została uregulowana. Jeżeli zatem w przypadku, gdy spółka wystawi fakturę końcową, gdy uprzednio do tej samej transakcji wystawiła faktury zaliczkowe obejmujące 100% należnego wynagrodzenia na poczet świadczonych usług, to w takiej fakturze końcowej powinien zostać „wyzerowany podatek”.

Interpretacja indywidualna z 28 października 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.476.2020.3.PRM - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - pełna treść interpretacji

Redakcja podatki.biz

Wszystkie artykuły z tego działu »

WASZE KOMENTARZE (0)

Dodaj nowy komentarz

komentarz:
podpis:
 

Drodzy Użytkownicy podatki.biz. Choć czytamy uważnie Wasze komentarze, nie odpowiadamy na pytania w kwestiach szczegółowych. Zadając je, kierujecie je nie do nas, a do innych Użytkowników podatki.biz. Jeżeli chcecie wyjaśnić lub rozwiązać jakiś problem, zachęcamy do skorzystania z naszego forum dyskusyjnego - www.podatki.biz/forum

Zespół podatki.biz

Napisz komentarz...