NSA. Wartość posiłków powyżej diety z PIT

Ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzysta wyłącznie wartość tej części otrzymanych przez pracownika świadczeń na pokrycie kosztów wyżywienia w podróży (bez względu na formę tego świadczenia), która nie przekracza wysokości diety z tytułu podróży służbowej. Rezygnacja przez pracodawcę z wypłacania diety na rzecz zapewnienia bezpłatnego i pełnego wyżywienia nie oznacza, że w takiej sytuacji ww. zwolnienie nie określa limitu dla należności związanych z wyżywieniem pracownika podczas podróży służbowej - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 649/16 w sprawie ze skargi J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 18 listopada 2015 r. nr IPPB4/4511-1093/15-2/JK2 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych:

1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od J. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

1. Wyrokiem z dnia 7 marca 2017 r. o sygn. III SA/Wa 649/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: skarżąca) na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów (dalej: organ lub Dyrektor IS) z dnia 18 listopada 2015 r. o nr IPPB4/4511-1093/15-2/JK2 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny (podobnie, jak inne cytowane w uzasadnieniu orzeczenia) na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2.1. Skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA w Warszawie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła skarżąca (reprezentowana przez pełnomocnika - doradcę podatkowego), która zaskarżyła ten wyrok w całości. Sformułowała także wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie, a także o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego. Równocześnie zrzekła się przeprowadzenia rozprawy. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

(I) prawa materialnego, tj. art. 12, art. 13 w związku z art. 11 oraz art. 31, art. 32, art. 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f. poprzez błędną wykładnię; (2) art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f. poprzez niewłaściwe zastosowanie;

(II) przepisów postępowania, tj. art. 151 p.p.s.a., art. 146 § 1 p.p.s.a., art. 141 § 4 poprzez oddalenie skargi strony skarżącej i nieuchylenie zaskarżonej indywidualnej interpretacji pomimo, że interpretacja została wydana z naruszeniem regulacji art. 14b i art. 14c, art. 120 oraz art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.; dalej: o.p.) poprzez błędne zastosowanie art. 14b i art. 14c § 1 o.p., co z kolei spowodowało uchybienie zasadom prowadzenia postępowania ukonstytuowanym w art. 120 i art. 121 § 1 o.p.

3.2. Organ w odpowiedzi na skargę kasacyjną wniósł o jej oddalenie, a także o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego. W przewidzianym terminie ustawowym nie zażądano przeprowadzenia rozprawy.

4. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

4.1. Skarga kasacyjna nie zawiera uzasadnionych zarzutów i z tego względu podlega oddaleniu. Będące sednem rozpatrywanej sprawy kwestie były już przedmiotem rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w sprawach zakończonych wyrokami: z dnia 19 lipca 2017 r., II FSK 1678/15; z dnia 9 maja 2017 r., II FSK 945/15; z dnia 22 lutego 2017 r., II FSK 276/15; z dnia 19 października 2016 r., II FSK 1513/16; z dnia 5 kwietnia 2016 r., II FSK 416/14. Naczelny Sąd Administracyjny w obecnym składzie podziela zaprezentowaną w przywołanych wyrokach argumentację, natomiast w rozpatrywanej sprawie wykorzystana została argumentacja zawarta w wyroku o sygn. II FSK 1678/15.

Wymaga również zaakcentowania, że stosownie do art. 193 zdanie drugie p.p.s.a., w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 sierpnia 2015 r., uzasadnienie wyroku oddalającego skargę kasacyjną zawiera ocenę zarzutów skargi kasacyjnej. Z uwagi na datę ...