NSA. Smog nie pozwala na pobieranie opłaty miejscowej

Opłatę cechuje ekwiwalentny charakter - uiszczający tę daninę podmiot ma prawo żądać spełnienia wobec niego – w zamian za opłatę - określonego świadczenia. Z tego właśnie względu w przypadku opłaty miejscowej ustawa wiąże kompetencję rady gminy do wprowadzenia opłaty z zapewnieniem przez jednostkę samorządu terytorialnego minimalnych standardów klimatycznych i krajobrazowych, co wykazane musi zostać przez organ stanowiący gminy - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA del. Mirosław Surma, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Rady Miasta Zakopane przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej delegowanego do Prokuratury Okręgowej w Nowym Sączu Pawła Dunikowskiego, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Fundacji "C." z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 lipca 2017 r. sygn. akt III SA/Kr 535/15 w sprawie ze skargi B.A. na uchwałę Rady Miasta Zakopane z dnia 27 marca 2008 r. nr XXII/250/2008 w przedmiocie ustalenia miejscowości w której pobiera się opłatę miejscową:

  1. oddala skargę kasacyjną,
  2. zasądza od Rady Miasta Zakopane na rzecz Fundacji "C." z siedzibą w W. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z 10 lipca 2017, sygn. akt III SA/Kr 535/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargę B.A. i stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta Zakopane z dnia 27 marca 2008 r. nr XXII/250/2008 w przedmiocie ustalenia miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową.

Stan sprawy sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił następująco:

W dniu 27 marca 2008 r. Rada Miasta Zakopane podjęła uchwałę nr XXII/250/2008 w sprawie ustalenia miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2008 r. Nr 291, poz. 1908). Uchwała weszła w życie w dniu 23 maja 2008 r.

Skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na powyższą uchwałę, zarzucając naruszenie:

  • art. 17 ust. 5 w zw. z art. 17 ust. 1, 3 oraz 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym w dniu 27 marca 2008 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, dalej: u.p.o.l.) w zw. z § 2 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 r. w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową (Dz. U. z 2007 r. Nr 249, poz. 1851, dalej: rozporządzenie RM) przez ustalenie, że opłatę miejscową pobiera się na terenie miasta Zakopane. W chwili podjęcia uchwały Zakopane znajdowało się w strefie, na obszarze której przekroczono dopuszczalne poziomy niektórych substancji w powietrzu ze względu na ochronę zdrowia ludzi;
  • art. 2 w zw. z art. 84 w zw. z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (dalej: Konstytucja RP) przez przyjęcie z istotnym naruszeniem prawa uchwały określającej miejscowość, w której pobiera się opłatę miejscową;
  • art. 94 Konstytucji przez podjęcie uchwały z przekroczeniem granic upoważnienia ustawowego zawartego w art. 17 ust. 5 w zw. z art. 17 ust. 1, 3 oraz 4 u.p.o.l. w zw. z § 2 pkt 1 rozporządzenia RM.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie ze względu na brak interesu prawnego po stronie skarżącego oraz ze względu na jej bezzasadność.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, działając na podstawie art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016, poz. 718 ze zm., dalej: P.p.s.a.), stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały. Zdaniem sądu administracyjnego pierwszej instancji, skarżący posiada legitymację do wniesienia skargi, wskazał bowiem, że w dniach 6-7 lutego 2015 r. przebywał turystycznie na terenie Zakopanego i została od niego pobrana opłata miejscowa w wysokości 2 zł. Mimo że szczegółowa wysokość opłaty miejscowej została określona w uchwale Nr XLVI/621/2013 Rady Miasta Zakopane z 24 października 2013 r. w sprawie opłaty miejscowej, to zaskarżona uchwała stanowiła bezpośrednią podstawę nałożenia na skarżącego obowiązku uiszczenia opłaty miejscowej. Bez podjęcia zaskarżonej uchwały nie byłoby w ogóle podstawy do ustalenia wysokości opłaty. Zaskarżona uchwała bezpośrednio i realnie kształtuje sytuację prawną osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w Zakopanem, nakładając generalny obowiązek uiszczenia opłaty miejscowej (istnienie interesu prawnego po stronie osoby fizycznej w tożsamej sytuacji przyjął także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 24 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Gl 370/15). Gdyby przyjąć inaczej, nie byłoby w ogóle możliwości zaskarżenia tego rodzaju uchwały z uwagi na konstrukcję art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm., dalej: u.s.g.). Istnienie interesu prawnego po stronie skarżącego powoduje konieczność merytorycznego odniesienia się do kwestii legalności zaskarżonej uchwały.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził, że zaskarżona uchwała jest sprzeczna z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 u.s.g., została bowiem wydana z naruszeniem art. 17 ust. 5 u.p.o.l. oraz § 2 pkt 1 rozporządzenia RM. W aktach sprawy brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia zaskarżonej uchwały, co samo w sobie przesądza o jej istotnej wadliwości. Z akt sprawy nie wynika także, czy w chwili podejmowania zaskarżonej uchwały Rada Miasta Zakopane dysponowała aktualnymi danymi dotyczącymi jakości powietrza. Organ w toku postępowania sądowoadministracyjnego nie przedłożył żadnych dokumentów, z których wynikałoby, że takimi danymi dysponował w chwili podjęcia uchwały. Należy zatem przyjąć, że podejmując zaskarżoną uchwałę, nie ustalono istnienia jednej z trzech podstawowych przesłanek wymaganych do podjęcia zaskarżonej uchwały, to jest stanu powietrza. Brak było jakichkolwiek podstaw do prowadzenia w postępowaniu sądowoadministracyjnym dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia jakości powietrza, gdyż w świetle art. 106 § 3-5 P.p.s.a. taki dowód jest niedopuszczalny.

