NSA. Opłata reklamowa od billboardu na słupie

Nośnik reklamowy, stanowiący tzw. billboard, składający się z jednej, wspólnej, metalowej konstrukcji nośnej (słupa), na szczycie którego zostały umieszczone dwa ekrany ekspozycyjne o płaskich powierzchniach, skierowane w różnych kierunkach, nie może zostać uznany za urządzenie reklamowe w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 2 pkt 16b ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alina Rzepecka, , po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 1429/17 w sprawie ze skargi B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Wójta Gminy K. z dnia 30 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie opłaty reklamowej:

1. oddala skargę kasacyjną,
2. zasądza od B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w L. na rzecz Wójta Gminy K. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

1.1. Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 1429/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Wójta Gminy K. z dnia 30 maja 2017 r. w przedmiocie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca podała, że jest właścicielem nieruchomości, na której prowadzona jest działalność polegająca na sprzedaży detalicznej paliw ciekłych w ramach urządzonej samoobsługowej stacji paliw. Na nieruchomości tej znajduje się konstrukcja nośna w postaci wiaty, zbudowanej z blachy lakierowanej w kolorach oraz wzorach marki stacji należącej do wnioskodawcy. Na dwóch otokach wiaty, umieszczono po jednym przestrzennym termoformowanym logo z poliwęglanu wyklejonym od frontu folią w kolorze dobranym do koloru marki. Logotyp składa się z napisu o wymiarach 212 cm x 53 cm, który został umieszczony na białym tle o wymiarach 300 cm x 63 cm. Na przedmiotowej nieruchomości posadowiono również odrębną budowlę, stanowiącą dwustronny pylon cenowy. Na każdej ze stron pylonu, na jego szczycie, znajduje się logotyp stacji składający się z nazwy marki umieszczonej na białym tle w kształcie elipsy. Jest to logo przestrzenne, podświetlone, z poliwęglanu, z frontem wyklejonym folią. Element ten zajmuje część pylonu o powierzchni 200 cm x 175 cm. Po obu stronach pylonu znajdują się dwa moduły o wymiarach 200 cm x 42,5 cm, które pozwalają na wskazanie aktualnej ceny sprzedawanych paliw. Ostatnim elementem stacji, wskazanym przez Spółkę był wolnostojący nośnik reklamowy (billboard), który jest wykorzystywany przez osobę trzecią do prezentacji materiałów reklamowych. Składa się z metalowej konstrukcji nośnej, na której umieszczone są dwa ekrany ekspozycyjne, skierowane w różne strony o wymiarach 600 cm x 300 cm. Ekrany posiadają własne elementy konstrukcyjne, zaś każda powierzchnia ekspozycyjna oświetlona jest zewnętrznie, przy czym oświetlenie to jest niezależne od siebie - istnieje możliwość podświetlenia wybranego przez użytkownika ekranu ekspozycyjnego, a także obu z nich jednocześnie. Na tle przedstawionego powyżej stanu faktycznego zadano następujące pytania:

1. czy w świetle definicji "tablicy reklamowej" oraz "urządzenia reklamowego" w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 716 ze zm., dalej zwana: "u.p.o.l") nośnik reklamowy znajdujący się na nieruchomości spółki, składający się z jednego słupa pionowego, będącego konstrukcją nośną dla dwóch ekranów ekspozycyjnych skierowanych w różnych kierunkach, posiadających niezależne od siebie oświetlenie zewnętrzne, stanowić będzie - dla potrzeb ustalenia wysokości opłaty reklamowej - jedno urządzenie reklamowe czy też dwie tablice reklamowe?
2. czy pylon cenowy posadowiony na nieruchomości należącej do wnioskodawcy, stanowi nośnik będący "urządzeniem reklamowym" lub "tablicą reklamową" w rozumieniu u.p.o.l.?
3. w razie uznania, że ww. pylon cenowy stanowi tablicę reklamową albo urządzenie reklamowe w rozumieniu u.p.o.l., czy opłata reklamowa od tego nośnika powinna być obliczona jedynie o części pylonu cenowego, na której umiejscowiony jest logotyp stacji, czy też od całej powierzchni takiego pylonu, w tym również z uwzględnieniem jego części, na której znajduje się informacja dotycząca cen oferowanych paliw ciekłych?
4. czy logotyp umieszczony na fragmencie wiaty (zadaszenia), stanowi "tablice reklamową" albo "urządzenie reklamowe" w rozumieniu u.p.o.l.?
5. w przypadku uznania, że logotyp zamieszczony na fragmencie wiaty (zadaszenia), stanowi "tablicę reklamową" albo "urządzenie reklamowe" w rozumieniu u.p.o.l., czy taką tablicę reklamową albo urządzenie reklamowe można zakwalifikować również jako "szyld reklamowy" i czy będzie miało do niego zastosowanie zwolnienie od opłaty reklamowej przewidziane w art. 17a ust. 5 pkt 2 u.p.o.l.?

Wnioskodawca przedstawił następujące własne stanowisko w sprawie:

• nośnik reklamowy (billboard) składający się ze słupa (nogi), na którym umieszczone zostały dwa ekrany ekspozycyjne stanowi jedno urządzenie reklamowe;
• pylon cenowy znajdujący się na nieruchomości nie stanowi urządzenia reklamowego lub tablicy reklamowej w rozumieniu u.p.o.l.;
• w razie uznania, że pylon cenowy stanowi tablicę reklamową albo urządzenie reklamowe w rozumieniu u.p.o.l., ewentualna opłata reklamowa od tego nośnika powinna być obliczona jedynie od części pylonu cenowego, na której umiejscowiony jest logotyp stacji;
• logotyp stacji umieszczony na zadaszeniu stacji nie stanowi urządzenia reklamowego lub tablicy reklamowej w rozumieniu u.p.o.l.;
• w przypadku uznania, że logotyp umieszczony na fragmencie wiaty (zadaszenia), stanowi "tablicę reklamową" albo "urządzenie reklamowe" w rozumieniu u.p.o.l., może on zostać zakwalifikowany również jako "szyld reklamowy", do którego zastosowanie znajdzie zwolnienie od opłaty reklamowej określone w art. 17a ust. 5 pkt 2 u.p.o.l.

Po wezwaniu do uzupełnienia braków wniosku Spółka wyjaśniła, że ekrany ekspozycyjne znajdujące się na wolnostojącym nośniku reklamowym typu BB18 posiadają płaską powierzchnię, na której w całości umieszczona jest reklama. Wskazano, że logotypy na wiacie znajdujące się na otokach wiaty stacji paliw nie są od siebie niezależne oraz nie mogą "działać" niezależnie od siebie, tj. nie stanowią dwóch odrębnych nośników informacji wizualnej. Wyjaśniono, że na nieruchomości nie ma innych niż wskazane we wniosku logotypów obrazujących markę należącą do spółki.

1.3. W interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2017 r. organ uznał:

• za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy, dotyczące kwalifikacji nośnika reklamowego (billboardu) składającego się ze słupa (nogi) i dwóch ekranów ekspozycyjnych jako jednego urządzenia reklamowego;
• za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy, w przedmiocie braku przyznania pylonowi cenowemu charakteru urządzenia reklamowego lub tablicy reklamowej;
• za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, w przedmiocie przyjęcia, że opłata reklamowa od urządzenia reklamowego w postaci pylonu cenowego, powinna być obliczona jedynie od tej jego części, na której umieszczony jest logotyp stacji, z zastrzeżeniem, że opłata reklamowa od tego urządzenia powinna być uiszczana przez wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2022 r.;
• za nieprawidłowe stanowisko Spółki, że logotyp stacji umieszczony na zadaszeniu stacji nie stanowi urządzenia reklamowego lub tablicy reklamowej;
• za częściowo prawidłowe stanowisko Spółki, że logotyp stacji umieszczony na zadaszeniu stacji stanowi szyld reklamowy, do którego zastosowanie znajdzie zwolnienie od opłaty reklamowej określone w art. 17a ust. 5 pkt 2 u.p.o.l., z zastrzeżeniem, że zwolnienie to będzie obowiązywało do dnia 1 stycznia 2022 r.

