NSA. Sprzedaż nieruchomości niewprowadzonej do ewidencji a źródło przychodu

W przypadku sprzedaży lokali mieszkalnych nie ujętych w ewidencji środków trwałych, a wykorzystywanych w działalności gospodarczej – przez ich wynajmowanie - uzyskany przychód nie może być zaliczony do źródła przychodów z działalności gospodarczej, lecz powinien zostać zaliczony do źródła przychodów z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT - Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 7 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1262/14 w sprawie ze skargi R.J. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 12 sierpnia 2014 r. nr ILPB2/415-595/14-2/TR w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych:

1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz R. J. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

1. Wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r., I SA/Po 1262/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną przez R. J.(zwanego dalej skarżącym) interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 12 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd I instancji wynika, że we wniosku o wydanie interpretacji skarżący wskazał, iż posiada udział w prawie własności nieruchomości gruntowej. Nieruchomość ta została zabudowana budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z częścią usługową, którego budowę zakończono w 2002 r. Przed wybudowaniem budynku (w dniu 2 listopada 2000 r.) współwłaściciele nieruchomości zawarli umowę o sposobie zarządu nieruchomością, sposobie przyszłego użytkowania budynku i podziale nieruchomości do wyłącznego korzystania i pobierania pożytku.

Na podstawie postanowień powyższej umowy skarżący wykorzystywał część budynku w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej, wynajmując przypisane mu lokale mieszkalne. Jego działalność gospodarcza nie obejmowała budowy i sprzedaży lokali mieszkalnych. Przychód z najmu skarżący kwalifikował do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Aktem notarialnym z dnia 26 czerwca 2013 r. nastąpiło zniesienie współwłasności nieruchomości, w wyniku czego skarżący uzyskał m.in. na wyłączną własność 32 lokale mieszkalne, które wcześniej wykorzystywał na cele najmu. Lokale nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Z tytułu dokonanego zniesienia współwłasności nieruchomości współwłaściciele nie dokonali między sobą żadnych spłat ani dopłat. Jak bowiem wynika z treści aktu notarialnego, wartość praw nabywanych przez poszczególnych współwłaścicieli w wyniku zniesienia współwłasności była równa wartości przysługujących im dotychczas udziałów. Skarżący we wniosku wskazał, że planuje sprzedać jeden lub większą liczbę opisanych powyżej lokali mieszkalnych.

Na tle tak przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego skarżący zapytał:

1. Czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie zaliczany do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - dalej: u.p.d.o.f.) – "odpłatne zbycie"?
2. W konsekwencji, czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie objęty wyłączeniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na czas, jaki upłynął od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie/wybudowanie?

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie skarżący wskazał, że przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie zaliczany do źródła przychodów z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Ponieważ lokale mieszkalne nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych, nie znajdzie w omawianym wypadku zastosowania przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.

W odniesieniu do drugiego pytania wskazał, że przychód uzyskany ze sprzedaży lokali mieszkalnych będzie objęty wyłączeniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na czas, jaki upłynął od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie/wybudowanie. Wyodrębnienie samodzielnych lokali mieszkalnych jako odrębnych przedmiotów własności w miejsce dotychczasowej współwłasności nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nie skutkowało w ocenie strony żadnym przysporzeniem majątkowym. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat, a skarżący nie uzyskał majątku, który przewyższałby jego dotychczasowy udział we własności nieruchomości. W związku z powyższym planowana sprzedaż lokali mieszkalnych nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, w związku ze sprzedażą, strona nie będzie zobowiązana do składania w urzędzie skarbowym dla celów rozliczenia podatku dochodowego jakichkolwiek zeznań, deklaracji czy informacji.

3. W interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2014 r. organ interpretacyjny uznał stanowisko skarżącego za nieprawidłowe. Zaznaczył, że postrzeganie sprzedaży lokali mieszkalnych przez pryzmat wyłącznie art. 10 ust. 3 oraz art. 14 ust. 2c) u.p.d.o.f. byłoby nieuzasadnione. Prowadziłoby to do stwierdzenia, że sprzedaż tych lokali nie generuje przychodu, a w szczególności ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, bowiem stanowią one lokale mieszkalne wykorzystywane w prowadzonej przez skarżącego działalności gospodarczej. Przy ustalaniu źródła przychodu, do którego należy zakwalifikować rozważaną przez skarżącego sprzedaż lokali, należy mieć bezwzględnie na uwadze art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f., definiujący pojęcie działalności gospodarczej. Według organu jeżeli określone działania prowadzone są w sposób zorganizowany i ciągły, z nastawieniem na osiągnięcie zysku, to stanowią pozarolniczą działalność gospodarczą. Zdaniem organu interpretacyjnego lokale skarżącego będą stanowić towar handlowy, a działalność polegająca na ich sprzedaży stanowić będzie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. Uzyskany z ich sprzedaży przychód należy zakwalifikować jako przychód ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 (działalność gospodarcza), a nie ze źródła art. 10 ust. 1 pkt 8 (odpłatne zbycie nieruchomości). W konsekwencji, bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie pozostaje fakt, że sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia udziału w gruncie pod budowę budynku mieszkalnego.

4. Po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, skarżący powyższemu zarzucił naruszenie m.in. art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 3 u.p.d.o.f. poprzez błędne uznanie, że uzyskana ze sprzedaży jednego lub większej liczby lokali mieszkalnych kwota stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej, podczas gdy przychód ten z uwagi na upływ czasu jest wyłączony z opodatkowania podatkiem dochodowym;

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, wnosząc o oddalenie skargi.

5. Wojewódzki Sąd Administracyjny w...