W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku Rada Miasta Zakopane zarzuciło na podstawie art. 174 pkt 1) P.p.s.a. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

  1. art. 101 ust. 1 u.s.g. poprzez jego błędną wykładnię i uznanie, że skarżący posiada legitymację do wniesienia skargi, w sytuacji, w której skarżący nie wykazał, że zaskarżona uchwała narusza jego interes prawny. Skarżący nie wskazał przepisu prawa materialnego, z którego wywodzi istnienie interesu prawnego do zaskarżenia uchwały oraz nie udowodnił, że zaskarżona uchwała w jakikolwiek sposób ograniczyła jego prawa i wolności;
  2. art. 17 ust. 5 u.p.o.l. i art. 17 ust. 3 i ust. 4 tej ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia RM oraz art. 91 ust.1 u.s.g. poprzez niewłaściwe zastosowanie i dokonanie merytorycznego badania treści zaskarżanej uchwały pod względem jej ważności i w konsekwencji stwierdzenie, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa, w sytuacji, w której skarżący nie wykazał interesu prawnego do zaskarżenia ww. uchwały; z tego względu skarga powinna zostać oddalana bez merytorycznego badania jej treści. Ponadto, WSA oparł orzeczenie na nieaktualnej ocenie jakości powietrza w województwie małopolskim sporządzonej przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska, która w świetle przepisów szczególnych nie jest oceną wiążącą.

Na podstawie art. 174 pkt 2) P.p.s.a. zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

  1. art. 147 § 1 P.p.s.a. w zw. art. 3 § 1 i art. 3 § 2 pkt 5 p.p.s.a. i art. 1 § 1 P.u.s.a. oraz art. 1 § 2 tej ustawy poprzez stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały, w sytuacji w której skarżący nie wykazał przesłanek formalnych do skutecznego zainicjowania postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym. Złożona skarga powinna zostać oddalona,
  2. art. 141 § 4 P.p.s.a poprzez niewyczerpujące wyjaśnienie spełnienia przez skarżącego kryteriów wykazania interesu prawnego i przejście do oceny legalności uchwały, w sytuacji, w której orzeczenie WSA powinno zostać wydane na podstawie

przepisów ustaw oraz na podstawie szczegółowej analizy materiału dowodowego, której wyraz musi zostać zawarty w uzasadnieniu wyroku WSA.

Strona wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi administracyjnemu pierwszej instancji, ewentualnie rozpoznanie skargi, a także o zasądzenie na rzecz jednostki samorządowej od Skarżącego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną Fundacja C. [...] wniosła o oddalenie skargi kasacyjnej oraz zasądzenie na rzecz skarżącego od Rady Miasta Zakopane zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, dlatego podlega oddaleniu.

Istota sporu w rozpoznawanej sprawie - w zakresie wyznaczonym zarzutami skargi kasacyjnej - sprowadza się do oceny legalności wyroku WSA w Krakowie w odniesieniu do stwierdzenia istnienia po stronie skarżącego interesu prawnego do zaskarżenia uchwały Rady Miasta Zakopane z dnia 27 marca 2008 r. nr XXII/250/2008 w przedmiocie ustalenia miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową. W ocenie strony wnoszącej skargę kasacyjną, sąd administracyjny pierwszej instancji naruszył prawo, poddając uchwałę merytorycznej kontroli pod kątem jej zgodności z prawem, gdy tymczasem - zdaniem strony - skarżący nie wykazał zaistnienia przesłanki określonej w art. 101 ust. 1 u.s.g., tj. że zaskarżony akt n...

DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU WWW.PODATKI.BIZ JEST BEZPŁATNY
WYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO SERWISU.
UŻYTKOWNICY ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE.

Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego.

REJESTRACJA

dla nowych użytkowników

LOGOWANIE

dla użytkowników podatki.biz

Zapomniałem hasła | Problemy z logowaniem

DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU PODATKI.BIZ?

Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do:

  • ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza)
  • narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach
  • kalkulatorów i baz danych
  • działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania
  • strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji
  • newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą

Czas rejestracji - ok. 1 min

Uwaga

Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem »