NSA. Ewidencja środków trwałych ma wpływ na kwalifikację przychodu

Z uzasadnienia: Stanowisko, że przychód z odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej (również w ramach umowy leasingu), stanowi przychód z działalności gospodarczej, nawet jeśli ten składnik nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, jest niezgodne z literalnym brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. A skoro tak to jedynie na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit d ww. ustawy można rozpatrywać kwalifikację przychodu ze sprzedaży samochodu, wykorzystywanego wcześniej do działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, do określonego źródła przychodu.

SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja (spr.), Sędziowie WSA Bożena Pindel, Teresa Randak, Protokolant specjalista Katarzyna Kot, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2015 r. sprawy ze skargi B. J. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych:

1) uchyla zaskarżoną interpretację,
2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

Interpretacją indywidualną z dnia [...] Nr [...], wydaną na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 - dalej w skrócie O.p.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, że stanowisko B.J. (dalej strona lub wnioskodawczyni) przedstawione we wniosku z 17 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu jego leasingu - jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu interpretacji organ interpretacyjny wskazał, iż we wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

We wrześniu 2010 r. wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę leasingu operacyjnego, której przedmiotem był środek transportowy (zgodnie ze świadectwem homologacji samochód ciężarowy). Obecnie samochód ten jest samochodem osobowym w rozumieniu art. a pkt 19a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ze zm. - dalej u.p.d.o.f.). W myśl zawartej umowy wnioskodawczyni zobowiązała się do uiszczenia na rzecz firmy leasingowej tzw. opłaty inicjalnej oraz uiszczania miesięcznych rat leasingowych. W zamian został jej oddany do używania stanowiący przedmiot leasingu samochód. Stosownie też do zapisów podpisanej umowy po upływie okresu, na jaki została zawarta umowa oraz uregulowaniu wszystkich rat leasingowych, miała ona prawo do nabycia na własność leasingowanego samochodu za uzgodnioną z góry cenę. W okresie od dnia zawarcia umowy leasingu do dnia 30 grudnia 2011 r. otrzymany w leasing samochód strona używała w prowadzonej działalności gospodarczej. Następnie, w dniu 31 grudnia 2011 r. prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo wniosła aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem aportu nie stał się jednak posiadany w leasingu samochód, bowiem nie stanowił on jej własności. Mając z kolei taki stan rzeczy na uwadze, samochód ten za zgodą firmy leasingowej wnioskodawczyni wynajęła spółce, do której wniosła aportem przedsiębiorstwo. Umowa dzierżawy została podpisana w dniu 1 lutego 2012 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej; działalność ta przy tym sprowadzała się już jedynie do wynajmu przedmiotowego samochodu oraz dzierżawy posiadanej nieruchomości. Ponadto umowa została zawarta na okres do 15 sierpnia 2013 r., a po upływie tego okresu spółka nie była zainteresowana dalszym najmem samochodu. Najmowany samochód nie był również przydatny wnioskodawczyni w prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym strona podjęła decyzję, że od 16 sierpnia 2013 r. samochód ten będzie używała jedynie do celów prywatnych. Od tego też czasu opłaty leasingowe wnioskodawczyni przestała zaliczać do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Po upływie okresu obowiązywania umowy leasingu, co nastąpiło 12 września 2013 r., wnioskodawczyni nabyła na własność stanowiący przedmiot umowy samochód za uzgodnioną w niej cenę. Nabycie to przy tym miało charakter prywatny, tzn. samochód ten nie został wprowadzony do prowadzonej w związku z działalnością gospodarczą ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; poniesiona tytułem nabycia opłata nie została zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów, a samochód nie jest wykorzystywany wprowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

W związku z powyższym strona zadała następujące pytanie:

Czy ewentualna sprzedaż w przyszłości nabytego od firmy leasingowej samochodu osobowego będzie rodziła obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem wnioskodawczyni, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest odpłatne zbycie rzeczy innych niż nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli nie następuje ono w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie. Zgodnie zaś z art. 10 ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f. wskazanego przepisu nie stosuje się przy tym do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. W przywołanym z kolei art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wskazuje się zasadniczo na środki trwałe, składniki majątku, których wartość początkowa nie przekracza 3.500 zł, a jednocześnie jest wyższa niż 1.500 zł oraz na wartości niematerialne i prawne, ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do przedstawionego stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego - uwaga organu) wnioskodawczyni stwierdziła, że w stosunku do sprzedaży nabytego w wyniku zakończenia umowy leasingu samochodu nie będzie miał zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f.. Samochód ten nie jest i nie był dotychczas ujęty przez wnioskodawczynię w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto obecnie jest wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. W konsekwencji w przypadku jego sprzedaży obowiązek podatkowy w podatku dochodowym może być jedynie rozpatrywany w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z treści zaś tego przepisu wynika, że obowiązek taki wystąpi jedynie, gdy sprzedaż samochodu nastąpi przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie od firmy leasingowej, tj. przed dniem 1 kwietnia 2014 r. W pozostałych natomiast przypadkach, gdy sprzedaż nastąpi w okresie późniejszym, nie będzie ona rodziła rozpatrywanego obowiązku podatkowego.

Mając na uwadze tak przedstawione zdarzenie organ interpretacyjny wskazał na wstępie, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a) środkami trwałymi,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ww. ustawy, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1.500 zł,

c) wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału takim prawie, nie ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Organ zauważył, że przepis art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. nie wymienia wszystkich przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, wskazuje tylko niektóre rodzaje przychodów, zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej. Dla powstania przychodu z działalności gospodarczej konieczne jest, aby określone składniki majątku były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Przepis stanowi wyraźnie o wykorzystywanych składnikach majątku. Nie ogranicza się zatem w żadnym razie tylko do składników maj...