NSA. VAT od aportu znaku towarowego otrzymanego w darowiźnie

Choć wniesienie aportu do spółki jawnej ma charakter odpłatnego świadczenia usług, bowiem dokonujący tej czynności otrzymuje w zamian wymierną korzyść majątkową w postaci ogółu praw i obowiązków wspólnika w tejże spółce, to samo stwierdzenie, że dana czynność stanowi odpłatne świadczenie usług nie jest wystarczającą przesłanką skutkującą opodatkowaniem tej czynności podatkiem od towarów i usług. Dla wystąpienia opodatkowania przy wniesieniu aportu konieczne jest dodatkowo stwierdzenie dokonania tej czynności przez podatnika VAT i to działającego w takim charakterze przy tej czynności - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

We wniosku o interpretację indywidualną podatnik wyjaśnił, że zamierza wnieść aportem do spółki jawnej prawo ochronne do zarejestrowanego znaku słowno-graficznego, które otrzymał od rodziców tytułem darowizny do majątku osobistego. Zaznaczył przy tym, że nie jest podatnikiem podatku VAT i nie prowadzi działalności gospodarczej. Znak będzie wykorzystywany przez spółkę jawną, w której będzie jednym ze wspólników, do celów prowadzonej przez nią pozarolniczej działalności gospodarczej. Podatnik chciał wiedzieć czy wniesienie do spółki jawnej, z majątku osobistego, wkładu niepieniężnego w postaci posiadanego udziału w prawie ochronnym na znak towarowy jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jego zdaniem - nie.

Zdaniem jednak organu podatkowego znak towarowy mieści się w kategorii wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zaś wniesienie aportu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako świadczenie usług. Ponadto czynność ta ma charakter odpłatny, gdyż wnoszący aport uzyskuje w zamian korzyść w postaci określonych praw związanych z uczestnictwem w spółce, a zwłaszcza prawo do udziału w zysku. Według organu wniesienie aportu zostało dokonane przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 cyt. ustawy, o czym przesądza charakter znaku towarowego i korzyści wynikające z faktu bycia jego właścicielem, które wykluczają, aby mógł być on wykorzystywany na cele osobiste i niemożliwym jest skuteczne realizowanie praw z niego wynikających w sferze życia prywatnego, w oderwaniu od działalności gospodarczej. Jakkolwiek możliwe jest samo posiadanie praw do znaku towarowego i niekorzystanie z nich, to jednak w przypadku, kiedy dochodzi do realizacji uprawnień z nich wynikających, zawsze jest to cel zarobkowy, a nie osobisty.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, a następnie do Naczelnego Sądu Administracyjnego....