Organ nie zgodził się ze stanowiskiem Spółki, że odmienność urządzenia reklamowego od tablicy reklamowej polega na tym, że tablica reklamowa może posiadać wyłącznie jedną płaską powierzchnię, natomiast urządzenie reklamowe powinno posiadać dwie lub więcej płaskich powierzchni albo jedną lub więcej niepłaskich powierzchni. W ocenie organu ustawodawca definiując pojęcie "tablicy reklamowej" nie położył nacisku na ilość płaskich powierzchni tego nośnika, lecz na okoliczność przeznaczenia tej powierzchni na ekspozycję reklamy. Wskazał także, że z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu wynika, iż przedmiotowy billboard składa się z dwóch odrębnych powierzchni płaskich, posiadających własne elementy konstrukcyjne, służące ekspozycji reklamy, które wypełniają przesłanki uznania ich za tablice reklamowe, w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3a) u.p.o.l. w zw. z art. 2 pkt 16b ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2016 r., poz. 778 ze zm., dalej zwana: "u.p.z.p."). Zatem znajdujący się na nieruchomości wnioskodawcy nośnik reklamowy, składający się z jednego słupa pionowego będącego konstrukcją nośną dla dwóch ekranów ekspozycyjnych skierowanych w różnych kierunkach, stanowi dwie tablice reklamowe w rozumieniu art. 2 pkt 3 a) u.p.o.l. w zw. z art. 2 pkt 16b u.p.z.p. Odnosząc się do kwestii kwalifikacji pylonu cenowego organ wskazał, że pylon cenowy, znajdujący się na nieruchomości wnioskodawcy, na którym umieszczony jest logotyp stacji paliw (stanowiący logo przestrzenne, podświetlone z poliwęglanu, z frontem wyklejonym folią translucentną), jest urządzeniem reklamowym w rozumieniu art. 2 pkt 16c u.p.z.p., a zarazem szyldem w rozumieniu art. 2 pkt 16d u.p.z.p. Za urządzenie reklamowe w postaci szyldu organ uznał także dwa przestrzenne termoformowane logotypy znajdujące się na otokach stacji (212 cm x 53 cm). Z wyjaśnień udzielonych przez skarżącą wynikało, że logotypy te nie stanowią dwóch odrębnych nośników informacji wizualnej, w związku z czym organ przyjął, że stanowią one jeden szyld, a zarazem jedno urządzenie reklamowe. Również i w tym przypadku logotyp nie został umieszczony na powierzchni płaskiej, co uniemożliwia uznanie go za tablicę reklamową.

2.1 Po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa skarżąca złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę, w której zarzucono naruszenie:

• przepisów prawa materialnego, tj. art. 1a ust. 1 pkt 3a u.p.o.l. w zw. art. 2 pkt 16c u.p.z.p. poprzez błędną wykładnię pojęcia "urządzenia reklamowego" i przyjęcia, iż stanowi ono "przedmiot materialny służący ekspozycji reklamy, który nie posiada powierzchni płaskich, na których miałaby zostać zamieszczona reklama", podczas gdy jak wynika z prawidłowej, literalnej interpretacji tej definicji legalnej, "urządzenie reklamowe" należy rozumieć (z wyłączeniem drobnych przedmiotów codziennego użytku wykorzystywanych zgodnie z ich przeznaczeniem) jako przedmiot materialny przeznaczony lub służący ekspozycji reklamy wraz z jego elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, inny niż "tablica reklamo...