Limit transakcji gotówkowych. Czas trwania umowy ma znaczenie

Pytanie podatnika: Czy wydatki spółki związane z zapłatą czynszu za najem będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w świetle art. 15d ustawy o CIT, w przypadku, gdy kwota płatności wynikająca z umowy najmu za 1 okres rozliczeniowy (1 miesiąc) wyniosłaby 10.000 zł (nie przekroczyłaby kwoty 15.000 zł), w przypadku umowy na czas nieokreślony?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.), uzupełnionym 23 marca 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy płatność za czynsz najmu dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku umowy najmu:

• na czas nieokreślony - jest prawidłowe,
• na czas określony - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy płatność za czynsz najmu dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 13 marca 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.12.2017.1.MM wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 23 marca 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność związaną m.in. z najmem lokali, budynków i działek, które są własnością Spółki.

Spółka rozważa możliwość zawarcia umowy najmu lokalu, który stanowiłby jej koszt uzyskania przychodu. Umowa najmu zostałaby zawarta na czas nieokreślony lub na czas określony. W umowie najmu wskazany zostałby okres rozliczeniowy wynoszący 1 miesiąc oraz wynagrodzenie należne wynajmującemu za 1 okres rozliczeniowy. Umowa podlegałaby w przyszłości rozwiązaniu przy założeniu określonego okresu wypowiedzenia za porozumieniem stron lub z upływem okresu, na który zostałaby zawarta (przy umowie na czas określony).

Spółka zamierza regulować płatności z tytułu czynszu najmu w formie gotówki.

Przewidywany czynsz najmu za okres rozliczeniowy wynoszący 1 miesiąc wyniesie ok. 10.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki Spółki związane z zapłatą czynszu za najem będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w świetle art. 15d updop, w przypadku, gdy kwota płatności wynikająca z umowy najmu za 1 okres rozliczeniowy (1 miesiąc) wyniosłaby 10.000 zł (nie przekroczyłaby kwoty 15.000 zł), w przypadku umowy na czas nieokreślony?
2. Czy wydatki Spółki związane z zapłatą czynszu za najem będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w świetle art. 15d updop, w przypadku gdy kwota płatności wynikająca z umowy najmu za 1 okres rozliczeniowy (1 miesiąc) wyniosłaby 10.000 zł (nie przekroczyłaby kwoty 15.000 zł), w przypadku umowy na czas określony?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.
Zdaniem Spółki, limit określony w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1829 ze zm.; dalej: „uosdg”), który zastosowany został w art. 15d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm.; dalej: „updop”) odnosi się do jednorazowej wartości transakcji, którą w tym przypadku będzie czynsz najmu za jeden okres rozliczeniowy.

Ani ustawa z o podatku dochodowym od osób prawnych ani ustawa o swobodzie działalności gospodarczej nie określa definicji jednorazowej transakcji.

W ustawie z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 684) została zawarta definicja transakcji handlowej (art. 4 ust. 1).

Zgodnie z brzmieniem tej ustawy transakcja handlowa oznacza umowę, której przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usługi, jeżeli strony (w rozumieniu ww. ustawy) zawierają ją w związku z wykonywaną działalnością.

Z kolei zgodnie z odpowiedzią podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra - na interpelację nr 8148 w sprawie sankcji za nieprzestrzeganie przez przedsiębiorców obowiązku rozliczeń za pośrednictwem banku, gdy operacja przekracza 15.000 euro (z 4 października 2004 r.): „Pod pojęciem "jednorazowa wartość transakcji" należy rozumieć ogólną wartość należności lub zobowiązań, określoną w umowie zawartej między przedsiębiorcami. Oznacza to, że obowiązek dokonywania lub przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego dotyczy również przypadku, gdy strony umowy o wartości przekraczającej 15.000 euro dokonują w ramach tej umowy częściowych płatności lub też przyjmują częściowe płatności o wartości nieprzekraczającej 15.000 euro”.

Obie te definicje odwołują się do umowy zawartej między kontrahentami. Ogólna wartość należności ma być określona w umowie.

W ocenie Spółki, w przypadku umowy najmu zawartej na czas nieokreślony i zapisach w umowie typu „czynsz za 1 okres rozliczeniowy wynosi 10.000 zł” za jednorazową wartość transakcji należy uznać właśnie czynsz za 1 okres rozliczeniowy.

Żadna ze wspomnianych ustaw nie narzuca ram czasowych dla jednorazowej transakcji, stąd odwołanie się do innych terminów niż okres rozliczeniowy przyjęty w umowie (np. rok) jest bezzasadne. W drodze przeciwieństwa, gdyby za jednorazową transakcję nie przyjmować okresu rozliczeniowego określonego w umowie, w przypadku umowy na czas nieokreślony należałoby rozpatrywać jednorazową transakcję w czasie nieokreślonym. W takim przypadku nawet czynsz wynoszący 1 zł powodowałby przekroczenie limitu 15.000 zł w odniesieniu do czasu nieokreślonego, co, w ocenie Spółki, prowadzi do absurdu. Przyjęcie takiego rozwiązania prowadziłoby do sytuacji, w której każdy najemca przy umowie na czas nieokreślony przekraczałby również limit określony w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej obowiązujący przed 1 stycznia 2017 r. i powinien był wypełniać w związku z tym obowiązki wynikające z innych ustaw.

W przypadku umowy najmu na czas nieokreślony nie jest możliwe określenie wartości jednorazowej transakcji w inny sposób niż w odniesieniu do jednego okresu rozliczeniowego.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że za jednorazową wartość transakcji w umowie najmu zawartej na czas nieokreślony należy przyjąć wartość czynszu określoną w umowie najmu za 1 okres rozliczeniowy. W konsekwencji zapłata gotówkowa za czynsz najmu w wysokości 10.000 zł za miesięczny okres rozliczeniowy, tj. nieprzekraczający 15.000 zł za 1 okres rozliczeniowy, nie będzie powodowała konsekwencji określonych w art. 15d updop.

Ad 2.
W przypadku umowy najmu zawartej na czas określony możliwe jest oszacowanie całkowitej wartości czynszu przez pomnożenie stawki określonej w umowie za jeden okres rozliczeniowy oraz przewidywanego czasu trwania umowy. Spółka stoi jednak na stanowisku, że skoro w umowie ma być określony czynsz za jeden okres rozliczeni...