NSA. 50% koszty dla pracownika: Honorarium za pracę autorską może stanowić 100 proc. wynagrodzenia

Przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT nie przewiduje przesłanki zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu, która odnosiłaby się do wysokości honorarium autorskiego i jego adekwatności w stosunku do wartości utworów. Metoda opierająca się na ustaleniu procentu czasu pracy przeznaczonego na działania twórcze w ogólnym czasie pracy danego pracownika, jest metodą pozwalającą na wyodrębnienie kwoty honorarium autorskiego z wynagrodzenia pracownika, niezależnie od tego, jaka w konkretnym przypadku byłaby to część tego przychodu.

Wyrokiem z 15 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Wr 60/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uwzględnił skargę podatnika na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 listopada 2019 r. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie tzw. autorskich kosztów uzyskania przychodu przy umowie o pracę. Dyrektor KIS zaskarżył powyższy wyrok. Dyrektor nie zgodził się z WSA, że część wynagrodzenia za pracę, ustalona procentowo na podstawie stosunku czasu pracy przeznaczonego na działanie twórcze do ogólnego czasu pracy pracownika stanowi przychód z praw autorskich, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.), a w konsekwencji podatnik ma prawo uwzględnić 50% koszty uzyskania przychodu. Zdaniem organu podatkowego, tylko jednoznaczne wyliczenie honorarium autorskiego za korzystanie i rozporządzanie prawami autorskimi, odpowiadające rzeczywistej wartości każdego z utworów pozwala na zastosowanie - do tak ustalonej części wynagrodzenia za pracę - kosztów uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną:

NSA zwrócił uwagę, że skoro stosunek pracy ma charakter odpłatny (co wynika wprost z art. 22 § 1 Kodeksu pracy), to jeśli świadczenie pracownika polega na pracy twórczej, tj. st...