NSA. Podatek od nieruchomości od zamortyzowanych budowli

W przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawę opodatkowania w podatku od nieruchomości, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, stanowi ich wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego - niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Spółka, która złożyła wniosek o interpretację, jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wydobycia kamieni wapiennych i produkcji wapna. W skład przedsiębiorstwa wchodzą budowle, z tytułu których posiadania spółka uiszcza podatek od nieruchomości, przy czym podstawę opodatkowania ustala w oparciu o art. 4 ust. 1 pkt 3-6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: u.p.o.l.). Budowle te z biegiem czasu zostają zamortyzowane w całości, w związku z czym spółka przestaje dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych. Budowle nie stanowiły przedmiotu umowy leasingu, jak również nie było w stosunku do nich dokonywanej aktualizacji wyceny środków trwałych.

Spółka przywołała art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. określający podstawę opodatkowania dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a następnie zwróciła się o potwierdzenie jego stanowiska, że w zakresie ustalenia wartości budowli całkowicie zamortyzowanej, należy rozumieć w ten sposób, iż jest nią wartość stanowiąca podstawę obliczenia amortyzacji na dzień 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego, uwzględniająca dotychczas poczynione odpisy amortyzacyjne od tejże budowli. Spółka wskazała, że w toku eksploatacji przedmiot opodatkowania podlega zużyciu, starzeniu i zazwyczaj spadkowi wartości. Zdaniem Spółki brak uwzględnienia ww. czynników w podstawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości, w szczególności wartości odpisów amortyzacyjnych, uzasadniane jest tym, że wprawdzie na potrzeby podatku od nieruchomości następuje stabilizacja wartości przedmiotu w całym okresie amortyzacji, to jednak rekompensowane jest to podatnikowi na gruncie podatku dochodowego, gdzie podstawę opodatkowania można pomniejszać o wartość odpisów amortyzacyjnych, realnie obniżając należny do zapłaty podatek dochodowy. Natomiast w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podatnik nie otrzymuje już korzyści w postaci możliwości faktycznego obniżenia podatku dochodowego, dlatego nieuzasadnione byłoby obciążanie go podatkiem dochodowym od nieruchomości w takiej samej wysokości jak w okresie, gdy przedmiot opodatkowania podlegał amortyzacji w podatku dochodowym.

Organ interpretacyjny, Wójta Gminy, nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. W wydanej interpretacji indywidualnej stwierdził, że podatnik nie może wedle własnego uznania ustalać podstawy opodatkowania, gdyż stanowiłoby to obejście prawa w tym zakresie. W ocenie organu, uwzględniając literalne brzmienie art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., wykluczona jest możliwość pomniejszenia podstawy opodatkowania o poczynione w trakcie użytkowania odpisy amortyzacyjne. Organ zaznaczył, że ww. przepis u.p.o.l. jednoznacznie stanowi, że podstawą opodatko...